สวัสดีค่ะ จขกท ชื่อพู่นะ (บอกเฉยๆ555)
เรื่องที่จะมาระบาย+เล่าให้ฟัง ถ้ารำคาญก็เลื่อนผ่านได้นะคะ
ตอนนี้ จขกท อายุ 16 ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าส่วนตัวหนูก็เป็นคนเชื่อเรื่อ บาป บุญ แต่ไม่ได้เชื่อแบบเต็มร้อย
วันนี้อยากจะมาเล่าเรื่องเวรกรรม จขกท และบุญที่พอมีปะปนกัน
เริ่มตั้งแต่ หนูเกิดมา หนูเกิดมาในครอบครัวที่มีพื้นฐานที่เป็นคนจิตใจดีอ่อนโยนโดยเฉพาะยายของหนูคนดีมากๆ ชอบไปวัดทำบุญเผื่อแผ่แบ่งปันเพื่อนบ้าน เลยสืบต่อนิสัยนี้มาคล้ายๆกันป้าหนูลูกคนแรกของยายก็จะเป็นนิสัยชอบแบ่งปันเหมือนกันแบบอ่อนโยนคล้ายกันเลย ญาติฝ่ายแม่เยอะและค่อนข้างช่วยเหลือกันดีแต่ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นแต่ก็ถือว่าดีกว่าครอบครัวอื่นๆเพราะจะไม่เคยมีปากเสียงกันรุนแรง มีแค่เล็กน้อยมันเลยทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นมาก ภายในครอบครัวของหนูแม่กับพ่อชอบบอกให้ไปวัดมากเพราะ อยากให้ไปทำบุญให้ยายและแผ่ส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร แม่บอกเสมอว่าทำไปเดี๋ยวกุศลส่ง ชอบยกเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเล่าเรื่องทำบุญนั่นนี่คือแม่พระจริงๆ ยิ่งตอนนี้สอนให้ดูยูทูปก็ฟังแต่ธรรมมะ แต่ก็มีอีกเรื่องที่หนูไม่ชอบคือพ่อชอบเหล้าอ่ะ จะกินทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ก็ไม่บ่อย หนูอยากให้พ่อเลิกมากๆเลยไม่รู้จะทำยังไง แต่พ่อก็ไม่เคยตบตีครอบครัวหรือแม่เลยเมาแล้วจะออกติ๊งต๊องตลอด หนูคิดว่าครอบครัวหนูถ้าพ่อเลิกเหล้าน่าจะดีกว่านี้ครอบครัวหนูพออยู่พอกินค่อนไปทางจนแม่กับพ่อก็เแนชาวนาธรรมดา แต่ก็ไม่ได้รู้สึกน้อยใจที่เกิดมาจน
แม่บอกตอนคลอดออกมาตัวดำปี๋เลย 555 แม่ชอบพูดเล่นว่าสงสัยเอาลูกมาผิด แต่ที่จริงแล้วพ่อเราดำค่ะ พอเป็นคนโคราช ส่วนแม่ขาวเป็น ผญ เลยได้พ่อเต็มๆเฮ้อเซ็งเลย ทำให้เราได้ความดำมาจากพ่อและความที่จมูกโตมาจากแม่อีกจมูกของหนูน่าจะโตกว่าแม่ทำให้มันดูไม่สมส่วนกับใบหน้าแต่ก็ไม่ได้โตจนหน้าเกลียด เลยทำให้หนูไม่สวยมันก็มีบ้างนะที่น้อยใจว่าตัวเองจมูกโตกว่าคนทั่วไปแต่ก็ไม่ได้อยากสวยขนาดนั้นแค่อยากจมูกเล็กลงแค่นั้นนอกนั้นในหน้าตาก็ปกติ ฟันไม่เหยิน แต่ก็ดีที่ไม่เคยโดนล้อเรื่องนี้เลยตั้งแต่เกิดมา (แต่ความไม่สวยก็คงเป็นกรรมละหนึ่ง...กรรมพันธ์)
