หมอไม่ถามแต่ใส่ท่อหายใจ

แม่เคยบอกว่าแม่กลัวทรมารมากกว่ากลัวตาย ตอนหกโมงเช้าเรานั่งอยู่หน้าห้องผู้ป่วย เพราะพยาบาลบอกว่าจะพาแม่ไปหาหมอตา ช่วงเช้าแต่ไม่รู้ว่ากี่โมงเราเลยมาดักรอ ระหว่างนั่งรอก็มีหัวหน้าพยาบาลมาไล่ช่วง เก้าโมงเช้า เราก็บอกขอรอแม่ได้ไมเขาบอกจะพาแม่ไปหาหมอตา หัวหน้าพยาบาลบอกไม่ได้ลงไป จะมีคนมาตรวจ เราเลยไปแอบหลบตรงบรรได ร้องไห้ พยาบาลตามมาด่า จะมายืนร้องไห้ทำไมตรงนี้ลงไป "แต่หนูไม่ได้เจอแม่เป็นอาทิตย์แล้ว" ลงไปพูดไม่รู้เรื่อง

สรุปตอนที่เขาใส่ท่อให้แม่เราอยู่หน้าห้องตลอด ตอนที่แม่เจ็บที่สุดในชีวิตเราไม่ได้อยู่ใกล้เลย หมอโทรมาหาตอนบ่ายบอกเชื้อรา ลามขึ้นลูกตาต้องควักลูกตาออก ตอนนั้นเรากับพี่ตกลงจะย้ายโรงพยาบาลเพราะจะไม่รักษาแล้ว แต่ขอให้แม่จากไปอย่างสงบโดยมีเราอยู่ใกล้ๆ แต่พอหมอใส่ท่อ ก็ต้องให้ญาติเป็นคนดึงออก เราไม่กล้าดึงอยู่แล้ว แต่เราไม่อยากเห็นแม่ทรมาร เราไม่รู้จะทำยังดี ใส่ท่อทรมารมากไม เรากลัวแม่ทรมารมากกว่าเสียแม่ไป โรคหลักที่ทำให้แม่ป่วยคือไขกระดูกฝ่อ ซึ่งมันไม่มีทางหาย มีทางไหนที่จะทำให้แม่ไม่ต้องเจ็บได้บ้าง ขอความกรุณาช่วยตอบด้วยนะคะ