ผมเรียนอยู่ปี1 (เรียนออนไลน์อยู่บ้าน)
เรื่องมีอยู่ว่า
  ผมนั้งเล่นเกมส์อยู่เเล้วเอาผ้าไปซัก เเม่บอกว่า ให้ใส่น้ำไปในช่องเเฟบ( คือเครื่องชักผ้าผมเวลาใส่เเฟบเเล้วมันไม่ลง พึ้งจะเป็น ) ผมก็ใส่ไปเเต่ไม่มาก เเล้วผมกลับเข้าห้องไปเล่นเกมส์ต่อ สักพักนึงได้ยินยายเรียก ยายบอกว่าเเม่ตะโกนให้ไปหาไม่ได้ยินหรือ ( คือผมใส่หูฟังอยู่ ) ผมก็เดินไปหาเเม่ ถามเเม่ว่า

ผม: เรียกทำไมหรอ
เเม่: กูบอกให้มุงใส่น้ำลงไปไม่ฟังหรือไงรีบ          
       ไปเล่นเกมส์หรอ !! ( พูดเเบบโมโหใส่    
        อารมณ์มาก )
ผม: ใส่ไปเเล้วไง
เเม่: ใส่ไร กูบอกให้เทน้ำใส่ลงไปในช่อง
       เเฟบให้เเฟบมันละลายลงไปเลย บลาๆ
ผม: ก็ไม่รู้ไง!! (ผมเริ่มโมโห)
เเม่: เออก็มุงมันโง่ไง ขนาดกูจบ ม.6 กูว่ากู
       โง่เเล้วมุงโง่กว่ากูอีก ไม่ต้องเรียนเเล้ว
       ไอควาย มุงลาออกไปเลี้ยงควายดีกว่า
ผม: เออก็ควายไง!!
เเม่: (จะตบหน้าผมเเต่ผมหลบ)
เงียบกันสักพัก ผมเดินกลับห้อง ปิดคอมนอนเลย ไม่มีอารมณ์เล่น

   คือไอเรื่องเเค่เนี่ยมันถึงกับต้องโมโห
อารมณ์เสียเลยหรอครับ ? เเล้วทะเลาะเรื่องเล็กน้อยตั้งเเต่เล็กยันโต ผมนิเเบบ...
   ผมต้องทำตัวยังไงให้เเม่พอใจครับพฤติกรรมผมก็ไม่ได้เเย่ไรมากนะ สั้งอ่ะไรก็ทำ พยายามทำให้เเบบ เออนิทำเเล้วนะ
มีไรอีกไหม พยายามทำเพื่อเเบบไม่ให้เขาด่าเรามาตั้งเเต่ที่เรียนจบจาก โรงเรียนประจำ ผมเเบบไม่รู้เเล้วต้องทำยังไงให้เเม่ผมเเบบ เลิกใส่อารมณ์ เลิกหัวเสียกับไอเรื่องเล็กๆเเค่เนี่ย ทำไงดี ( ผมอยู่บ้านไม่ค่อยพูดไรกับใครมาก เเบบ ถามมาตอบไป ) มีวิธีเเก้ให้เเม่ผมเลิกหงุดหงิด โมโหง่าย พอมีวิธีไหนบ้างครับ

.......อันนี้เพิ่มเติมนะครับ.......
  เวลาทะเลาะกันสักแปบก็กลับมาดีกับเหมือนเดิมครับ  ขอบคุณครับ