ความรุนเเรงในรั้วโรงเรียน

คือว่า...ที่ครูเค้าเอาหนังสือมาฟาดหัวผมเต็มแรงที่แถวแล้วผมเหลืองานค้างไม่ถึง3งานด้วยซ้ำตระขอกใส่ผมเหมือนคนไม่ได้ส่งงานสักชิ้นแบบนี้ถือว่าผิดมั้ยครับ ไอผมกะอยู่ของผมดีๆเอาหนังสือมาฟาดตัวผมเต็มๆแบบไม่มี

ตอนเราเด็กๆเคยเรียนโรงเรียนประถมหนึ่งในจังหวัดกาญตอนนั้นเราเข้าเรียนโรงเรียนนี้ตอนป.3 เราเป็นเด็กร่าเริงเข้าสังคมง่ายเฟรนลี่มากจนเราไปรู้จักกับครูคนหนึ่งนามสมมุติว่าครูเจน(ผู้หญิง) ครูเขาชอบใช้ให้เราม

คือเริ่มเเรกเลยเราเข้าค่ายเเล้วต้องมุดอุโมงค์ที่เป็นพุ่มไม้เเล้วก็จะมีโต๊ะเเล้วโต๊ะมันเล็กมากเเล้วต้องเอากระเป๋าเข้าไปด้วยเราเลยออกไม่ได้ครูก็เลยมาบอกเราว่าให้เอาขาเข้าไปก่อนเเต่เราเอาขาเข้าไปก่อนเเต่

รู้ว่าสังคมในโรงเรียนมันต้องอดทนเพื่ออยู่กับคนในสังคมให้ได้แต่มันก็เครียดส่วนตัวคือเป็นคนที่ทำตัวเป็นกันเองกับคนอื่นมากเช่นคำพูดก็ไม่ชอบการขึ้นเสียงหรือใช้คำรุนแรงโดยไม่มีเหตุผลเราไม่เคยทำกับใครแบบนั้

คือวันนี้ที่โรงเรียนหนูเค้ามีกิจกรรมคืออบรมการขับขี่ค่ะแล้วที่นี้หนูไม่ว่างไปเลยลากิจค่ะแล้วเพื่อนในห้องก็ลาเหมือนกันค่ะบางคนลาเพราะจะไปทำธุระบางคนลาป่วยเพราะฝนตากแล้วตากฝนเลยป่วยเราได้แจ้งไปในกลุ่มลา

วันนี้วันที่22/4/68 อัมรินอาลาวาดอีกเเล้วเเค่ตั้งเท้าที่ขอบเตียงกับอาลาวาดไม่ให้เกียตพูดคำหยาบ ทุบตีขาฉันอย่างรุนเเรง ทั้งๆที่ยังไม่ได้เเตะตัวอัมรินเลย เหตุการณ์เเบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งเเล้วทั้งๆที่เ

​เหตุการณ์เกิดขึ้นในโรงเรียนที่หนึ่ง ผมพึ่งบรรจุครูผู้ช่วยได้ประมาณ 1 เดือนกว่า ตอนแรกๆก็มีความสุขอยู่ครับแต่พอช่วงหลังเริ่มมีข่าวไม่ดีเกี่ยวกับตัวผมซึ่งก็เป็นเพื่อนร่วมงานมาเล่าให้ฟัง ว่ามีคนตั้งประเ

คือเราอายุ14ค่ะแม่เราน่าจะ42 คือแม่เราค่อนข้างควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลยค่ะ แม่เราชอบคิดไปเองมากๆ วันนี้เรากลับมากเรียนพิเศษกับแฝดของเราแล้วพี่เราที่ไม่ได้กลับบ้านมานานมากๆแล้วเราอยากไปหามากๆพอถึงบ้า

ผมบวชวัดมาได้4เดือน รวมตอนเป็นนาคเกือบ5เดือนเเล้ว บวชมาเพื่อตั้งใจรักษาอาการทางจิตใจตัวเอง ตอนนี้โอเคมากเเล้วเลิกกินยาจิตเวชได้หมดเลย นอนหลับปกติจากตอนก่อนบวชนอนไม่หลับเรื้อรังมานาน ได้มุมมองหลายอย่าง