เราเป็นผู้หญิงทำงานเก่งคนนึง เคยมีแฟนแต่งงานกันแต่ก็เลิกกันไปหลายปีแล้ว เพราะแฟนเจ้าชู้มาก ใช้ชีวิตคนเดียวแบบโสด สตรอง กิน เที่ยว ดูหนัง กินชาชู ไปประชุมไปต่างจังหวัดคนเดียวได้สบาย ๆ ดูแลตัวเองมาตลอด ไม่ชอบใครง่ายๆ กลัวความรัก บ้าทำแต่งาน จนวันนึงต้องไปร่วมงานกับผู้มีวิชาชีพเฉพาะ และเผลอใจไปชอบเขา คือเราทั้งคู่ ได้รับคำสั่งให้ไปทำงานร่วมกันหลายเดือน คงเป็นเพราะความใกล้ชิด และพี่เขาก็น่ารักมาก ไม่ใช่คนหล่อเลยนะ ออกจะทรงโจร แต่พี่เขาเป็นสุภาพบุรุษมาก ดูแล เทคแคร์ ตลอด มีความเป็นผู้นำ เด็ดขาด แต่ก็เป็นคนตลก มีความรู้เฉพาะทางที่เราต้องพึ่งพาอาศัยเขา ลูกน้องเขาและทุกคนรอบตัวเขาก็พูดถึงเขาตลอดว่าเขาเป็นคนดี มีน้ำใจ ซึ่งมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ  เวลาผ่านไปด้วยความใกล้ชิด เรารู้สึกชอบเขาตอนไหนก็ไม่รู้ เขาเองก็ชอบเรา เขาบอกและแสดงออกชัดเจน แต่เขามีภรรยาแล้ว แต่งงานมาเป็น 10 ปี ภรรยาของเขาเริ่มระแวงและหึงหวงมาก เพราะเราต้องทำงานดึกๆ ด้วยกันบ่อยๆ  เวลาทำงานก็จะจริงจังทั้งคู่ ทำงานกันจริงๆ เราทั้งคู่รู้ว่าเรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้ คุยกันตลอดได้เจอได้พบได้รักกันมันคือโชคชะตา ยอมรับว่าชอบเขามาก เขาเองก็ชอบเรามาก นิสัยใจคอหลาย ๆ อย่างเราไปด้วยกันไป ทำงานด้วยกันได้แบบลงตัว  แต่ก็นั้นแหละ มันเป็นไปไม่ได้ เขาแต่งงานแล้ว เขามีเมียมีลูกแล้ว เราต้องทำใจและหยุดใจตัวเอง แต่เรายังต้องทำงานด้วยกันอีกหลายเดือน เลี่ยงไม่ได้เลยเพราะใกล้จะจบภารกิจแล้วเปลี่ยนคนตอนนี้ก็ไม่ได้  มันหวั่นไหวทุกครั้งที่เจอกัน เราชอบเขามาก เขาก็ชอบเรามาก ทำงานก็ต้องคุยกันเรื่องเนื้องานตลอด ก็มองตากันตลอด นั่งติดกันตลอด กินข้าวด้วยกันทุกวัน ทำงานดึกๆด้วยกันทุกวัน  ตอนนี้เครียดๆ ภารกิจที่ยังต้องทำด้วยกันต่อจนเสร็จ พี่เขาก็เสียใจ เราก็เสียใจ  ภรรยาเขาก็เสียใจและหึงหวง เราก็ลำบากใจที่ยังต้องไปทำงานร่วมกัน  อยากให้มันจบลงเร็วๆ เราพูดเราบอกใครไม่ได้เลย เราเองก็เคยเลิกกับแฟนเพราะความเจ้าชู้ของแฟน ตอนนี้เครียดจนไม่อยากทำอะไร คิดงานไม่ออก นอนไม่หลับ เราเชื่อว่าถ้าเราไม่ต้องไปทำงานด้วยกัน ไม่ต้องไปเจอพี่เขาอีก เราก็จะตัดใจได้แน่นอน เราจะข้ามผ่านช่วงเวลานี้ไปยังไงดี ไม่คิดเลยว่าชีวิตจะมาเจอสถานการณ์แบบนี้  ตอนนี้เราคืออยากมีแฟนมาก อยากเอาใจตัวเเองออกไปพี่เขา ทำไมอ่อนแอมาก