สวัสดีค่ะ เราเป็นสาวประเภทสองนะคะตอนนี้อายุ 24 เราคางยื่นเเละหน้าผิดรูปค่ะ ครั้งหนึ่งเมื่อ อายุ19 ทำงานเก็บเงินไปจัดฟันค่ะ เเต่หมอเเนะนำให้ผ่าตัดขากรรไกรยื่น
เเต่ราคาค่อนข้างสูงสู้ไม่ไหวค่ะ เลยไปฉีดไขมันตัวเองเพื่อปรับรูปหน้ามา ก็เเก้ปัญหาไม่ได้ ครั้งนึงเคยไปทำจมูกเเล้วเบี้ยว เราเข้าไปถามที่คลีนิก หมอพูดกับเราว่าต้องไปเกาหลีเท่านั้นแหละ เเล้วก็ขำกัน ตอนนั้นเเย่มาก อยากจะร้องไห้มาก เราห่างกับการวิตกกังวลกับเรื่องในหน้าตัวเองเนื่องจากเราใส่เเมสทุกครั้งที่ออกจากบ้าน ไม่ว่าจะไปไหน ทำอะไร เราก็ใส่เเมสตลอด ไม่กล้าถอดเเมสเลยจนเราเลิกคิดกับมัน จนผ่านมาตอนนี้ เราก็กลับมาวิตกกังวลขาดความมั่นใจรุนเเรง เวลาเพื่อนล้อว่าหน้าเหมือนลิง เครียดมาก เเอบร้องไห้ตลอด ไม่กล้าจะส่องกระจก ไม่กล้าถ่ายรูป ไม่มีความสุขเลยค่ะ เราเขียนไปร้องไห้ไป เครียดมาก ขาดความมั่นใจในการใช้ชีวิต ถ้าการที่เราคิดว่าเราควรตาย เรายังมีจิตใจที่ปรกติอยู่ไหมคะ มองหน้าตัวเองเเล้วร้องไห้ ไม่มีความสุขอะไรเลย ไปทำงานก็โดนเลือกปฏิบัติตลอด คิดว่าตัวเองควรตายหลายครั้งมาก ไม่สมหวังอะไรกับชีวิตนี้เลย
เราเป็นคนหน้าผิดรูปค่ะ รู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองมาก เพื่อนๆชอบล้อ
เเต่ราคาค่อนข้างสูงสู้ไม่ไหวค่ะ เลยไปฉีดไขมันตัวเองเพื่อปรับรูปหน้ามา ก็เเก้ปัญหาไม่ได้ ครั้งนึงเคยไปทำจมูกเเล้วเบี้ยว เราเข้าไปถามที่คลีนิก หมอพูดกับเราว่าต้องไปเกาหลีเท่านั้นแหละ เเล้วก็ขำกัน ตอนนั้นเเย่มาก อยากจะร้องไห้มาก เราห่างกับการวิตกกังวลกับเรื่องในหน้าตัวเองเนื่องจากเราใส่เเมสทุกครั้งที่ออกจากบ้าน ไม่ว่าจะไปไหน ทำอะไร เราก็ใส่เเมสตลอด ไม่กล้าถอดเเมสเลยจนเราเลิกคิดกับมัน จนผ่านมาตอนนี้ เราก็กลับมาวิตกกังวลขาดความมั่นใจรุนเเรง เวลาเพื่อนล้อว่าหน้าเหมือนลิง เครียดมาก เเอบร้องไห้ตลอด ไม่กล้าจะส่องกระจก ไม่กล้าถ่ายรูป ไม่มีความสุขเลยค่ะ เราเขียนไปร้องไห้ไป เครียดมาก ขาดความมั่นใจในการใช้ชีวิต ถ้าการที่เราคิดว่าเราควรตาย เรายังมีจิตใจที่ปรกติอยู่ไหมคะ มองหน้าตัวเองเเล้วร้องไห้ ไม่มีความสุขอะไรเลย ไปทำงานก็โดนเลือกปฏิบัติตลอด คิดว่าตัวเองควรตายหลายครั้งมาก ไม่สมหวังอะไรกับชีวิตนี้เลย