เหนื่อยกับชีวิตมากๆ ในวัย20ปี

เมื่อเราขึ้นมหาลัย ค่าใช้จ่ายย่อมเยอะขึ้น เราจึงเลือกที่จะทำงานพาทไทม์ในช่วงเสาร์อาทิตย์ +เรียนไปด้วย ทุกครั้งที่เลิกงานนั่งรถกลับบ้าน เราจะรู้สึกหมดแรงเพลียตลอด รู้สึกหดหู่ ทำให้คิดตลอดว่า เอ้ะทำไม เราต้องมาทำงาน ทำไมเราต้องลำบากอะไรแบบนี้ไม่มีเวลาได้พักแบบเพื่อนๆเขาบ้าง แต่อีกใจก็ยังไม่ท้อ ยังคิดว่ามีอีกหลายคนที่ลำบากกว่าเรา เมื่อตอนเด็กเราอาจจะสบายเพราะพ่อแม่เป็นคนลำบาก แต่ตอนนี้เลยขอเลือกลำบากเพื่อให้พ่อแม่ได้เบาภาระบ้าง ถ้าเราไม่ทำ เราก็จะไม่มีเงินจ่ายค่าหอ หรือค่าใช้จ่ายนอกเหนือจากที่แม่ให้ ยิ่งช่วงโควิด เราทำงานลำบากมากขึ้น ทั้งเรื่องการใช้ชีวิตเรื่องการเดินทาง ค่าใช้จ่ายที่แพงขึ้น โพสนี้ไม่ได้มาขอรับบริจาคแต่อย่างใด เพียงมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อจะได้พลังงานบวกมากขึ้น