ระบายเรื่องราวเกี่ยวกับการกักตัว

คือเราเดินทางมากจากจังหวัดพื้นที่เสี่ยงจังหวัดหนึ่ง แล้วเดินทางมากักตัวที่จังหวัดทางเหนือ ซึ่งตินเราเข้ามาเราก็บอกเจ้าหน้าที่มาเราเดินทางมาจากจังหวัดเสี่ยง ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็ติดต่อมาและบอกให้เราแอดไลน์และเขาก็บอกเดี๋ยวออกไปกักตัวให้และเอกสารการปลดจะส่งให้อีกที ซึ่งเราก็ทำตามจนถึงวันปลด เราก็ทักไปหาเขา และเขาก็ส่งเอกสารมา เป็นรูปถ่ายเอกสารที่ไม่ชัด แต่พออ่านได้ และเขียนชื่อเราผิดด้วย แต่เลขปชช.ถูก หลังจากกักตัวเสร็จประมาณ 2 วัน เราได้เดินทางมาที่จังหวัดหนึ่งในภาคอีสานตอนบน และแม่เราก็ได้ไปบอกผู้ใหญ่บ้านว่า เราเดินทางมาจากนี่ๆนะ กักตัวมาแล้ว คราวนี้เหมือนจะมีประชุมอะไรสักอย่าง แล้วผู้ใหญ่บ้านคนนี้อ่ะ เขาเมาแล้วเขาบอกกับที่ประชุมว่า พี่สาวเราเดินทางมาจากจังหวัดเสี่ยง แล้วเดินทางไปเที่ยวนู้นนี่นั้น ซึ่งตอนนั้นเขาก็ประสานงานกันแหละว่าจะมาเอาเราไปกักตัว แต่พอมาประกฏว่าไม่มีพี่สาวมีแต่น้องสาว คราวนี้เราก็มั่นใจนะเพราะมีเอกสารการกักตัว(ออนไลน์) ซึ่งพอทีมงานเขามาเนี่ย เราก็เอาเอกสารที่อยู่ในทรศ.เนี่ยให้เขาดู แล้วเหมือนเขาไม่เชื่อ เขาก็ถามหาว่า ฉีดวัคซีนมายัง(อันนี้อยากถามเขามากว่าวัคซีนมีพอให้ฉีดหรอ)เราก็บอกว่าไม่ เขาก็ถามอีกว่า ผลตรวจ swab ละ เราก็บอกไม่มี และก็มีคุณลุงคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า งั้นเอางี้เดี๋ยวไปกักตัวก่อน รอตรวจโควิด ถ้าไม่มีค่อยกลับบ้าน แต่พอมาวันนี้เขาก็บอกว่าเอกสารมันอาจจะปลอมแปลงกันได้ ซึ่งอีวันนั้นอ่ะ เราได้ยินเขาพูดว่าเอกสารแบบนี้มันปลอมแปลงกันไม่ได้หรอก ซึ่งเรางงมาก เราโครตเซงเลยอ่ะ
ปล.มีเหตุการหนึ่งที่เราสงสัยว่าที่กักตัวเนี่ยมีเครื่องดักฟังรึป่าวคือ วันนั้นตอนเที่ยงมีคนมาส่งอาหารและเราก็บ่นว่าเนี่ยอยากกินส้มตำ และบ่นต่ออีกว่า ไม่มีขนมให้กินหน่อยหรอ พอตกเย็น อาหารที่เขาเอามาให้คือส้มตำ แถมขนมปังสอดไส้มา1ห่อ ซึ่งเราก็พยายามปลอบตัวเองแหละ ว่ามันอาจจะบังเอิญก็ได้