วันนี้มีเรื่องมารบกวนสอบถามครับ เกี่ยวกับที่ จขกท. แม้ว่าจะอายุใกล้จะแตะ 30 แล้ว แต่ก็ยังเป็นคนติดบ้านติดครอบครัวมาก จะแก้ไขอย่างไรดีครับ โดยคำว่าครอบครัวในที่นี้คือคุณพ่อคุณแม่นะครับ เพราะว่า จขกท. ยังโสดอยู่
ที่จริงก่อนหน้านี้ ในช่วงที่ยังเรียนมหาวิทยาลัย จขกท. เป็นคนที่กล้าเผชิญโลกมาก กล้าบุก กล้าลุย ลองทำกิจกรรมหลายอย่างสารพัดมาก จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่ประมาณปี 4 จขกท.ไปหาหมอ ทว่าการไปหาหมอครั้งนั้นทำให้รู้ว่าตัวเองเป็นโรคความดันโลหิตสูงในคนอายุน้อย ซึ่งทำให้ จขกท. ที่เป็นคนที่ค่อนข้างเครียดและวิตกกังวลง่าย (บางเรื่องถึงขั้นวิตกจริต) อยู่แล้ว ก็ยิ่งกลัวอะไรหนักขึ้นไปอีก กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไร เป็นห่วงคุณพ่อคุณแม่ที่มีโรคประจำตัวทั้งสองท่าน โดยเฉพาะคุณแม่ อีกทั้งในช่วงนั้นใกล้จะเรียนจบปริญญาตรี และยังไม่ได้บวช เลยวิตกกังวลหนัก กลัวว่าจะไม่ได้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ภูมิใจ จากทั้งหมดนี้ ทำให้บุคลิกของ จขกท. เปลี่ยนไป กลายเป็นคนเครียด ย้ำคิดย้ำทำ และไม่กล้าที่จะทำอะไรมากดังแต่ก่อน และที่สำคัญ ทำให้เป็นคนติดบ้าน ติดครอบครัวมาก ณ ตอนนั้นคิดว่าอย่างน้อยถ้าต้องเป็นอะไรไป ก็ขอให้ได้อยู่ใกล้ๆครอบครัวก็ยังดี
ตอนนี้เวลาผ่านมาหลายปีแล้ว จขกท.รู้แนวทางรักษาโดยการควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย กินยาคุมความดัน เลยทำให้ความวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคลดลงไปพอสมควร จขกท. เรียนปริญญาโท เริ่มทำงาน ทุกอย่างเป็นไปตามครรลองที่ควรจะเป็น ทว่าอาการวิตกกังวลเกินไป และการติดบ้านติดครอบครัวนั้นก็ยังไม่หายไป และจะยิ่งมากขึ้นในช่วงเวลาที่ จขกท. อยู่ในภาวะเครียดหรือวิตกกังวลสุดขีด อย่างในหลายๆกระทู้ที่ผ่านมาที่ จขกท. บ่นเรื่องอยากลาออกจากงานราชการที่ทำอยู่ ความเครียดความวิตกกังวลเรื่องนี้มันรองๆจากในช่วงที่เป็นความดันใหม่ๆเลย และหากมีภาวะแบบนี้ จขกท. ก็จะยิ่งติดบ้านติดครอบครัวมากยิ่งขึ้น ณ ตอนนี้ หลายอย่างอาจเริ่มดีขึ้นเพราะได้ย้ายมาทำหน่วยงานใหม่ ทว่าอาการติดบ้าน ติดครอบครัวก็ยังไม่หมดไป (ณ ตอนนี้ผู้เขียนกำลังอยู่ที่ที่พักใกล้สถานที่ทำงาน) เลยอยากถามว่าแบบนี้ควรที่จะทำอย่างไรดีครับ อาการเหล่านี้ถึงจะหมดไป คือไม่อยากให้ทางบ้านเป็นห่วงจนวิตกกังวลกับตัวเอง
ลืมเล่าไปเล็กน้อย จขกท. เป็นลูกคนเดียว ตั้งแต่เด็กจนโตชีวิตก็สุขสบายพอสมควร ไม่ต้องดิ้นรนมากนัก แต่ในใจก็จะพยายามคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ฉันต้องทำให้ได้ ต้องทำให้ครอบครัวภูมิใจ จนบางทีตัวเองก็เป็นทุกข์ อย่างนี้จะเกี่ยวกันหรือเปล่าครับ
