ก็ตอนเด็ก พ่อของเราเสียไป เหลือเเต่เเม่ เเม่ก็เอาเงินที่พ่อให้เราไว้1เเสนกับพี่ จนเเม่เอาตัวเราไปเซ็นจนได้เงินมาใช้ตอนนั้นเราไม่รู้คือเราเด็ก อาฝั่งพ่อก็ต้องมาส่งเรียนเราเเทน จนอาถามว่าเรียนที่นี้ไหวไหม ในใจก็บอกว่าไหว เเต่กลัวพูดเเล้ว กลัวเสียคำพูดไง เลยบอกว่าไม่ไหว เลยต้องย้ายไปเรียนที่อื่นขึ้นป3ก็กดดันนะชอบดูถูกเราว่าน้องคนนี้อ่านหนังสือเก่งสอบได้นู้นนี่นั้นโครตจะลำคานเลยจริงโดนด่าบ้างตอนนั้นเราดื้อมากทำเรื่องร้ายไม่ดีเลยเเหละจนต้องเกลียดอาฝั่งนู้นมากๆ
เเล้วก็ขอข้ามนะเเต่เราไม่ชอบที่ยายเรามากดดันให้นอนเร็วสั่งเราให้ไปซื้อนู้นนี่ตอนนั้นเปิดร้านขายอาหารตามสั่งมั้งถ้าเราไม่ทำตามคำสั่งเเกจะตะโกนใส่ให้ลูกค้าเเกรู้ว่าเรานิสัยไม่ดีไม่ช่วยเเกอย่างนู้นอย่างนี่เราอายมากนะตอนนั้นต้องทำตามทุกอย่างมีเเต่ตะคอกใส่เราบ้างเเอบตีเราตอนเด็กอ่ะ เราโครตโกดเลยอ่ะ ขออนุญาติเกลียดเลยนะคะคือไม่ชอบอ่ะตอนนั้นตอนนี้ก็ไม่คุยเเล้วค่ะคือเบื่อเเกเลยไม่อยากจะคุยด้วยอยู่ดีๆมาโยนความผิดเราเฉยเลย หาว่าเราไปทำเสื้อที่เเกเเช่ไว้ เเล้วมาโทษเฉยว่าเราทำ เราก็ดูถูกเลยว่าแฟ้บไม่ดีหรือป่าว เเกก็เงียบไปจักกะบ่นอะไรตอนนั้น ก็ทะเลาะกันนะ หาว่าเรายังเเดกข้าวกูไม่พ้นเลย คือเราก็ประชดไปเลยจะ เออจบไปไม่ขอเเดกหรอก เเล้วครั้งนึงเพื่อนเรามาบ้านเรา มาใช้นู้นนี่คือยายเราไม่ชอบ เเล้วก็มาว่าเพื่อนเราอีกตังหาก จนเพื่อนเราไม่กล้าเข้าบ้านอีกเลยเพื่อนพูดเลยว่าทำไรผิด ยายเเกไม่ชอบที่มันมากินข้าวบ้านทั้งที่ยายเป็นคนทำให้ มาใช้ของในบ้างเปลืองเเค่ใช้ครีมทาผิวก็ว่าเปลือง มาอาบน้ำอีกเเกเลยไม่ชอบ จักจะให้เราพูดยังไงหมดคำพูดไม่อยากจะพูดล่ะ
มาเรื่องตอนป.3ก็มีเพื่อนเล่นนะเเต่เราเรียนก็ไม่ชอบครูให้สอนอังกฤษอ่ะ ให้ไปอ่านกับครูทั่วไปเเล้วต้องได้ลายเซ็นของคุณครูคนอื่นมา เราก็เป็นหลานเจ้าของโรงเรียนอ่ะเนาะ ไม่กล้าที่จะไปอ่านคือเราไม่ถนัดจนเเอบลายเซ็นเป็นลายเซ็นมือตัวเองจนครูตรวจจับได้ว่าเราเซ็นก็โดนเพื่อนล้อว่าหลานผู้จัดการปลอมลายเซ็นคือเราเฟลมากตอนนั้น เเบบด่ามันเลยตอนนั้นไม่มีเพื่อนเลยนะ มีเเต่เพื่อนที่ขึ้นรถด้วยกันจนเราขึ้นป6 เราก็ไม่ได้เด่นนะพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเราออกมาดูดีวาดภาพระบายสีไปเต้นรำบ้างไปเเข่งจินตคณิตนี้เเหละที่จำได้เเละเล่นคีร์บอร์ดคือชอบมากๆ เเต่ก็นะเพื่อนบางคนไม่ชอบเราที่เรามีผู้ชายมาชอบคือมาชอบหลายคนจนรู้ว่าเพื่อนอิดฉาตัวเราเเต่เราไม่มีเพื่อนนะตอนนั้นป6เเล้วมั้งเเต่ก็ไปอยู่กับพวกมันจนได้ มันมาเขียนโต๊ะเราว่าEเเรดเราไม่เข้าใจความหมายจนมาเข้าใจที่หลัง..เพื่อนในห้องก็ใช้เราให้เเต่วาดรูปจนเราก็ไม่ได้อะไรนะก็วาดให้เหมือนตามใจพวกมันไม่รู้ทำไปทำไม พอไม่ทำให้ ก็มาโดนเกลียด
มอง
เเละในตอนนี้เราม.6เเล้วคือมีปัญหามากเลย คือมีตั้งเเต่ม.ต้นยังดีที่มีเพื่อนเข้าใจเรา คือเราไม่ได้เอ๋ออ่ะ เเต่เพื่อนมาว่าเราว่าเอ๋อ จนเราเฉยๆก็ปวดหัวเหมือนกันเอ๋อตรงไหน เราไม่ได้เอ๋อเลยหรือว่าเราไม่ยอมรับความจริง เเล้วก็โดนเพื่อนหักหลังอีก เอาเรื่องของเราไปฟ้องเพื่อนของเรา มันน่าไหมล่ะจนเราต้องมาขอโทษพวกมันผิดด้วยหรอเนี่ย คือตอนนั้นอ่ะเนาะทำอะไรไม่ได้ เราก็ได้เเต่ร้องไห้อ่ะ จนเราได้อยู่กับเพื่อนสนิทไปจนจบม.3
พอม.4ก็เฉยๆเเต่มีเรื่องนะทะเลาะกับเพื่อนอีกละย่อๆสั้นๆคือเรามีงานวิชาเลือก ครูให้ร้องเพลงในงานวิชาการให้พวกเราไปฝึก เเต่เราก็พยายามฝึกนะ เเต่บอกเพื่อนในกลุ่มเเล้วว่าเราจะไปดูหนังวันอาทิตย์กับเพื่อนในกลุ่มคนนึง พอมันรับรู้มันก็ไม่พูดอะไรนะ จนพวกมันแบบไปฝึกร้องเพลงกันแล้วทีนี้พอมาถึงวันจันทร์ พวกมันก็ถามถึงเราว่าทำไมถึงไม่มาร้องเพลงเราก็บอกไปว่าเราไปดูหนังกับเพื่อนไงเพื่อนในกลุ่ม แล้วแบบว่าคือเราไปดูหนังใช่ไหมเราไม่มีตังค์ไปเว้ย คือก็ไปดูกับเพื่อนในกลุ่มแหละแต่เรามีแฟนแล้วไงตอนนั้น ก็เลยแบบเออให้แฟนไปด้วยก็เลยให้แฟนออกค่าหนังให้แล้วก็บอกยายว่าไปดูหนังกับเพื่อนแต่ก็ไม่ได้บอกว่าไปดูกับแฟนด้วยกลัวเเกไม่ให้ไปเพื่อนในกลุ่มก็มาว่าเรา ว่าเราโกหกยายก็เลยเป็นเรื่อง เพื่อนไม่สนใจ เราก็หนีมาร้องไห้จนไปหาเพื่อนอีกกลุ่มจนได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนั้น พอผ่านไปเพื่อนก็มาแกล้งเราอีกจนเราแบบ แบบย้ายไปอีกกลุ่มนึงอ่ะ แล้วเพื่อนกลุ่มนึงก็แบบว่าเงียบๆเฉยๆอ่ะ แบบไม่สนิทไม่เหมือนแบบเพื่อนกลุ่มเล็กๆไงที่เคยอยู่ก็เลยแบบกลับไปขออยู่กลุ่มเล็กๆก็เหมือนเป็นเศษส่วน โดนไล่ให้ไปอยู่อีกกลุ่ม กลุ่มที่โรงอาหารก็ดีนะแต่มันเคยสนิทกันละมันเคยนินทาเรา จนเพื่อนคนนึงย้ายกลุ่มไปอาคาร 4 คือมันไม่ชอบกัน เราไปถักเบียให้เพื่อนออกจากกลุ่ม อีกกลุ่มที่เราอยู่มันมาเห็นมันเลยไม่คุยกับเรา เราก็คิดมากเลยไปปรึกษาเพื่อนกลุ่มนั้นก็เลยแบบว่าเพื่อนเขารู้ว่าเราไปปรึกษาก็เลยย้ายกลุ่มมากลุ่มอาคาร4เลยหลังจากนั้นก็ไม่คุยกันอีกเลย
แล้วก็เรามีปัญหาเรื่องแฟนเว้ยคือแบบว่ามีปัญหาแบบมากๆเลยแฟนเราขี้หึงมากๆเลยขนาดไปทำงานก็มาตามถึงที่เราเลยแล้วก็จับได้ว่าเราไปนั่งกับผู้ชายทั้งที่กลุ่มผู้ชายเรียกให้เราไปนั่งคุยแล้วแฟนเรามาเห็นเราก็กลับขับรถไปหาเขาถึงที่แต่เขาก็ไม่คุยด้วยแล้วก็กลับบ้านเราทะเลาะกัน
ตัวเราน้ำตาไหลออกมาเราไม่ทำอีกแล้วเราก็ไม่ไปทำงานอีกที่นั่นอีกเลย
จนกระทั่งวันหนึ่งคือแฟนเรานอนอยู่ เเล้วเราเปิดติ๊กต๊อกออกมาแล้วมันหมายความว่าเออแฟนเราชอบส่อง social สาวแฟนเก่าผู้หญิงอื่นๆอะไรอย่างเงี้ยแล้วเราก็คิดหมายถึงเค้าเราพูดถึงเขาว่าทำอย่างนี้ใช่ไหมอะไรอย่างเงี้ยเเบบส่องอ่ะ แล้วเขาบอกว่าเขาจะนอนตะคอกใส่เรา
(กูจะนอน)คือเราแบบเสียมากน้อยใจสุดๆเลยอ่ะก็เลยแบบไปบ้านเพื่อนแก ทั้งที่แกไม่อยากให้เราไปแต่เราตัดสินใจที่จะไปเพราะว่าเราแบบไม่มีที่ระบายเว้ยก็เลยแบบไป เเชทกับแกเลยกลับมาร้องไห้ปรึกษาใครไม่ได้ร้องห่มร้องไห้หนักมากเลยนึกได้เลยไปปรึกษาเพื่อนผู้ชายคนนึงเว้ยที่มันยอมรับฟังก็เลยไปปรึกษาแต่แกโทรมาว่าอยู่ไหนเราก็บอกว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้นะแล้วแกก็ให้น้องแกมาดูเว้ยแล้วทีเนี้ย น้องแกก็เลยบอกแก เราก็กลับบ้านไปแล้วทีเนี้ยแกก็กลับมาหลังจากทำงานแกก็นั่งกินเบียร์ 3 ขวดแล้วทีนี้ แกก็เข้ามาเราก็นอนแล้ว แล้วแกก็มาเปิดโทรศัพท์เรา พอเเกนอน