วันนี้ สดๆร้อนๆเลย ก็คือ วัวเราหลุดมันตกใจฝน แล้วทีนี้มันก็วิ่งเข้าไปในบ้าน ของ คุณ ด. อายุก็ประมาณ 20-21 นี่แหละ มีฐานะ มีชื่อเสียง พ่อเป็นหมอ ด้วยนะ เออ แล้วคุณ ด.เนี่ย ก็หน้าบูดมากเลยจ้า ว่าวัวเราไปเหยียบผักอิตู่ของเขา ซึ่งมันไม่ได้เหยียบเลยสักนิดเดียว ทีนี้ ด.ก็เป็นตุเป็นตะ บอกให้พ่อกับแม่เราไปปลูกคืน มันเรียกพ่อเราเหมือนเพื่อนเล่นมาก ซึ่งเราไม่ชอบมาก คือเหมือนเด็กเอาแต่ใจ อ่ะ โอเคทีนี้มาเรื่อง หมาเราบ้างนะ พ่อ.คุณ ด.ที่เป็นหมอเนี่ย ยิงหมาเราทุกวัน แต่เขาคงคิดว่าไม่มีคนเห็นมั้ง แต่แม่เราเห็น แต่ก็ว่าอะไรเขาไม่ได้ เรามันคนจน ไม่มีชื่อไม่มีเสียง ไม่มีฐานะอะไรเลย ได้แต่เก็บความโกรธอยู่ในใจเนี่ยแหละ อ๋อ!ลืมเลย คุณ ด.เนี่ย จะไปเป็นครูด้วยนะ เราก็หวังว่าคุณจะไม่ไปทำอารมณ์ร้ายใส่เด็กๆนะ (งง ตรงไหนถามได้นะคะ ) #ในหมู่บ้านไม่ค่อยมีใครชอบครอบครัวคุณเลยสักนิด เอาตัวเองเป็นใหญ่ กดขี่คนที่ด้อยกว่า.
ผักอิตู่ของคุณ ด. & พ่อคุณ ด. ยิงหมาเรา ใครกันที่ สมควรหน้าบูดมากกว่ากัน