บางครั้งเราก็สงสัยว่าทำไมต้องเกิดมาทั้งๆที่ชีวิตนะตอนนี้มันก็ไม่ได้แฮปปี้ขนาดนั้น ทำอะไรไปก็ได้ได้ดั่งใจใครซักอยาก ทำอะไรก็ผิดไปหมด บางครั้งก็อยากจะตายๆไปให้มันจบแต่ก็กลัวกลัวว่าถ้าเราทำแบบนั้นเราจะเจ็บมั้ยนะ นั่นเลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ยังใช้ชีวิตอยู่ต่อไซึ่งบางครั้งมันก็ทรมาน บางที่มันเก็บไว้นานจนอยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้สาเหตุ บางครั้งก็อยากร้องไห้แต่ทำยังไงมันก็ไม่ออกมามันเป็นความรู้สึกที่อึดอัดมากถึงจะรู้ว่าตัวเองก็ไม่ได้มีชีวิตที่แย่ขนาดนั้นยัฃมีคนที่แย่กว่านี้พยายามจะคิดแบบนั่นเพื่อนให้ตัวเองไม่คิดมาก พยายามทำให้ตัวเองอยู่กับชีวิต นี้ไปให้ได้จนจบแต่มันก็มีอุปสรรคมากมายที่ทำให้คิด คิดว่าเราสมควรจะตายมั้ยเหมือนเราก็ไม่ได้สำคัญขนาดนั้นแต่บางคนก็อาจจะบอกว่ายังมีพ่อแม่อยู่ไงก็...อาจจะใช่เราก็เข้าใจแต่บางทีพ่อแม่อาจจะเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เราเบื่อ เบื่อกับการใช่ชีวิตกดดัน เปรียบเทียบ ด่าทอสารพัดสิ่งถ้าเป็นคำที่ไม่แรงมากเรายังพอเข้าใจได้แต่บางทีเราก็ไม่ได้ทำผิดขนาดที่จะใช่คำที่มันแรงถึงขนาดนั้น บางทีเราก็แอบคิดว่าเรายังใช่ลูกเขาอยู่ไหมหรือยังไง มันจะยังไปรอดใช่มั้ยชีวิตนี้ทำไม่รู้สึกว่ามันเหนื่อยแล้ว มันพอแล้ว จะฝืนต่อไปได้อีกแค่ไหนกันนะ ทำไมชีวิตคนเรามันถึงยาวขนาดนี้ แต่ถึงยังไงก็ต้องใช้ชีวิตต่อไปเนาจะซักวัน วันที่ดี วะนที่เรามีความสุขคงจะมาถึงสักวัน ถึงมันจะเป็นความฝันที่ยากก็ตาม 😊
ขอบคุณ kpop idol ที่ทำให้เราใช้ชีวิตต่อได้อย่างมีความสุข ขอบคุณที่ทำให้เรายิ้ม หัวเราะได้ในวันที่เราเจออะไรแย่ๆมา ขอบคุณขอบคุณจริงๆ
#เราไม่สามารถลงในบทสนทนาได้เพราะยังไม่ยืนยันอะไรซักอย่างขอเราลงตรงกระทู้คำถามหน่อยนะ
เรื่องราวชีวิตทั่วไป
ขอบคุณ kpop idol ที่ทำให้เราใช้ชีวิตต่อได้อย่างมีความสุข ขอบคุณที่ทำให้เรายิ้ม หัวเราะได้ในวันที่เราเจออะไรแย่ๆมา ขอบคุณขอบคุณจริงๆ
#เราไม่สามารถลงในบทสนทนาได้เพราะยังไม่ยืนยันอะไรซักอย่างขอเราลงตรงกระทู้คำถามหน่อยนะ