เราก็เดินไปบอกน้องว่าเออพรุ่งนี้ไปส่งเราได้ไหมเราต้องกลับบ้านน้องก็บอกว่าไม่ไปส่งได้ไหมหยอกหยอกแล้วก็คิดว่าจะไม่ไปส่งเราแล้วก็เลยให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นน่ะไปส่งเราพอถึงวันพรุ่งนี้เช้าเราก็แอบเปิดโทรศัพท์มันนะแล้วแบบว่าเราไม่ชอบที่มันเอาไปกดไลค์ผู้หญิงกดรักอย่างนู้นอย่างนี้เราเคยบอกมันแล้วมันบอกว่าเออนั้นจะกดกับคนรู้จักแต่มันไปกดแบบเยอะมากไม่รู้ว่าผู้หญิงคนรู้จักของมันหรือเปล่าอะไรอย่างเงี้ย แล้วก็ไปกดรักด้วยแล้วก็ไม่โอเคเลยอ่ะไม่ชอบเลยที่เขาทำแบบนี้เราก็เลยแบบว่าตัดสินใจแบบเดินออกมา ให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นไปส่งเราเลยเราแบบพอไปถึงปุ๊บแฟนก็โทรมาว่าอยู่ไหนแล้วก็บอกว่าอยู่บ้าน แฟนก็บอกว่าใครไปส่งก็บอกว่าเพื่อนไปส่งแต่ก็ไม่ได้บอกว่าไปส่งถึงที่ไหมอะ ไรอย่างเงี้ยเราต่อรถด้วยไงแล้วทีนี้แกก็บอกว่าช่าง

ว่ะแล้วก็วางสายไปแล้วเราก็งงเว้ยแล้วแกก็บล็อคเรามั้งไม่รู้เหมือนกันนะจำไม่ได้น่าจะบล็อคแหละแล้วเนี่ยเราก็เหนื่อยที่จะง้อแล้วนะ แกก็โทรมาเว้ยแบบโทรตามง้ออ่ะเออเหมือนแบบไม่ได้ง้อแหละแต่ก็โทรมาเพื่อจะคุยกับเราให้เราสำนึกเว้ยแต่เราไม่ได้สำนึกไงเราแบบก็หัวเราะเออคุนก็มีเหมือนกันนะไอ้เรื่องผู้หญิงแต่แกก็บอกว่าไม่เกี่ยวกันเลยอะไรอย่างเงี้ยเเล้วทะเลาะกันนะเว้ยแล้วแกก็แบบพูดว่าเออเลิกกันดีแล้วแกก็ตัดสายไปเว้ยเราก็เลยว่ารู้สึกหดหู่ก็เลยแบบว่าโทรไปหาแกก็ไม่รับแล้วแกก็ลบเพื่อนเลยมั้งตอนนั้นเราก็งงแล้วอ่ะมันก็ไม่กลับมาจนแบบว่าเราพยายามทำใจแต่ก็ทำใจไม่ได้อ่ะ เออแล้วแบบว่าพี่คนเเถวบ้านเเกเเต่ไม่สนิทนะเขามาชวนเรากินเหล้าใช่ไหมเราก็ตกลงไปแหละแต่อยากไปเจอแกด้วยไงเออพอไปถึงปุ๊บพอเห็นแกเข้าบ้านปุ๊บก็รอแกสักพักนึง เราจะไปดูเว้ยเราก็เลยแบบว่าพอถึง ตี 3:00 น ก็นอนปุ๊บเราก็เข้าไปดูแล้วไปเปิดโทรศัพท์อ่ะมีแชทผู้หญิงคุยแล้วก็แฟนเก่าของแกคือแบบเสียฟิวมากแต่แบบพูดอะไรไม่ได้จริงๆนะมันพูดอะไรไม่ได้จริงๆเลยก็เลยก็เลยปล่อยไปแล้วก็กลับบ้านไปก็ทำใจปล่อยมันไปสักพักนึงก็ไป