ตอนอายุ 1 ขวบพ่อกลับบ้านไปโคราชไปหาย่าแม่กับหนูก็ไปด้วยไปก็ไปโดยรถโดยสารหรือเหมารถไปเพราะไม่มีรถกะบะส่วนตัว เวลาไปหาย่าพ่อก็จะพาไปเที่ยววัดบ้านไร่ ซึ่งตอนนั้นหลวงพ่อคูณก็ดังมากเลยอยากไปทำบุญกับท่านและอยากได้เหรียญมากราบไหว้บูชา และม่ไกลจากบ้านพ่อเพราะพ่อกูเป็นคนอำเภอด่านขุนทด พอไปถึงแม่บอกว่าบังเอิญไปถึงตอนไม่มีคนพอดี ไม่ได้แหวกว่ายเบียดกับผู้คน ทั่งเรายังเด็กแม่จะได้ไม่อุ้มลำบาก มัคทายกก็ไปถามให้ท่านพักอยู่แต่ท่านก็มีเมตตาบอกให้เข้ามาได้ก็เข้าไปหาท่าน กราบไหว้ท่านพ่อก็พูดคุยถามท่านปกติ แม่กับหนูก็นั่งห่างจากท่านไปอีกนิดนึงให้เหมาะสม แล้วทีนี้พ่อก็อุ้มหนูไปหาท่านจะให้เป่าหัวให้ท่านก็มาจับหนูอุ้มขึ้นไปหยอก
ท่าน:ตัวเล็กๆๆ ตอนนั้นแม่บอกเราผอมทั้งผอมทั้งดำ
แม่จำได้เลือนลางว่าท่านพูดตัวเล็กน่าสงสารแท้
แล้วลูบหัวพูดประมาณว่าโชคดีแท้ๆ อีนางน้อย ไม่รู้เรา
โชคดีอะไร พอตอนกลับท่านก็ให้พรว่าสุขภาพแขข็งแรงเด้ออีนาง แม่บอกตอนท่านอุ้มเหมือนตาหยอกกับหลานท่านมีเมตตามากๆ เรื่องนี้หนูถือว่าเป็นบุญมากๆจะจำจนวันตาย
เดี่ยวมาต่อนะคะ .....ตอนต่อไปเรื่องแย่ๆในชีวิตเยอะมากค่ะเดี่ยวมาต่อ
มันเป็นกรรมอะไรของเราเนี่ย
เรื่องที่จะมาระบาย+เล่าให้ฟัง ถ้ารำคาญก็เลื่อนผ่านได้นะคะ
ตอนนี้ จขกท อายุ 16 ขอบอกก่อนเลยนะคะว่าส่วนตัวหนูก็เป็นคนเชื่อเรื่อ บาป บุญ แต่ไม่ได้เชื่อแบบเต็มร้อย
วันนี้อยากจะมาเล่าเรื่องเวรกรรม จขกท และบุญที่พอมีปะปนกัน
เริ่มตั้งแต่ หนูเกิดมา หนูเกิดมาในครอบครัวที่มีพื้นฐานที่เป็นคนจิตใจดีอ่อนโยนโดยเฉพาะยายของหนูคนดีมากๆ ชอบไปวัดทำบุญเผื่อแผ่แบ่งปันเพื่อนบ้าน เลยสืบต่อนิสัยนี้มาคล้ายๆกันป้าหนูลูกคนแรกของยายก็จะเป็นนิสัยชอบแบ่งปันเหมือนกันแบบอ่อนโยนคล้ายกันเลย ญาติฝ่ายแม่เยอะและค่อนข้างช่วยเหลือกันดีแต่ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นแต่ก็ถือว่าดีกว่าครอบครัวอื่นๆเพราะจะไม่เคยมีปากเสียงกันรุนแรง มีแค่เล็กน้อยมันเลยทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นมาก ภายในครอบครัวของหนูแม่กับพ่อชอบบอกให้ไปวัดมากเพราะ อยากให้ไปทำบุญให้ยายและแผ่ส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร แม่บอกเสมอว่าทำไปเดี๋ยวกุศลส่ง