ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นค่ะ

อายุ 34 แล้วยังไม่มีความคิด

ผมว่าไม่ง่ายที่จะเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม
จริงๆ ชีวิตเขาควรจะลำบากมากกว่านี้ ถึงจะเห็นคุณค่าของชีวิตว่า
เราสามารถทำประโยชน์อะไรให้กับพ่อแม่ สังคม และ ประเทศชาติบ้าง

จริงๆ เขาควรจะออกไปใช้ชีวิตเองตั้งแต่อายุ 20 ต้นๆ ครับ ออกไปหาเงินส่งตัวเอง พึ่งพาตัวเอง
จากอายุ 20 - 34 ปีนี่เขาน่าจะได้เรียนรู้วิธีการหาเงิน การทำธุรกิจ สมอง ความคิด มุมมอง
จะพัฒนาเรียนรู้ตามประสบการณ์ที่ผ่านมา ทักษะ หรือ skill ต่อให้จบมหาด๊อกเตอร์
ก็ทำอะไรไม่เป็น ถ้าไม่ลงไม้ลงมือปฏิบัติจริง

จริงๆ มีบ้าน มีคอม มีเน็ต ลองฝึกประกอปคอมฯ รับซ่อมคอมตามบ้าน
ผมเห็นน้องคนหนึ่ง รับซ่อมคอมตามบ้าน เขารับเคสละ 300 วันหนึ่งรับประมาณ 5-6 เคส
จนไม่มีเวลาเพราะผมโทรไปเขาไม่เคยว่างเลย

ลองหาเวลานั่งคุยกันครับ พ่อแม่ จขกท พี่ชาย
ลองถามเขาว่า อายุ 34 แล้ว ถามคำถามเขาว่า เป้าหมายชีวิตที่แท้จริงคืออะไร
ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ แล้วจะทำอย่างไร เกาะพี่น้องกินเหรอ อยู่เพื่ออะไร

ให้เขาหาคำตอบให้กับตัวเองดู

ตอนผมจบ ม, 6 ใหม่ๆ แม่ผมสอนประโยคเดียวครับว่า
"มะนาวมันเกิดมา ไม่มีใครทำให้มันเปรี้ยว มันเปรี้ยวของมันเอง"

ผมยึดคำของแม่ ออกไปผจญโลกตั้งแต่อายุ 18 ไม่เคยขอเงินแม่เลยตั้งแต่ออกจากบ้าน
และผมใฝ่ดี ไม่ยุ่งเกี่ยวการพนัน ยาเสพติด สิ่งของผิดกฏหมายเพราะประโยคของแม่
สร้างเนื้อสร้างตัว จนเป็นเจ้าของกิจการ

ลองพูดให้เขาคิดครับ ว่าเราจะใช้ชีวิตอย่างไร
อายุ 40 50 ใครจะเลี้ยงถ้าเป็นอยู่อย่างนี้

ก็ลองเอาไปวิเคราะห์ดู