เราขาดเค้าไม่ได้เลยไปขอโทษแต่แกก็บอกเห้อคำเดียวเรากลัวเขาจะเสียใจไงกลัวเขาแบบเสียความรู้สึกแล้วก็ไม่อ่านไม่ตอบเลยเราแบบว่ายังไงอ่ะคือเขาก็ลบเราเป็นเพื่อนออกแล้วไงแต่เขาก็มาดูไอจีเรานะแต่เรายกเลิกติดตามเขาแต่เขาก็ยังติดตามเราแต่เราทักหาเขาไม่ได้แล้วเราก็เลยแบบว่าทักไปในเฟสเขาตอนนี้อยู่ก็ทักถามว่าทำอะไรอยู่กินข้าวหรือยังดูแลตัวเองดีๆนะอะไรอย่างเงี้ยแต่ไม่รู้ว่าจะง้อยังไงกับผู้ชายประเภทนี้แต่ก็พยายามอยู่ก็อยากรู้วิธีการรักใจตัวเองทำให้ตัวเองมีค่าเพราะว่าเจอมันเรื่องเยอะแล้วอยากให้แบบชีวิตดีขึ้นผ่านจุดนี้ไปได้เรื่องเพื่อนเรื่องครอบครัวชอบกดดันเราเบื่อที่จะอยู่คืออยู่ตั้งแต่ตอนเด็กมาถึงตอนโตออกไปไหนไม่ได้จนต้องดื้อรั้นจนครอบครัวก็มองว่านิสัยไม่ดีเลยว่ะไม่ฟังอะไรเลยว่ะปล่อย

เลยปล่อยก็ปล่อยเลยแต่ถ้าด่าก็คือด่าด่าแบบด่าเราเสียเลยอ่ะแล้วก็ดูถูกด้วยแล้วพ่อใหม่ก็ดูถูกเราด้วยเราไม่ชอบพ่อใหม่เลยบอกตรงๆแค่ติดไฟเท็คก็หาว่าเราตั้งงานศพงานศพมันมั้งคือก็ด่ามันเลยแหละหมั่นไส้มันคือไม่ได้ทำอะไรให้ ชีวิตของเราเนาะก็คือความสุขอ่ะขอบคุณนะคะที่อ่านมาถึงนี้ก็อยากให้ทุกคนช่วยดูให้หน่อยว่าเราควรรักษาตัวเองยังไงดูแลตัวเองยังไงคือขาดคนรักไม่ได้เจอเรื่องเพื่อนเจอเรื่องครอบครัวอะไรที่มันแย่บันทอนจิตใจตลอดเลยอันนี้พูดมาตรงๆเลยนะคือเหนื่อยก็เหนื่อยแล้วไม่รู้จะทำยังไง รับไม่ได้จริงๆที่ผ่านมา แบบนึกถึงทีไรก็น้ำตาไหลทุกทีเหนื่อยที่จะเรียนด้วยทั้งที่ตั้งใจมาตลอดชีวิตแต่มาเจอแบบนี้มันก็เหนื่อยเป็นแล้วมันก็ปวดหัวเครียดมากๆอ่ะถ้าทุกคนอ่านมาถึงเนี่ยขอบคุณมากๆเลยนะคะเลยไม่รู้จะทำยังไงแล้วก็ขอให้ทุกคนช่วยแรงบันดาลใจให้เราหน่อยนะคะช่วยแนะนำคำปรึกษาให้หน่อยนะอยากจะรู้วิธีรักษาตัวเองยังไง
ปัญหาชีวิต ขอให้ทุกคนช่วยหนูทีเถอะ อยากรู้ว่าควรทำไง
