ใครมีปัญหาพี่ชายน้องสาวบ้างคะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ(ต้องการความช่วยเหลือมากๆเลยค่ะ)

สวัสดีค่ะ เราอยากจะระบายและขอคำแนะนำจากทุกคนเรื่องคนในครอบครัวค่ะ (เนื้อหาจะค่อนข้างยาวหน่อยนะคะ TT)

ก่อนอื่นเลยต้องเล่าว่า บ้านเรามีเชื้อสายจีนค่ะ เรามีพี่ชาย 1 คนกับน้องชาย 1 คน ด้วยความที่ในครอบครัวเราส่วนมากญาติพี่น้องมีแต่ผู้ชาย เราเลยไม่ได้เป็นผู้หญิงอ่อนหวานสักเท่าไร ในบ้านเราก็พูดกันแบบสบายๆไม่ได้พูด ค่ะ/คะ กัน ทำให้หลายๆครั้งเวลาพูดมันดูห้วนๆ

เรามักจะมีเรื่องให้เถียงกับพี่ชายบ่อยๆเวลาที่เจอหน้ากัน ปกติก็ไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไร ถึงจะทะเลาะกันแรงแค่ไหนสุดท้ายพอต่างกันต่างเย็นลงเราก็คุยกันได้ปกติ

แต่ตอนนี้สิ่งที่เป็นปัญหาของเราคือ พี่ชายเราขอมาอยู่คอนโดด้วยค่ะ ตอนแรกเค้าบอกว่าขอมาอยู่ด้วยไม่นาน เดี๋ยวอีกไม่นานมีไซต์งานต้องออกไปคุมงานก็จะย้ายออกไป เราก็โอเคค่ะ ห้องเรามี2ห้องนอนอยู่แล้วไม่ได้มีปัญหาอะไร คอนโดนี้เราทำงานเก็บเงินซื้อเอง เราอยู่คนเดียว เพราะใกล้ที่ทำงาน

พอพี่เราย้ายมาอยู่สักพักปัญหาเล็กๆน้อยๆมันก็เริ่มเกิดขึ้นค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ส่วนมากเป็นปัญหาเรื่องความสะอาด กับความเป็นส่วนตัว เรื่องการทำงานบ้านเราปัดกวาดเช็ดถูคนเดียวได้ เราแค่อยากให้เค้าช่วยดูแลความสะอาดเล็กๆน้อยเพื่อแบ่งเบาภาระก็เท่านั้น เราไม่รู้ว่าเราคิดเล็กคิดน้อยไปรึป่าว แต่ว่าสไตล์การใช้ชีวิตกับนิสัยเราต่างกันมากๆจริงๆค่ะ เราพยายามอดทนแล้ว พยายามคุยอธิบาย ขอคนละครึ่งทางก็ได้ แต่ก็ยังเหมือนเดิม พอเราต้องเจอเรื่องแบบนี้ทุกๆวัน ถึงจะเล็กๆน้อยๆ แต่พอนานๆเราก็รู้สึกว่าความอดทนเรามันต่ำลงไปเรื่อยๆ (พี่เรามาอยู่คอนโดได้ประมาณ 1 ปีแล้วค่ะ) เราหงุดหงิดง่ายขึ้น

ช่วงแรกๆที่มีปัญหาเราก็บ่นให้แม่ฟังค่ะ แต่แม่จะไม่ชอบฟังมากๆเลยค่ะ เพราะแม่บอกว่าไม่ชอบให้ลูกๆมีปัญหากัน เวลาเราจะเริ่มพูดแม่ก็จะบอกว่าแม่รู้ว่าเฮียทำไม่ถูก รู้ว่ามันไม่ควร แต่เราต้องอดทน ยอมๆไป จะได้ไม่ทะเลาะกัน เราก็พยายามอดทนมาตลอด บางทีทนไม่ไหวจริงๆเราอยากหาที่ระบาย แต่พอโทรไปหาแม่ แม่เราก็พูดปัดๆไม่ฟังแล้วก็ตัดสายเราไปเลย

เราไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง เราไม่รู้จะทำยังไง เราก็เลยไปนอนบ้านเพื่อนบ้าง เพื่อผ่อนคลายตัวเอง แต่ช่วงโควิดนี้เราไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ เจอหน้ากันทุกวัน แต่ก่อนก็ไม่เคยเกิดปัญหาขนาดนี้มาก่อนเลยจนวันนี้

เรากำลังกินข้าวแล้วก็วิดิโอคอลกับแม่อยู่ พี่เรากลับมาจากข้างนอกก็เปิดประตูพรวดเข้ามาเสียงดัง บอกว่าจะไปนอนข้างนอก แล้วก็รื้อของเสียงดัง เอาของมาวางบนโต๊ะกินข้าวเต็มไปหมด ทั้งฝุ่นจากกองเสื้อที่กองอยู่บนพื้น ของที่เกือบจะหล่นลงอาหารของเรา + กับเรื่องคุยโทรศัพท์ร้องเพลงให้แฟนฟังเสียงดังจนเรานอนไม่พอ เราก็เลยรู้สึกรำคาญแล้วก็หงุดหงิดขึ้นมาเลยพูดไปว่า รีบๆเก็บของแล้วก็ออกไปสักที เราพยายามคุมน้ำเสียงให้ปกติแล้วก้มหน้ากินข้าวไปเพื่อข่มความหงุดหงิดของตัวเองไว้ไม่งั้นเราอาจจะระเบิดลงได้ หลังจากพี่เราออกไปเราก็โดนแม่ตำหนิใหญ่เลยค่ะ ว่าเราพูดจาไม่ดี ทำตัวไม่น่ารัก ว่าเราเป็นคนไม่เอาครอบครัว ไล่พี่แบบนั้นได้ยังไง พอเราจะอธิบายแม่ก็ไม่ฟังแล้วตัดสายไปเลย

เรารู้สึกแย่มากๆค่ะ รู้สึกเหมือนกลายเป็นคนแปลกหน้า ไม่เคยรู้สึกโดดเดียว เหมือนไม่มีใครเข้าใจมากขนาดนี้มากก่อน เราทบทวนตัวเอง คำพูดเราอาจจะดูไม่ดี แต่ตอนนั้นมันรู้สึกเหมือนความอดทนที่เคยมีมันหมดไปเลย เราไม่รู้จะทำยังไงค่ะ อยากจะหายใจร้อนเหมือนกัน เรารู้สึกน้อยใจมากๆเลยค่ะ สิ่งที่เราพยายามมามันพังไปหมด เรากลายเป็นคนไม่ดีแค่เพราะเรื่องนี้ เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับคนอื่นเลย เรารู้สึกว่าเรากลายเป็นคนเก็บกดค่ะ

มีใครเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างมั้ยคะ เราไม่รู้ว่าเราเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยใจแคบไปรึป่าว เราไม่รู้ว่าเราจะต้องทำยังไงดี มีใครมีคำแนะนำดีๆมั้ยคะ TT
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่