ช่วงนี้ทรมานมาก

ช่วงนี้ก็ต้องเรียนออนไลน์อยู่บ้านไม่ได้ออกไปไหนไม่ชอบเลยที่ต้องทนอยู่บ้านกับครอบครัวที่กดดันเราไม่ให้ออกไปไหนไม่ให้ทำนู่นทำนี่ห้ามนู่นห้ามนี่โดยเฉพาะเรื่องเรียนต้องได้มากกว่าลูกข้างบ้านเพราะจะได้เอาไปอวดเเล้วคือมาลงที่เราหาว่าไม่ส่งงานครูลูกข้างบ้านเขาส่งก่อนอีกคือมันเกี่ยวอะไรกันว่ะเเต่ก่อนร่าเริงกว่านี้เยอะเพราะได้ไปรร.ได้เจอเพื่อนเจอครูเวลาอยู่กับเพื่อนอยู่กับครูเรามีความสุขมากได้เจอหน้าได้พูดคุยพอไม่ได้ไปรร.ก็คนละคนเลยเราไม่ค่อยพูดกับครอบครัวยกเว้นน้องที่นอนกับเราวันนึงพูด2-3คำไม่ร่วมกินข้าวเพราะรู้สึกอึดอัดช่วงดึกๆจะไปเอามากินที่ห้องเองเราเริ่มดื่มเบียร์เมื่อวันก่อนเเล้ววันนี้ก็โดนจับได้โดนด่ายับดูถูกว่าหน้าเรามีสิวเพราะเบียร์อีกคือสิวมันมีมาก่อนหน้าเเล้วเพื่อนเราดื่มตั้งนานเเล้วครอบครัวเค้าก็ไม่เห็นจะว่าอะไรเเล้วเราพึ่งเริ่มก็โดนล่ะเราไม่ได้อยู่กับพ่อเเม่เเต่อยู่กับปู่-ย่าเเละน้องซึ่งย่าเป็นคนที่ทำให้เราเป็นเเบบนี้เรารู้อยู่เเล้วว่าพออยู่เเต่บ้านก็จะประมาณนี้เเต่ไม่คิดว่ามันจะหนักเกินไปอยากออกไปอยู่คนเดียวเเต่ก็กลัวเพราะเป็นผญ.เเล้วยิ่งอยู่มัธยมต้นตอนนี้อยากตายมากเลยค่ะวิธีคือผูกคอเเต่ก็ไม่กล้าพอที่จะทำเเล้วต้องจมปลักอยู่กับรู้สึกเเบบนี้.