สิ่งที่เราทำ มันถูกแล้วใช่ไหมคะ ... เรากำลังเบียดเบียนตัวเองไหมคะ

เดิมทีเราอยู่บ้านที่ซื้อร่วมกับแฟน(คนเดียว)คะ
ช่วงนั้นคือแฟนไปอยู่ต่างประเทศ 
โดยค่าผ่อนบ้านเป็นสัดส่วนคือเราผ่อน 1/4 ของค่างวดคะ 

ตอนนี้แฟนกลับมาแล้ว แต่เราไม่พร้อมที่จะแต่งงาน ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ลงตัว (เหตุผลแรกที่ย้ายเข้าไปอยู่บ้านช่วงที่เขาไม่อยู่ เพราะเข้าไปดูแลบ้าน) 
ตอนแรกเราจะขอผ่อนบ้านทั้งหมดเอง แต่หลังจากคุยกับแฟน เพื่อไม่ให้เราเห็นแก่ตัวมากไป (ที่เขาจ่ายค่าบ้าน) เราเลยย้ายของออกมาเช่าบ้านอยู่คะ

ตอนนี้ แฟนเราย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านแทน เพราะบ้านใกล้กับบ้านที่เราเช่าอยู่ เขาบอกจะได้แวะมาดูแลเราด้วย

ความตั้งใจแรกของเราก็คือเราจะผ่อนบ้านหลังนั้นต่อ ด้วยจำนวนเงินเท่าเดิม แต่พอ... เราย้ายออกมาจริงๆ
เรามีค่าใช้จ่ายที่ต้องเช่าบ้านเพิ่ม 

ประกอบกับเรามีบ้านอีกหลังที่ต้องผ่อนอยู่แล้วที่ต่างจังหวัด ซึ่งอันนั้นเป็นหลังที่เราซื้อกับที่บ้านของเรา และไม่สามารถขาย หรือปล่อยเช่าระยะยาวได้ (คือที่บ้านไม่ต้องการให้ปล่อยเช่า แต่ให้ปิดไว้เฉยๆ โดยไม่มีใครอยู่ ไม่มีคนดูแล)

และยังมีคอนโดของที่บ้าน ที่เราถูกบอกให้ไปเก็บของออกมา เพราะต้องการปล่อยเช่า

เราเริ่มรู้สึกว่าเราอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง 
เราจ่ายเงินเดือนนึงสามหมื่น เพื่อมาอยู่บ้านเช่าราคาถูกท้ายหมู่บ้าน ที่แบบ แค่ข้างบ้านคุยกัน เสียงก็เข้ามาในบ้านเราแล้ว

บ้านแบบที่ครอบครัวเราดูถูก ดูแคลนแหละคะ
ตอนนี้เรามีชีวิตอยู่ในบ้านแบบนั้น

เรากำลังถามตัวเองว่า มันถูกแล้วหรือเปล่าคะ
เราทำถูกแล้วใช่ไหมคะ