ขอวิชาจัดการกับคนที่มีนิสัยวัวหายเเล้วค่อยล้อมคอกจนเเก้ไม่หายเเบบน้าที่อยู่บ้านผมหน่อยครับ

วันนี้มีอีกหนึ่งนะครับ555 อาจจะยาวมากๆๆเเต่อยากให้ทุกคนช่วยกันอ่านเเละช่วยกันตัดสินใจหน่อยว่าผมควรต้องทํายังไงดีคือต้องบอกก่อนว่าผมมาอยู่ที่บ้านลุงที่ชลบุรีเเล้วในบ้านหลังนี้มีน้าคนหนึ่งอาศัยอยู่ด้วยพร้อมกับลูกของเเกเเต่เราไม่ได้เกี่ยวข้องกันด้วยสายเลือดเลยทั้งของครอบครัวผมคือผัวเขาเป็นเพื่อนกับลุงผมลุงผมเลยให้มาอยู่ด้วยเเต่ตอนนี้ลุงผมไม่อยู่ดีชลบุรีเเล้วนะเเกกับไปที่อุดรเเบบไปอยู่ที่อุดรเลยไม่กลับมาที่ชลบุรีอีกเพราะหมดไฟในการทํางานที่นี้เเล้วเลยอยากกลับไปอยู่ที่บ้านที่อุดรเลยเหลือบ้านหลังนี้เเค่ 3 คนคือผมเเละน้ากับลูกเเกซึ่งตอนที่ลุงผมยังอยู่เเกก็เป็นคนดีคนหนึ่งเลยนะครับดูเเลบ้านทํานู่นทํานี่คือดีมากเเต่ตอนที่ลุงผมกลับบ้านไปที่อุดรเเล้วไม่กลับมาที่ชลบุรีก็เริ่มออกลายต่างๆทําเหมือนว่าตัวเองเป็นเจ้าของบ้านเเต่ไม่ขอลงรายละเอียดนะครับเดี๋ยวมันจะยาวมากสงสารคนอ่านเเต่ !!! เหตุการณ์ใหญ่สําหรับผมมันเริ่มจากนี้ครับคือต้องย้อนกลับไปสองอาทิตย์ที่เเล้วครับคือผมเลี้ยงเเมวไว้สองตัวครับชื่อสมุติว่าตัวใหญ่ชื่อ1 ตัวเล็กชื่อ 2 เเล้วเช้าวันนั้นผมตื่นมาเเต่เช้าเวลา 07.00 เพื่อเตรียมตัวเรียนออนไลน์เเต่กลับเห็นเเค่1ที่อยู่ตรงนั้นผมก็ไม่ได้อะไรจนเวลา09.00นิดๆผมก็เรียกเเมว1กับ2 มากินข้าวเเต่ก็กลับเห็นเเค่1ที่มาตอนนั้นผมก็รู้สึกใจไม่ดีเเละเพราะว่ามันเเปลกมากโดยปกติจะมาอ้อนผมตลอดเเล้วไม่เคยหายไปนานขนาดนี้ผมก็เริ่มออกตามหา2ทั่วทั้งบ้านเเต่หายังไงก็หาไม่เจอสถานการณ์บอกตรงๆไม่เป็นอันเรียนเลยผมเลยเริ่มโดนออกมาหาที่นอกบ้านก็ยังไม่เห็นอีกเลยประกาศตามหาที่ไลน์กลุ่มหมู่บ้านเพื่อใครเห็นจะได้เอามาคืนส่งให้เราในขณะนั้นเรียนออนไลน์ก็จบลงที่บ่าย2ผมที่ตามหา2ไม่หยุดผมเลยลองไปดูที่กอหญ้าใหญ่ฝั่งซ้ายนอกบ้านเเต่บอกก่อนตอนที่ผมหาข้างนอกบ้านผมไปหาเเต่ฝั่งขวาเพราะเเมวของผมชอบไปเล่นที่ฝั่งนั้นเเต่ผมเราจะไปที่ฝั่งซ้ายเเต่ทีเเรกเเละเร็วกว่านี้เพราะผมเห็นภาพที่เหมือนเป็นเรื่องเดียวที่ผมไม่อยากให้เกิดที่สุดคือ2ตายครับเเต่อยู่ตรงกอหญ้านั้นเลยตอนนั้นผมยังคิดว่า2ยังไม่ตายเลยรีบไปอุ้มเเต่กลับเป็นว่าน้องไปจากผมเเล้วผมเสียใจมากขาทรุดลงไปตรงนั้นผมเลยรีบตั้งสติเเล้วเอามาไว้ที่หน้าบ้านบ้านผ้าปูไว้ที่พื้นเปิดพัดลมไล่เเมงวันไม่ให้มาตอมผมในตอนนั้นผมถ่ายสตอรี่ว่าน้อง2จากไปเเล้วเเต่ตอนที่กําลังเเต่งผมไม่ไหวครับร้องไห้ออกมาเเล้วพูดกับ2ไม่หยุดทั้งที่รู้ว่า2ตายเเล้วผมเลยรีบปิดประตูไปซื้อกระถางต้นไม้เเล้วดอกไม่สําเร็จรูปมาเเล้วเอา2ไว้ในกระถางเเล้วถมดินเเล้วเอาดอกไม้ปักเพื่อผมอยากให้2ตายอยู่ในที่สวยๆไม่อยากฝังเพราะไม่อยากให้ใครมาเหยียบ สําหรับคนที่อ่านถึงตรงนี้คงอาจสงสัยว่าวิชาจัดการกับคนที่มีนิสัยวัวหายเเล้วค่อยล้อมคอกจนเเก้ไม่หายที่เป็นหัวข้อมันเกี่ยวอะไรกันยังจําอีน้ากับลูกเเกได้ไหมที่ผมเล่าข้างต้นคือเขาออกจากบ้านไปทํางานตอน ตี5ทุกๆวันเเล้วชอบเปิดประตูหน้าบ้านไว้เเล้วไม่ใช้เเค่หน้าบ้านนะครับเพราะหลังจากที่ลุงผมย้ายไปอยู่ที่อุดรเขาก็เริ่มเผยนิสัยเเย่ๆออกมาโดยเฉพาะเรื่องประตูที่บานไหนสามารถเปิดได้เเกก็เปิดหมดเเม้กระทั่งประตูห้องนอนเเกเเกยังเปิดเลยครับเเต่ว่าเเกจะเปิดบานไหนก็เเล้วเเต่ผมไม่ได้อะไรเลยครับเเต่อย่าเปิดประตูหน้าบ้านกลับหลังบ้านเดี๋ยวเเมวออกไปนอกบ้านเเล้วอาจจะเกิดอุบัติเหตุรึโดนงูกัดไดเพราะเเถวที่ผมอยู่มีงูอยู่บ้างเเล้วที่น่าโมโหที่สุดคือมีงูเขียวเข้าบ้านเเล้วไปอยู่ที่ท่อใต้หลังคาเหตุการณ์นี้เกิดก่อนที่เเมวผมตาย1 อาทิตย์ให้ยามหน้าหมู่บ้านมาไล่เเต่ก็ไล่ไม่ได้มันเข้าไปอยู่ในท่อเเต่โชคดีท่อเป็นเเบบปิดเเต่ยามคนที่มาไล่ก็บอกว่าปิดประตูด้วยนะเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เเบบนี้อีกซึ่งตอนนั้นอีน้าคนนี้กับลูกเเกก็อยู่ด้วยเเต่พอพรุ่งนี้เช้าก็เปิดประตูเหมือนเดิมทุกๆอย่างเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงส่วนตัวผมก็พยายามบอกเเกตลอดว่าปิดประตูหน่อยได้ไหมเดี๋ยวงูจะเข้าบ้านรึเเมวจะเกิดอุบัติเหตุเพราะเวลานั้นมันไม่มีคนอยู่ดูเเมวเลยตัวผมก็บอกเเบบนี้มาตลิดตั้งเเต่ลุงผมกลับบ้านไปที่อุดรจนวันที่เเมวผมตายเเต่ก็เหมือนเดิมครับไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงเเต่ด้วยผมอายุห่างกับน้าเขามากเลยไม่ค่อยอยากพูดบ่อยนักเพราะมันดูไม่ควร ดูเป็นเด็กก้าวร้าว ดูไม่เคารพผู้ใหญ่เเต่ทําไงได้อะครับผมทําได้เเค่นี้เเล้วต้องย้อนในวันที่เเมวผมตายหลังจากที่ผมฝังเเมวผมในกระถางต้นไม้เสร็จผมอยู่ต่อไม่ไหวครับเลยไปนอนที่ห้องผ่านไป1ทุ่มนิดๆมีคนโทรมาซึ่งตอนนั้นผมตื่นพอดีซึ่งคนที่โทรมาคืออีน้าคนนี้เหละผมเลยเดินเปิดประตูออกไปเเล้วเห็นน้าเเกยืนอยู่ซึ่งเขาถามผมว่าไม่เห็นผมนึกว่าผมไปไหนเเล้ว2ไปไหนละ ผมนิ่งไปสักพักเเล้วตอบไปว่า2ตายเเล้วที่เเรกผมกะจะไม่พูดกับเเกเลยเพราะโมโหมากกกกกที่เขาเป็นต้นหตุที่ทําให้เเมวผมตายเเมวที่ผมรักมากเเล้วน้าเขาก็ถามว่าตายที่ไหนผมเลยพาเขาไปดูเเละบอกเหตุการ์ต่างๆว่าเกิดอะไรขึ้นเเต่ อยากให้ทุกคนที่อ่านจําช็อตนี้ไว้ให้ดีนะครับผมบอกเขาว่าไม่ต้องเปิดอีกเเล้วนะประตูตรงนั้นผมเรียนออนไลน์อยู่ตื่นเช้าเดี๋ยวลงมาเปิดเองซึ่งเขาไม่ได้มีท่าทีเสียใจรึร้องไห้มาสักนิดเเล้วผมก็ตกใจกลับตัวเองเหมือนกันว่าทําไมตัวเองใจเย็นขนาดนั้นทั้งทีข้างในอยากที่จะทํามากกว่านั้นด้วยซํ้าเอาให้เท่าที่เท่าทํากับเเมวที่ผมรักเเต่พอพรุ่งนี้เช้าก็เหมือนเดิมเเล้ว3วันหลังจากนั้นก็เปิดเหมือนเดิมผมอยากจะถามใจเขาจริงๆว่าไม่กลัวเหตุการณ์มันจะซํ้ารอยเหรอเพราะเเมวตัวใหญ่ของผมยังมีชีวิตอยู่รึไม่กลัวงูเข้าบ้านอีกรึไงผมที่ทนไม่ไหวเเล้วขี้เกลียดที่จะพูดกับคนเเบบนี้เเล้วผมเลยติดป้ายไว้ตรงประตูน้าบ้านว่า "ช่วยปิดประตูด้วยกันเหตุการณ์เเมวตายครั้งที่2เเละงูเข้าบ้าน"ผมติดไว้เเค่ตรงนั้นเพราะมันเป็นประตูเดียวที่ถ้าเปิดเเมวผมจะออกจากบ้านได้รวมถึงงูจะเข้าบ้านด้วยเเต่ผมติดไว้4ป้ายนะที่ประตูตรงนั้นเเต่ใไม่เชื่อครับเขาปิดประตูนั้นให้ผมทุกครั้งก่อนออกไปทํางานเเต่ประตูที่เหลือรึอะไรที่เขาสามารถเปิดได้ก็เปิดเหมือนเดิมละครับผมนี่เหนื่อยใจคือผมต้องติดป้ายทุกประตูเลยใช่ไหมไม่เข้าใจเเล้วพอผมเริ่มทําใจผมก็เริ่มคุยกับเเกเป็นปกติซึ่งบอกก่อนหลังจากที่เเมวผมตายผมไม่พูดกับใครเลยเเล้วหลังจากที่ผมพูดกับเเกผ่านไป2สอง3วันเขาก็ทํานิสัยเเย่ๆเเละทําตัวเหมือนว่าตัวเองเป็นเจ้าของบ้านเหมือนเดิมผมเลยคิดว่าไม่ว่ายังไงเขาก็ เเบบนี่เหมือนเดิมคงเปลื่ยนนิสัยไม่ได้หรอก ตัวผมเลยเลิกคุยกับอีน้าเเละลูกเเกไปเลยเขาถามผมก็ไม่ตอบทําเหมือนว่าเขาเป็นอากาศจนปัจจุบันเราไม่คุยกันเเล้วหน้าก็ไม่มองกันซึ่งปัจจุบันวันที่ผมพิมอยู่ก็ก็ทํานิสับเเย่ๆเหมือนเดิมเเต่ไม่ขอว่าเขาทําอะไรมั้งนะครับเพราะเเค่นี้ก็ยาวมาอยู่เเล้ว จบเเล้วครับมันยาวมากๆๆๆเลยใช่ไหมครับขอโทษด้วย (ใครคิดเห็นยังไงก็คอมเม้นกันได้รึใครมีวิธีจัดการกับน้าผมที่มีนิสัยเเบบนี้ที่เเก้ไม่หายก็คอมเม้นได้นะครับอยากอ่าน)