เเล้วก็ขอข้ามนะเเต่เราไม่ชอบที่ยายเรามากดดันให้นอนเร็วสั่งเราให้ไปซื้อนู้นนี่ตอนนั้นเปิดร้านขายอาหารตามสั่งมั้งถ้าเราไม่ทำตามคำสั่งเเกจะตะโกนใส่ให้ลูกค้าเเกรู้ว่าเรานิสัยไม่ดีไม่ช่วยเเกอย่างนู้นอย่างนี่เราอายมากนะตอนนั้นต้องทำตามทุกอย่างมีเเต่ตะคอกใส่เราบ้างเเอบตีเราตอนเด็กอ่ะ เราโครตโกดเลยอ่ะ ขออนุญาติเกลียดเลยนะคะคือไม่ชอบอ่ะตอนนั้นตอนนี้ก็ไม่คุยเเล้วค่ะคือเบื่อเเกเลยไม่อยากจะคุยด้วยอยู่ดีๆมาโยนความผิดเราเฉยเลย หาว่าเราไปทำเสื้อที่เเกเเช่ไว้ เเล้วมาโทษเฉยว่าเราทำ เราก็ดูถูกเลยว่าแฟ้บไม่ดีหรือป่าว เเกก็เงียบไปจักกะบ่นอะไรตอนนั้น ก็ทะเลาะกันนะ หาว่าเรายังเเดกข้าวกูไม่พ้นเลย คือเราก็ประชดไปเลยจะ เออจบไปไม่ขอเเดกหรอก เเล้วครั้งนึงเพื่อนเรามาบ้านเรา มาใช้นู้นนี่คือยายเราไม่ชอบ เเล้วก็มาว่าเพื่อนเราอีกตังหาก จนเพื่อนเราไม่กล้าเข้าบ้านอีกเลยเพื่อนพูดเลยว่าทำไรผิด ยายเเกไม่ชอบที่มันมากินข้าวบ้านทั้งที่ยายเป็นคนทำให้ มาใช้ของในบ้างเปลืองเเค่ใช้ครีมทาผิวก็ว่าเปลือง มาอาบน้ำอีกเเกเลยไม่ชอบ จักจะให้เราพูดยังไงหมดคำพูดไม่อยากจะพูดล่ะ
มาเรื่องตอนป.3ก็มีเพื่อนเล่นนะเเต่เราเรียนก็ไม่ชอบครูให้สอนอังกฤษอ่ะ ให้ไปอ่านกับครูทั่วไปเเล้วต้องได้ลายเซ็นของคุณครูคนอื่นมา เราก็เป็นหลานเจ้าของโรงเรียนอ่ะเนาะ ไม่กล้าที่จะไปอ่านคือเราไม่ถนัดจนเเอบลายเซ็นเป็นลายเซ็นมือตัวเองจนครูตรวจจับได้ว่าเราเซ็นก็โดนเพื่อนล้อว่าหลานผู้จัดการปลอมลายเซ็นคือเราเฟลมากตอนนั้น เเบบด่ามันเลยตอนนั้นไม่มีเพื่อนเลยนะ มีเเต่เพื่อนที่ขึ้นรถด้วยกันจนเราขึ้นป6 เราก็ไม่ได้เด่นนะพยายามทำทุกอย่างให้ตัวเราออกมาดูดีวาดภาพระบายสีไปเต้นรำบ้างไปเเข่งจินตคณิตนี้เเหละที่จำได้เเละเล่นคีร์บอร์ดคือชอบมากๆ เเต่ก็นะเพื่อนบางคนไม่ชอบเราที่เรามีผู้ชายมาชอบคือมาชอบหลายคนจนรู้ว่าเพื่อนอิดฉาตัวเราเเต่เราไม่มีเพื่อนนะตอนนั้นป6เเล้วมั้งเเต่ก็ไปอยู่กับพวกมันจนได้ มันมาเขียนโต๊ะเราว่าEเเรดเราไม่เข้าใจความหมายจนมาเข้าใจที่หลัง..เพื่อนในห้องก็ใช้เราให้เเต่วาดรูปจนเราก็ไม่ได้อะไรนะก็วาดให้เหมือนตามใจพวกมันไม่รู้ทำไปทำไม พอไม่ทำให้ ก็มาโดนเกลียด
มอง
