คนละครึ่งทางก็ช่วยไม่ได้รักอย่างเดียวไม่พอจริงๆใช่ไหมคะ 🥺

คือเรากับเเฟนคบกันมาสักระยะ ก็ปกติทุกคู่อ่ะค่ะ เเรกๆก็รักเอยเตยหอม ดีไปหมด พอนานเข้าก็เเสดงความเป็นตัวเองมากขึ้น ในขณะที่เราเองยังเหมือนเดิมเขาก็ค่อยๆเปลี่ยนไป ตอนเเรกเราก็รับไม่ได้ เลิกกันไปหลายครั้ง เเต่เราเองยังทำใจไม่ได้ เรายังรักเขาเหมือนเดิม เราคุยกันบ่อยคอยบอกคอยจูนกัน เราพยามมาก เเต่ก็เเค่เเรกๆ เเล้วก็มาเป็นเหมือนเดิม หลังๆเข้าเราพูดไปตรงๆเขาก็รับไม่ได้ ว่าเขาเป็นเเบบนั้น เขาใช้คำว่าเราต้องรับความเป็นตัวเขาให้ได้ เราขอตลอดปรับกันคนล่ะครึ่งได้ไหม เเต่ก็เปล่า หลังๆหนักขึ้นไปอีกเขาไปติดวงนักร้องของไทยวงนึงค่ะ เเรกๆเราก็ไม่อะไร หลังๆหนักขึ้นค่ะ เป็นวงผู้หญิงกินข้าวก็ต้องดู ก่อนนอนก็ต้องดู เอารูปมาตั้งหน้าจอมือถือ เราบอกว่ามันมากเกินไปนะเราไม่ชอบเขาบอกกลับมาว่านั่นมันโลกของเขาความชอบของเขา เราดูงี่เง่าไปไหมคะประมาณว่าอย่าไปก้าวก่ายตอนนอนก็ต้องเปิดวงนั้นทิ้งไว้ เขาเริ่มไม่ใส่ใจอะไรเราเลย เรามาจุกกับคำพูดของเขาที่ว่า ตอนนี้ความสุขของเขาไม่ใช่เราเเล้ว เขามีความสุขกับสิ่งอื่นมากกว่า เราเจ็บมาก เราสงสัยว่าถ้าเราไม่ใช่ความสุขให้กันจะให้เราอยู่ทำไม ตอนนี้เราก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันค่ะว่าเราอยู่เพราะอะไร ความรู้สึกเราตอนนี้เหมือน อกหักตลอดเวลา ไม่มีความสุข ในใจมีเเต่คำถาม เเต่ก็ไม่รู้จะเอาตัวเองออกมายังไง มันเเย่มากค่ะ ขอคำเเนะนำหน่อย 🥺