เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งซึ่งเจอกันตอนเรียนวิชาเสรี เราแอบปิ๊งเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็น และหลังจากนั้นโควิดก็ระบาดจึงทำให้เราต้องเรียนออนไลน์ ก็ไม่ได้เจอกันอีก จนช่วงกุมภาที่โควิดเริ่มเบาลงก็ไปเรียนในห้องตามปกติ ก็ได้เจอเขาแอบมองเขาทั้งคาบเลย

รู้แฮปปี้มากกก วันไหนมีเรียนวิชานี้เราก็จะแต่งตัวเรียบร้อยเป็นพิเศษ55555 อยู่มาวันหนึ่งเราไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดก็ดันเจอพี่เค้าา พี่เขามาทำงาน ซึ่งดูแล้วงานยุ่งมากเพราะเรียนสถาปัต เราก็แอบมอง มอง มองแล้วมองอีก จนสุดท้ายถึงเวลาเรียนวิชาเสรีนั้นพอดี ตอนแรกเรานึกว่าพี่เขาจะไม่เขาเพราะดูยุ่งๆ เรามองนาฬิกาก็รีบเก็บของและพี่เขาก็กำลังเก็บอยู่เหมือนกัน และเราก็เดินตามหลังพี่เขาไปเรียน พี่เขาปิดประตูห้องสมุดให้ด้วยยยยย และเราก็เดินเนียนๆตามเขาไป
จนถึงคาบสุดท้าย เรารวบรวมความกล้าเขียนโน๊ตไปขอเฟสโดยเอาโน๊ตไปวางที่รถพี่เขา เพราะเราไม่กล้าไปขอตรงๆ เอาว่ะ อย่างน้อยก็ได้รู้จักพี่เขาบ้างก็ยังดี สุดท้ายพี่เขาก็เก็บโน๊ตใส่กระเป๋าไป เราก็แห้วสิค้าบรอไร ก็กะว่าจะตัดใจ ต่อมาวันสอบไฟนอลเรามองหาพี่แต่ก็ยังไม่มาจนเริ่มทำข้อสอบ และก็แล้วก็มาสักที แต่! แต่!พี่เขามานั่งสอบข้างๆเรา เกร็งสุดดด แต่เราจะตัดใจแล้วเลยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้555 และพี่เขาก็ทำข้อสอบเสร็จก่อนและออกไปก่อนไอเราก็มัวแต่เกร็งฝนข้อสอบกว่าจะได้แต่ละข้อ และเราก็พรากจากกันน~~~~~~~~~
คืนหนึ่งเราฝันถึงเขา มันดีมาก ฝันว่าได้พูดคุย ได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้ เห้อออ ถ้าเจอกันอีกครั้งก็คงดี
และแล้วเมื่อไม่นานมานี้เราไปทำธุระหน้าม.แล้วกำลังจะกลับหอแต่ เจอ กัน แล้ว! มองข้างหลังก็จำได้ เรานี่รีบขับรถตามไปในม.เล้ย แค่เจอก็ดีใจแล้วอะ พอใจล้ะกลับหอ555 พอวันถัดมาเราอยากเจออีกเลยลองเข้าไปดูในม.ก็เจอจริงๆ จุดที่เราเจอคือโรงจอดรถ555 เราสบตากับแปบหนึ่งแต่เรารีบหลบเพราะเขินมากก วันถัดมาเราก็ไปออกกำลังกายในม.เห็นรถพี่เขาจอดอยู่เวลานี้คือ18.00 แล้วก็มารอรถใกล้ๆสักพักพี่เขาก็เดินมาเพื่อจะกลับหอ ส่วนวันนี้ เราคิดว่าจะพอแล้วจริงๆ เราไม่กล้าแม้จะทักทาย ไม่กล้าที่จะเข้าหา และพี่เขาเป็นคนที่เข้าถึงค่อนข้างยาก ถ้าเราทำแบบนี้ต่อไปก็ไม่ได้อะไร เราจึงซื้อของกินไปให้เผื่อหิว เราซื้อขนมจีบแล้วเขียนโพสอิตตลกๆไว้ คลายเครียดหน่อย555เอาไปไว้หน้ารถเขาเพื่อเป็นการสั่งลาและขับรถกลับหอ
ทุกคนว่า
พี่เค้าจะรู้ตัวบ้างไหมว่ามีเราอยู่ตรงนี้หรือไม่เห็นเราเลย?
ไปต่อหรือพอแค่นี้?
เจอคนที่เคยชอบอีกครั้ง เดินหน้าหรือพอแค่นี้
จนถึงคาบสุดท้าย เรารวบรวมความกล้าเขียนโน๊ตไปขอเฟสโดยเอาโน๊ตไปวางที่รถพี่เขา เพราะเราไม่กล้าไปขอตรงๆ เอาว่ะ อย่างน้อยก็ได้รู้จักพี่เขาบ้างก็ยังดี สุดท้ายพี่เขาก็เก็บโน๊ตใส่กระเป๋าไป เราก็แห้วสิค้าบรอไร ก็กะว่าจะตัดใจ ต่อมาวันสอบไฟนอลเรามองหาพี่แต่ก็ยังไม่มาจนเริ่มทำข้อสอบ และก็แล้วก็มาสักที แต่! แต่!พี่เขามานั่งสอบข้างๆเรา เกร็งสุดดด แต่เราจะตัดใจแล้วเลยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้555 และพี่เขาก็ทำข้อสอบเสร็จก่อนและออกไปก่อนไอเราก็มัวแต่เกร็งฝนข้อสอบกว่าจะได้แต่ละข้อ และเราก็พรากจากกันน~~~~~~~~~
คืนหนึ่งเราฝันถึงเขา มันดีมาก ฝันว่าได้พูดคุย ได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้ เห้อออ ถ้าเจอกันอีกครั้งก็คงดี
และแล้วเมื่อไม่นานมานี้เราไปทำธุระหน้าม.แล้วกำลังจะกลับหอแต่ เจอ กัน แล้ว! มองข้างหลังก็จำได้ เรานี่รีบขับรถตามไปในม.เล้ย แค่เจอก็ดีใจแล้วอะ พอใจล้ะกลับหอ555 พอวันถัดมาเราอยากเจออีกเลยลองเข้าไปดูในม.ก็เจอจริงๆ จุดที่เราเจอคือโรงจอดรถ555 เราสบตากับแปบหนึ่งแต่เรารีบหลบเพราะเขินมากก วันถัดมาเราก็ไปออกกำลังกายในม.เห็นรถพี่เขาจอดอยู่เวลานี้คือ18.00 แล้วก็มารอรถใกล้ๆสักพักพี่เขาก็เดินมาเพื่อจะกลับหอ ส่วนวันนี้ เราคิดว่าจะพอแล้วจริงๆ เราไม่กล้าแม้จะทักทาย ไม่กล้าที่จะเข้าหา และพี่เขาเป็นคนที่เข้าถึงค่อนข้างยาก ถ้าเราทำแบบนี้ต่อไปก็ไม่ได้อะไร เราจึงซื้อของกินไปให้เผื่อหิว เราซื้อขนมจีบแล้วเขียนโพสอิตตลกๆไว้ คลายเครียดหน่อย555เอาไปไว้หน้ารถเขาเพื่อเป็นการสั่งลาและขับรถกลับหอ
ทุกคนว่า
พี่เค้าจะรู้ตัวบ้างไหมว่ามีเราอยู่ตรงนี้หรือไม่เห็นเราเลย?
ไปต่อหรือพอแค่นี้?