เเละในตอนนี้เราม.6เเล้วคือมีปัญหามากเลย คือมีตั้งเเต่ม.ต้นยังดีที่มีเพื่อนเข้าใจเรา คือเราไม่ได้เอ๋ออ่ะ เเต่เพื่อนมาว่าเราว่าเอ๋อ จนเราเฉยๆก็ปวดหัวเหมือนกันเอ๋อตรงไหน เราไม่ได้เอ๋อเลยหรือว่าเราไม่ยอมรับความจริง เเล้วก็โดนเพื่อนหักหลังอีก เอาเรื่องของเราไปฟ้องเพื่อนของเรา มันน่าไหมล่ะจนเราต้องมาขอโทษพวกมันผิดด้วยหรอเนี่ย คือตอนนั้นอ่ะเนาะทำอะไรไม่ได้ เราก็ได้เเต่ร้องไห้อ่ะ จนเราได้อยู่กับเพื่อนสนิทไปจนจบม.3
พอม.4ก็เฉยๆเเต่มีเรื่องนะทะเลาะกับเพื่อนอีกละย่อๆสั้นๆคือเรามีงานวิชาเลือก ครูให้ร้องเพลงในงานวิชาการให้พวกเราไปฝึก เเต่เราก็พยายามฝึกนะ เเต่บอกเพื่อนในกลุ่มเเล้วว่าเราจะไปดูหนังวันอาทิตย์กับเพื่อนในกลุ่มคนนึง พอมันรับรู้มันก็ไม่พูดอะไรนะ จนพวกมันแบบไปฝึกร้องเพลงกันแล้วทีนี้พอมาถึงวันจันทร์ พวกมันก็ถามถึงเราว่าทำไมถึงไม่มาร้องเพลงเราก็บอกไปว่าเราไปดูหนังกับเพื่อนไงเพื่อนในกลุ่ม แล้วแบบว่าคือเราไปดูหนังใช่ไหมเราไม่มีตังค์ไปเว้ย คือก็ไปดูกับเพื่อนในกลุ่มแหละแต่เรามีแฟนแล้วไงตอนนั้น ก็เลยแบบเออให้แฟนไปด้วยก็เลยให้แฟนออกค่าหนังให้แล้วก็บอกยายว่าไปดูหนังกับเพื่อนแต่ก็ไม่ได้บอกว่าไปดูกับแฟนด้วยกลัวเเกไม่ให้ไปเพื่อนในกลุ่มก็มาว่าเรา ว่าเราโกหกยายก็เลยเป็นเรื่อง เพื่อนไม่สนใจ เราก็หนีมาร้องไห้จนไปหาเพื่อนอีกกลุ่มจนได้อยู่กับเพื่อนกลุ่มนั้น พอผ่านไปเพื่อนก็มาแกล้งเราอีกจนเราแบบ แบบย้ายไปอีกกลุ่มนึงอ่ะ แล้วเพื่อนกลุ่มนึงก็แบบว่าเงียบๆเฉยๆอ่ะ แบบไม่สนิทไม่เหมือนแบบเพื่อนกลุ่มเล็กๆไงที่เคยอยู่ก็เลยแบบกลับไปขออยู่กลุ่มเล็กๆก็เหมือนเป็นเศษส่วน โดนไล่ให้ไปอยู่อีกกลุ่ม กลุ่มที่โรงอาหารก็ดีนะแต่มันเคยสนิทกันละมันเคยนินทาเรา จนเพื่อนคนนึงย้ายกลุ่มไปอาคาร 4 คือมันไม่ชอบกัน เราไปถักเบียให้เพื่อนออกจากกลุ่ม อีกกลุ่มที่เราอยู่มันมาเห็นมันเลยไม่คุยกับเรา เราก็คิดมากเลยไปปรึกษาเพื่อนกลุ่มนั้นก็เลยแบบว่าเพื่อนเขารู้ว่าเราไปปรึกษาก็เลยย้ายกลุ่มมากลุ่มอาคาร4เลยหลังจากนั้นก็ไม่คุยกันอีกเลย
แล้วก็เรามีปัญหาเรื่องแฟนเว้ยคือแบบว่ามีปัญหาแบบมากๆเลยแฟนเราขี้หึงมากๆเลยขนาดไปทำงานก็มาตามถึงที่เราเลยแล้วก็จับได้ว่าเราไปนั่งกับผู้ชายทั้งที่กลุ่มผู้ชายเรียกให้เราไปนั่งคุยแล้วแฟนเรามาเห็นเราก็กลับขับรถไปหาเขาถึงที่แต่เขาก็ไม่คุยด้วยแล้วก็กลับบ้านเราทะเลาะกัน
ตัวเราน้ำตาไหลออกมาเราไม่ทำอีกแล้วเราก็ไม่ไปทำงานอีกที่นั่นอีกเลย
จนกระทั่งวันหนึ่งคือแฟนเรานอนอยู่ เเล้วเราเปิดติ๊กต๊อกออกมาแล้วมันหมายความว่าเออแฟนเราชอบส่อง social สาวแฟนเก่าผู้หญิงอื่นๆอะไรอย่างเงี้ยแล้วเราก็คิดหมายถึงเค้าเราพูดถึงเขาว่าทำอย่างนี้ใช่ไหมอะไรอย่างเงี้ยเเบบส่องอ่ะ แล้วเขาบอกว่าเขาจะนอนตะคอกใส่เรา
(กูจะนอน)คือเราแบบเสียมากน้อยใจสุดๆเลยอ่ะก็เลยแบบไปบ้านเพื่อนแก ทั้งที่แกไม่อยากให้เราไปแต่เราตัดสินใจที่จะไปเพราะว่าเราแบบไม่มีที่ระบายเว้ยก็เลยแบบไป เเชทกับแกเลยกลับมาร้องไห้ปรึกษาใครไม่ได้ร้องห่มร้องไห้หนักมากเลยนึกได้เลยไปปรึกษาเพื่อนผู้ชายคนนึงเว้ยที่มันยอมรับฟังก็เลยไปปรึกษาแต่แกโทรมาว่าอยู่ไหนเราก็บอกว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้นะแล้วแกก็ให้น้องแกมาดูเว้ยแล้วทีเนี้ย น้องแกก็เลยบอกแก เราก็กลับบ้านไปแล้วทีเนี้ยแกก็กลับมาหลังจากทำงานแกก็นั่งกินเบียร์ 3 ขวดแล้วทีนี้ แกก็เข้ามาเราก็นอนแล้ว แล้วแกก็มาเปิดโทรศัพท์เรา พอเเกนอน เราก็เดินไปบอกน้องว่าเออพรุ่งนี้ไปส่งเราได้ไหมเราต้องกลับบ้านน้องก็บอกว่าไม่ไปส่งได้ไหมหยอกหยอกแล้วก็คิดว่าจะไม่ไปส่งเราแล้วก็เลยให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นน่ะไปส่งเราพอถึงวันพรุ่งนี้เช้าเราก็แอบเปิดโทรศัพท์มันนะแล้วแบบว่าเราไม่ชอบที่มันเอาไปกดไลค์ผู้หญิงกดรักอย่างนู้นอย่างนี้เราเคยบอกมันแล้วมันบอกว่าเออนั้นจะกดกับคนรู้จักแต่มันไปกดแบบเยอะมากไม่รู้ว่าผู้หญิงคนรู้จักของมันหรือเปล่าอะไรอย่างเงี้ย แล้วก็ไปกดรักด้วยแล้วก็ไม่โอเคเลยอ่ะไม่ชอบเลยที่เขาทำแบบนี้เราก็เลยแบบว่าตัดสินใจแบบเดินออกมา ให้เพื่อนผู้ชายคนนั้นไปส่งเราเลยเราแบบพอไปถึงปุ๊บแฟนก็โทรมาว่าอยู่ไหนแล้วก็บอกว่าอยู่บ้าน แฟนก็บอกว่าใครไปส่งก็บอกว่าเพื่อนไปส่งแต่ก็ไม่ได้บอกว่าไปส่งถึงที่ไหมอะ ไรอย่างเงี้ยเราต่อรถด้วยไงแล้วทีนี้แกก็บอกว่าช่าง