ชอบยกเรื่องนั้นเรื่องนี้มาเล่าเรื่องทำบุญนั่นนี่คือแม่พระจริงๆ ยิ่งตอนนี้สอนให้ดูยูทูปก็ฟังแต่ธรรมมะ แต่ก็มีอีกเรื่องที่หนูไม่ชอบคือพ่อชอบเหล้าอ่ะ จะกินทุกครั้งที่มีโอกาสแต่ก็ไม่บ่อย หนูอยากให้พ่อเลิกมากๆเลยไม่รู้จะทำยังไง แต่พ่อก็ไม่เคยตบตีครอบครัวหรือแม่เลยเมาแล้วจะออกติ๊งต๊องตลอด หนูคิดว่าครอบครัวหนูถ้าพ่อเลิกเหล้าน่าจะดีกว่านี้ครอบครัวหนูพออยู่พอกินค่อนไปทางจนแม่กับพ่อก็เแนชาวนาธรรมดา แต่ก็ไม่ได้รู้สึกน้อยใจที่เกิดมาจน
แม่บอกตอนคลอดออกมาตัวดำปี๋เลย 555 แม่ชอบพูดเล่นว่าสงสัยเอาลูกมาผิด แต่ที่จริงแล้วพ่อเราดำค่ะ พอเป็นคนโคราช ส่วนแม่ขาวเป็น ผญ เลยได้พ่อเต็มๆเฮ้อเซ็งเลย ทำให้เราได้ความดำมาจากพ่อและความที่จมูกโตมาจากแม่อีกจมูกของหนูน่าจะโตกว่าแม่ทำให้มันดูไม่สมส่วนกับใบหน้าแต่ก็ไม่ได้โตจนหน้าเกลียด เลยทำให้หนูไม่สวยมันก็มีบ้างนะที่น้อยใจว่าตัวเองจมูกโตกว่าคนทั่วไปแต่ก็ไม่ได้อยากสวยขนาดนั้นแค่อยากจมูกเล็กลงแค่นั้นนอกนั้นในหน้าตาก็ปกติ ฟันไม่เหยิน แต่ก็ดีที่ไม่เคยโดนล้อเรื่องนี้เลยตั้งแต่เกิดมา (แต่ความไม่สวยก็คงเป็นกรรมละหนึ่ง...กรรมพันธ์)
ตอนอายุ 1 ขวบพ่อกลับบ้านไปโคราชไปหาย่าแม่กับหนูก็ไปด้วยไปก็ไปโดยรถโดยสารหรือเหมารถไปเพราะไม่มีรถกะบะส่วนตัว เวลาไปหาย่าพ่อก็จะพาไปเที่ยววัดบ้านไร่ ซึ่งตอนนั้นหลวงพ่อคูณก็ดังมากเลยอยากไปทำบุญกับท่านและอยากได้เหรียญมากราบไหว้บูชา และม่ไกลจากบ้านพ่อเพราะพ่อกูเป็นคนอำเภอด่านขุนทด พอไปถึงแม่บอกว่าบังเอิญไปถึงตอนไม่มีคนพอดี ไม่ได้แหวกว่ายเบียดกับผู้คน ทั่งเรายังเด็กแม่จะได้ไม่อุ้มลำบาก มัคทายกก็ไปถามให้ท่านพักอยู่แต่ท่านก็มีเมตตาบอกให้เข้ามาได้ก็เข้าไปหาท่าน กราบไหว้ท่านพ่อก็พูดคุยถามท่านปกติ แม่กับหนูก็นั่งห่างจากท่านไปอีกนิดนึงให้เหมาะสม แล้วทีนี้พ่อก็อุ้มหนูไปหาท่านจะให้เป่าหัวให้ท่านก็มาจับหนูอุ้มขึ้นไปหยอก
ท่าน:ตัวเล็กๆๆ ตอนนั้นแม่บอกเราผอมทั้งผอมทั้งดำ
แม่จำได้เลือนลางว่าท่านพูดตัวเล็กน่าสงสารแท้
แล้วลูบหัวพูดประมาณว่าโชคดีแท้ๆ อีนางน้อย ไม่รู้เรา
โชคดีอะไร พอตอนกลับท่านก็ให้พรว่าสุขภาพแขข็งแรงเด้ออีนาง แม่บอกตอนท่านอุ้มเหมือนตาหยอกกับหลานท่านมีเมตตามากๆ เรื่องนี้หนูถือว่าเป็นบุญมากๆจะจำจนวันตาย
เดี่ยวมาต่อนะคะ .....ตอนต่อไปเรื่องแย่ๆในชีวิตเยอะมากค่ะเดี่ยวมาต่อ