fake family

เบื่อพ่อกับแม่ ได้ยินเสียงแล้วรำคาญ แม่เป็นคนเก็บความรู้สึกตัวเองไม่เป็น ส่วนพ่อก็ไม่ได้เรื่องมีดีแค่ตอนทำงาน ทำอะไรก็ไม่ได้ พ่อเคยพูดว่าเขารู้จักตัวเราดีที่สุด แต่ไม่เลยเขาไม่เคยรู้จักเราที่เป็นลูกเลย แม้แต่ตัวเองยังไม่รู้จัก ส่วนแม่ชอบบอกเราว่าปรึกษาได้ทุกเรื่องนะ แต่จริงๆแล้วพูดได้แค่เรื่องที่เข้าหู ทุกครั้งที่ปรึกษาเขาไม่เคยสนใจในคำพูดเราจริงจังเลย ทุกครั้งเขาจะเล่นทรศ. มันทำให้เราไม่อยากไปคุยกับเขาเรื่องส่วนตัวอีก แต่ยังดีที่เรามีพี่ที่เข้าใจเพราะพี่เราเคยเจอมาก่อน พ่อเราก่อนจะมีเราเป็นคน เอาไปทั่ว แต่พอดีเราก็เลิกไปแล้วตั้งใจทำงาน แต่ที่เขามีทุกวันนี้ได้มันมาจากแม่ ที่ค่อยพูดใส่หูเขาทุกวันมา5ปี ว่าควรเปิดบริษัดได้แล้ว ไม่งั้นเขาก็ทำไม่ได้ เขาเอาแต่พูดเข้าตัวเองว่า " กูทำทุกอย่าง " ทั้งที่จริงแล้วทำอะไรไม่ได้เลย ทุกครั้งที่ด่าเขาจะไล่เราให้ไปตาย เราไม่เจ็บหรือรู้สึกไม่มีค่าหรอกค่ะ เรารู้สึกอยากไปตามที่พูดจริง ๆ  ก่อนเราจะเกิดพี่เราชอบวาดรูป ชอบงานศิลป์ พี่เราเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่ แต่แม่กับตอบพี่เราว่า ไส้แห้ง ไร้สาระ พี่เราเสียใลจมากตามที่เขาเล่าให้ฟัง แต่พอมาเป็นเราที่ชอบงานวิทย์ เราเอาไปบอกแม่ เขาเห็นด้วยกับเรา แล้วพยายามยัดวิชาคณิตศาสตร์กับภาษาให้เรา ซึ่งเราไม่ได้ต้องการมันเลย สิ่งที่เาต้องการวิทย์ เราอยากเรียนเสริมวิทย์มาก แต่เขาไม่เคยสนใจในคำพูดเราเลย เขาพยายามปูอนาคตให้เรา ซึ่งมันดีกับใครหลายๆคน แต่ไม่ใช่กับเรา เราไม่เคยได้เลือกเลยว่าจะเรียนแบบไหน เลือกรร.แบบไหน เขาจัดการให้เราโดยไม่ปรึกษาเราก่อน
ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราจะเงียบตลอดเพื่อไม่ให้เรื่องมันใหญ่ แต่พอเราพูดอะำรออกไปจากบอกเขาจะตีตราคำพูดของเราว่าเถียง บ้านเราที่เพื่อนเรามักมองว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นแต่จริงแล้วมันก็แค่ fake family
เขาไม่เคยให้เราทำตามใจตัวเองเลย ไม่ยอมให้รู้ว่าอันนั้นควรอันนั้นไม่ควร ไม่เคยฝห้เราลงมือทำ พ่อเรามันมองงายศิลป์ว่าไส้แห้ง ซึ่งเราที่ชอบเขียนนิยายเล่นกับพี่ที่ชอบวาดรูปเล่น ไม่เคยได้ทำให้สิ่งที่ชอบเลย มันโคตรแย่กับการที่มีพ่อแม่แบบนี้ เราเกลียดทุกคน เราไม่ได้เกิด แต่เขาก็พูดว่าเกิดมาทำไม โคตรแย่