ปีนี้ที่รร.เรามีเพื่อนใหม่เข้ามาคนนึงค่ะ เคยโดนจัดกลุ่มให้ทำงานด้วยกันบ้างคุยกันเรื่องงานนิดหน่อย แต่ไม่เคยคุยกันจริงๆจังๆเลยค่ะ แต่เรากลับรู้สึกไม่ถูกชะตากับเพื่อนคนนี้เลยค่ะ มันไม่ใช่ความรู้สึกอิจฉาหรือเกลียดอะไรนะคะแค่รู้สึกว่าไม่ค่อยอยากยุ่งกับเพื่อนคนนี้ ไม่ค่อยชอบคนนิสัยแบบนี้ มันผิดรึเปล่าคะ เราพยายามไม่เข้าใกล้หรือไม่ยุ่งอะไรมากถ้าไม่จำเป็น เราพยายามปล่อยผ่านเมินเฉยกับความรู้สึกของตัวเอง เราคิดว่าความรู้สึกนี้มันจะหายไปเอง แต่มันก็ไม่หายค่ะ แล้วมีเพื่อนสนิทในกลุ่มเราคุยกับเขาบ่อยๆด้วยมันเลยทำให้เราโดนดึงเข้าบทสนทนาไปด้วยอ่ะค่ะ คือเราไม่ได้ไม่โอเคที่เพื่อนเราสนิทกับคนนี้นะคะ เราคิดว่าเพื่อนเรามีสิทธ์ที่จะคุยกับใครก็ได้สนิทกับใครก็ได้ แล้วเราก็จะไม่ทำอะไรทั้งเขาและเพื่อนสนิทเราด้วยค่ะเพราะเขาไม่ได้ทำอะไรเรา มันเป็นความรู้สึกของเราเองล้วนๆเลย เราคิดและทำแบบนี้มาโดยตลอด แต่มันก็แอบอึดอัดตัวเองอ่ะค่ะ เราทำไงดีคะ เราควรทำยังไงให้ไม่ต้องมานั่งคิดเรื่องพวกนี้อีก หรือควรทำไงให้เราสบายใจกับเขาดีคะ จะบอกว่าให้เราปล่อยวางเราก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหนดี หรือเราควรสนิทกับเพื่อนใหม่คนนี้ดีคะ เราไม่รู้ว่าการยิ่งสนิทมันจะทำให้เรายิ่งอึดอัดรึเปล่า เราไม่ได้อคติว่าเพื่อนใหม่จะเป็นแบบนี้ทุกคนนะคะเราแค่รู้สึกไม่ค่อยถูกชะตาอ่ะค่ะ ใครผ่านมาเห็นช่วยเราหน่อยค่ะเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะค่ะ
มันผิดมั้ยคะถ้าเราจะรู้สึกไม่ถูกชะตากับคนคนนึงทั้งๆที่ยังไม่ได้สนิทกันมาก