คือเราอะเป็นคนที่ขี้น้อยใจมาก แล้วเวลามีเรื่องอะไรก็มักจะเก็บไว้คนเดียว พ่อกับแม่เราทำสวนกรีดยางทำงานมาก็เหนื่อยเราก็ไม่อยากเล่าอะไรให้ฟัง คือมันก็ปัญหาเราไม่อยากให้เขาต้องมาเหนื่อยด้วย แล้วแบบแม่อะจะไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ เวลาเราจะสอบเราก็บอกอยู่ว่าสอบนะอาจจะตื่นสายไม่ได้มาตื่นนึ่งข้าว พ่อก็บอกว่าถ้านอนดึกเดี๋ยวพ่อจะตื่นมานึ่งข้าวให้เอง แล้ววันนั้นเราก็ตื่นสายแม่ก็บอกพ่อว่าจะนึ่งข้าวให้มันกินทำไมตื่นสายเอง คือเราก็บอกอยู่ว่าอ่านหนังสือสอบแล้วเขาก็ว่าเราอะ อันนี้เป็นเรื่องตั้งนานแล้ว สองวันก่อนเราก็เลยคุยเรื่องนี้กับแม่ ที่เราคุยเรื่องนี้เพราะอยากให้เขาเข้าใจเราบ้าง แล้วก็อยากจะเล่าทุกเรื่องที่เราเก็บไว้ให้เขาฟังได้ ปรึกษาปัญหาได้ แล้วก็อยากให้เขาสนใจและให้กำลังใจเราด้วย แต่เขาตอบมาว่าด่าแค่นี้ไม่ได้หรอ ก็ไม่รู้หนิว่าวันนั้นมีสอบ เราก็พูดว่าก็บอกแล้วหนิประมาณว่าแม่ไม่ใส่ใจเองอะ แล้วเขาก็ขึ้นเลย เขาก็พูดว่าสมัยกูเป็นเด็กกูได้ทำมากกว่านี้อีก โดนด่าเยอะกว่านี้อีก มันดีแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ไปแบกน้ำมาใช้เอง มีน้ำให้ใช้มีไฟให้ใช้ ทำแค่นี้ไม่ได้หรอ(คือเราช่วยงานพ่อแม่ทุกอย่าง ให้ทำอะไรเราก็ทำไม่ได้บ่น งานบ้าน งานสวน) ชีวิตจะมีแต่เรียนหรอ เราเลยตอบกลับไปว่า นี่มันสมัยใหม่แล้ว แค่นั้นแหละ ก็เพราะมันสมันใหม่นี่แหละเลยเป็นแบบนี้กูจะสอนแบบไหนมันก็เรื่องของกุ คือเราแค่อยากให้เขาเข้าใจเราบ้าง พ่อแม่เราหัวโบราณมาก เขาไม่เปิดใจรับอะไรเลย ตอนนี้ก็ไม่คุยกันมาสองวันแล้ว เวลาเขาเรียกใช้ก็เรียกแต่น้อง แบบเรียกชื่อน้องแล้วบอกให้ไปทำนู้นทำนี้ ซึ่งน้องมันไม่เคยทำแล้วปกติแม่จะเรียกให้เราไปทำ เหมือนเขาจะบอกเราแต่ไม่อยากเรียกชื่อ เวลาแม่ถามว่าอันนั้นอยู่ไหน เราก็ตอบปกติ แม่ก็จะเงียบแล้วถามน้องอีกที จะมีแค่พ่อที่คุญกับเราแบบว่าเรียกใช้แล้วก็ถามนิดหน่อย ไม่มีใครคุยด้วยเลยตอนนี้ มีน้องสองคนน้องมันก็อยู่กันสองคน อายุเรากับน้องก็ห่างกันมากคุยไรไม่ได้เลย เราไม่รู้ว่าเราผิดไหม แต่เราคิดว่าเราไม่ผิดเขาก็ไม่ผิด แค่ไม่มีใครยอมฟังกัน เอาแต่เหตุผลตัวเอง แล้วเราควรทำยังไงดีมันถึงจะดีขึ้น มันอึดอัดมากๆเลย
ทะเลาะกับครอบครัว ไม่เข้าใจกัน ทำยังไงดีคะ