รบกวนให้คำแนะนำด้วยครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ
เป็นคนติดบ้านติดครอบครัวมาก แม้ว่าจะอายุใกล้แตะ 30 แล้ว จะแก้ไขอย่างไรดี
ที่จริงก่อนหน้านี้ ในช่วงที่ยังเรียนมหาวิทยาลัย จขกท. เป็นคนที่กล้าเผชิญโลกมาก กล้าบุก กล้าลุย ลองทำกิจกรรมหลายอย่างสารพัดมาก จุดเปลี่ยนมันอยู่ตรงที่ประมาณปี 4 จขกท.ไปหาหมอ ทว่าการไปหาหมอครั้งนั้นทำให้รู้ว่าตัวเองเป็นโรคความดันโลหิตสูงในคนอายุน้อย ซึ่งทำให้ จขกท. ที่เป็นคนที่ค่อนข้างเครียดและวิตกกังวลง่าย (บางเรื่องถึงขั้นวิตกจริต) อยู่แล้ว ก็ยิ่งกลัวอะไรหนักขึ้นไปอีก กลัวว่าตัวเองจะเป็นอะไร เป็นห่วงคุณพ่อคุณแม่ที่มีโรคประจำตัวทั้งสองท่าน โดยเฉพาะคุณแม่ อีกทั้งในช่วงนั้นใกล้จะเรียนจบปริญญาตรี และยังไม่ได้บวช เลยวิตกกังวลหนัก กลัวว่าจะไม่ได้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ภูมิใจ จากทั้งหมดนี้ ทำให้บุคลิกของ จขกท. เปลี่ยนไป กลายเป็นคนเครียด ย้ำคิดย้ำทำ และไม่กล้าที่จะทำอะไรมากดังแต่ก่อน และที่สำคัญ ทำให้เป็นคนติดบ้าน ติดครอบครัวมาก ณ ตอนนั้นคิดว่าอย่างน้อยถ้าต้องเป็นอะไรไป ก็ขอให้ได้อยู่ใกล้ๆครอบครัวก็ยังดี
ตอนนี้เวลาผ่านมาหลายปีแล้ว จขกท.รู้แนวทางรักษาโดยการควบคุมอาหาร ออกกำลังกาย กินยาคุมความดัน เลยทำให้ความวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคลดลงไปพอสมควร จขกท. เรียนปริญญาโท เริ่มทำงาน ทุกอย่างเป็นไปตามครรลองที่ควรจะเป็น ทว่าอาการวิตกกังวลเกินไป และการติดบ้านติดครอบครัวนั้นก็ยังไม่หายไป และจะยิ่งมากขึ้นในช่วงเวลาที่ จขกท. อยู่ในภาวะเครียดหรือวิตกกังวลสุดขีด อย่างในหลายๆกระทู้ที่ผ่านมาที่ จขกท. บ่นเรื่องอยากลาออกจากงานราชการที่ทำอยู่ ความเครียดความวิตกกังวลเรื่องนี้มันรองๆจากในช่วงที่เป็นความดันใหม่ๆเลย และหากมีภาวะแบบนี้ จขกท. ก็จะยิ่งติดบ้านติดครอบครัวมากยิ่งขึ้น ณ ตอนนี้ หลายอย่างอาจเริ่มดีขึ้นเพราะได้ย้ายมาทำหน่วยงานใหม่ ทว่าอาการติดบ้าน ติดครอบครัวก็ยังไม่หมดไป (ณ ตอนนี้ผู้เขียนกำลังอยู่ที่ที่พักใกล้สถานที่ทำงาน) เลยอยากถามว่าแบบนี้ควรที่จะทำอย่างไรดีครับ อาการเหล่านี้ถึงจะหมดไป คือไม่อยากให้ทางบ้านเป็นห่วงจนวิตกกังวลกับตัวเอง
ลืมเล่าไปเล็กน้อย จขกท. เป็นลูกคนเดียว ตั้งแต่เด็กจนโตชีวิตก็สุขสบายพอสมควร ไม่ต้องดิ้นรนมากนัก แต่ในใจก็จะพยายามคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ฉันต้องทำให้ได้ ต้องทำให้ครอบครัวภูมิใจ จนบางทีตัวเองก็เป็นทุกข์ อย่างนี้จะเกี่ยวกันหรือเปล่าครับ
รบกวนให้คำแนะนำด้วยครับ ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบครับ