ตอนนี้ย้ายมา WFH ที่ต่างจังหวัดค่ะ บ้านติดกับเพื่อนบ้าน 2 หลัง ซึ่งติดโควิดทั้งบ้าน
รวมๆแล้วประมาณ 10 คน และทุกคนที่ป่วย ยังไม่มีเตียงรักษา ยังใช้ชีวิตในบ้านอยู่
ซึ่งบ้านเราอยู่ตรงกลาง  ตอนนี้ครอบครัวเราตรวจแล้ว ยังไม่มีใครพบเชื้อค่ะ

และที่หลอนสุดคือ ลุงบ้านทางซ้าย ใส่หน้ากากไว้ที่คางบ้าง บางครั้งก็ไม่ใส่ ยังคงเดินถางหญ้าปกติ
ส่วนบ้านทางขวา คนในบ้านออกมานั่งพูดคุยระบายความทุกข์ หน้าเคร่งเครียด
หน้ากากใส่บ้างไม่ใส่บ้าง ทั้งที่พวกเค้าควรเก็บตัวอยู่ในบ้านไม่ใช่หรือ...??
การที่ออกมาพูดคุย ไอจามข้างนอก โอกาสแพร่เชื่อไปยังผู้อื่นสูงมาก (โดยเฉพาะบ้านเรา)

ครอบครัวเราตกอยู่ในภาวะเสี่ยงสุดๆ  มีผู้สูงอายุ 75+ สองคน และไม่มีใครฉีดวัคซีนเลย
เครียดมากเลยค่ะ ไม่กล้าออกไปนอกบ้านเลย เพราะการที่ต้องอยู่ท่ามกลางผู้ป่วย จิตตกมากเลยค่ะ
เราเห็นพ่อแม่ร้องไห้หลายครั้งเพราะกลัวติดเชื้อ คิวฉีดวัคซีนก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะได้เมื่อไหร่

คนป่วยก็ไม่มีเตียงรักษา ส่วนคนยังไม่ป่วยชีวิตแขวนบนเส้นด้าย ไม่รู้ชีวิตพรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไร
ทำได้เพียงเก็บตัวอยู่ในบ้าน ใส่หน้ากากกันทั้งวัน ล้างมือบ่อยๆ
กินสมุนไพรที่คิดว่าจะช่วยได้ ใส่บาตรก็ไม่ได้เพราะพระเองก็ติดเชื้อ

ทำได้เพียงสวดมนต์ภาวนา ขอให้ครอบครัวเราและทุกคนปลอดภัยค่ะ