กลอนเจ็ด ๒-๓-๒ (share)

ดวงบุหลันขวัญฟ้าจารวี ร่ายวลีวาบไหวดั่งไฟฝัน เห่บทตอนอ้อนคำมาจำนรรจ์ กานท์กลอนกลั่นสรรสร้อยถ้อยหลั่งริน จะกอบเมฆม่านฟ้ามาประดิษฐ์ เนรมิตสกาวหาวห้วงศิลป์ โปรยน้ำค้างต่างเพชรพลอยไพลิน เบื้องบุรินทร์ถวิ

รักเจ้าเอย เผยคำ พร่ำว่ารัก สายใยถัก สลักร้อย ดั่งสร้อยสาย กายห่างกัน ฝันเคียง ใช่เพียงกาย เกินความหมาย นานเนา ยากกล่าวเกิน ฝากถ้อยซึ้ง ทรวงใน หทัยฝาก เขินอย่างมาก ขอน้อม จักยอมเขิน เมินใครมอง จ้องผิ