ไม่อยากอยู่แล้ว จัดการกับความรู้สึกยังไงดี

เมื่อ5เดือนที่แล้วเราเจอเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เราไม่ กล้าไว้ใจใครอีกเลยจริงๆมันก็เกิดขึ้นมานานแล้วแหละแต่เรื่องเมื่อ5เดือนที่แล้วมันเหมือนมันมาถึงจุดที่เราทนไม่ไหวแล้วจริงๆ เรารู้สึกไม่เหลือใครเลย แบบไม่เหลือใครเลยจริงๆ คนที่เราไว้ใจก็เอาเราไปนินทา เอาไปด่าบนโลกโซเชี่ยล ช่วง2เดือนแรกคือเราทรมานมากเราร้องไห้เกือบทุกวัน พอเข้าเดือนที่3มันก็เริ่มดีขึ้นแต่เราก็กลับไปเจอกับเหตุการณ์เดิม คนเดิม เรื่องเดิม เรารู้สึกแบบทำไมเราให้ใจใครเราไม่เคยได้กลับมาเลย พื้นฐานเราเป็นคนที่สังคมเล็กมากๆ เวลาเราสนิทกับใครเราก็ให้ใจไป100% เลย แต่ทำไมเราถึงรู้สึกว่าเราไม่เคยได้ใจกลับมาเลยเรารู้สึกเจ็บมากๆแต่ก็ไม่อยากพูดอะไรเยอะ เราเก็บเรื่องนี้มาคนเดียว5เดือนแล้วเราไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยเพราะเราไม่อยากพูดเรากลัวว่ามันจะทำให้แตกคอกันไปอีกเราเลือกที่จะเก็บไว้เวลาอยู่ต่อหน้าทุกคนเราก็ทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แต่พอกลับมาถึงบ้านเข้ามุมที่คนที่บ้านไม่เห็นเรากูจะนั่งซึมแล้วร้องไห้ออกมา เราคิดที่จะไปหาจิตแพทย์นะแต่ตอนนั้นอายุเรายังไม่ถึง18ปีเราเลยรอให้ถึงเวลาก่อนเพราะไม่อยากให้คนที่บ้านรู้ แต่พอเราอายุกำลังจะ18โควิดก็กลับมาระบาดหนักกว่าเดิมเราเลยไม่ได้ออกไปพบแพทย์เพราะคนที่บ้านเรากลัวโควิดและไม่น่าจะให้เราออกไป ตอนนี้เราเลยรอเวลาว่าที่ทุกอย่างดีขึ้นแต่เราก็รู้สึกแย่กว่าเดิมไปทุกวันเราคิดจะไม่อยู่แล้วหลายครั้งมาต่อวัน