โดนครูกล่าวหาว่าเป็นโจร

เมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2559 
ตอนนั้นฉันอยู่ม.1
วันนั้นโรงเรียนเราจัดกิจกรรมละลายพฤติกรรมนักเรียนโดยให้ครูฝึกที่ฝึกค่ายเด็กที่ติดยาเสพติดมาฝึกให้ ครูฝึกก็แจ้งว่าไม่ให้นำทรัพย์สินหรือของมาค่าติดตัวมาด้วยให้ฝากครูหรือให้พี่คณะกรรมการเก็บรวบรวม เงิน สร้อย แหวน นาฬิกา และเราก็เริ่มฝึกจนถึง4โมงเย็นต้องกลับบ้าน เราก็เลยไปเดินหาเพื่อนเพื่อนที่จะไปเอาเงินที่ฝากไว้เราเดินหาหลายรอบเดินหากระเป๋าเพื่อนด้วยเพราะจะหยิบไปให้เพื่อนเอาตังให้เราแล้วถึงเวลาพ่อก็มารับก็เล่าให้พ่อฟังว่าวันนี้ครูฝึกมาฝึกนู้นนี่นั้น...แต่พรุ่งนี้เช้าเราจะต้องเป็การเข้าค่ายลูกเสือวันนั้นเลยไปนอนบ้านยายซึ่งไม่ห่างกนมากประมาณ200เมตร เวลาน่าจะ 1-2 ทุ่ม มีรถกะบะ2คันมาจอดที่บ้านแม่เล่าให้ฟังว่าครูลงมาถามหาเราแล้วบอกว่าเราขโมยทองกับเงินอีก6พัน ซึ่งเป็นของเพื่อนพี่ประธานนักเรียนพ่อแม่กำลังจะกินข้าวเขากินไม่ลงแม่เลยขับรถไปรับเราที่บ้านยายเพื่อจะออกไปโรงเรียนพอแม่ไปถึงงบ้านยายแม่ถามเราคำแรกคือ ไปเอาอะไรใครมาหรือป่าว แม่จี้ถามอย่างหนักแล้วแม่เลยบอกเราว่าครูมาตามหาเพราะเราไปขโมยทองกับเงินอีก6พันแล้วบอกว่ามีหลักฐานมัดตัวแน่นหนา แล้วเราพ่อแม่กับเพื่อนพ่อก็ไปโรงเรียนเกือบ3ทุ่มเรานั่งร้องไห้ตลอดทางพ่อกับแม่ก็จี้ว่าเอาไปหรอเอาไปจริงไหมเราก็ได้แต่ร้องไห้แล้วก็บอกว่าเราไม่เคยอยากได้ของใครจะไปเอาทำไมมันไม่ใช่ของลูกไม่เคยอยากได้ทองด้วยซ้ำเอาไปสาบานก็ได้นะแม่ พอแม่ได้ฟังแม่บอกเราแค่ว่าลงไปอย่าโวยวายไปถึงให้สวัสดีทุกคน
 
พอถึงโรงเรียน ครูก็ได้เปิดกล้องวงจรปิด ซึ่งคนในภาพก็เป็นเราแต่สิ่งที่หน้าทุเรศคือครูนั่งพากตอนที่เราเดินหาเพื่อนเพื่อจะไปเอาตังที่ฝากไว้
ครูกลับพูดว่า  นี่นะครับน้องเขาเดินมาดูลาดเลา รอบแรก รอบสองไม่มีคนน้องเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วครับ มีการนับเงินแบ่งกัน
ใช่เดินไปหยิบกระเป่ากระเป๋าเพื่อนและเราก็นั่งนับเงินกันต่อหน้ากล้องแหละเพราะเงินเราฝากเพื่อนไว้ แล้วครูก็ค่ยมาถามว่าทำอะไรกันกับเพื่อนเราก็บอกว่านับเงินที่ฝากเพื่อนไว้แล้วครูก็พากันไปที่บ้านเพื่อนคนนั้น
 
ระหว่าที่ครูไปถามเพื่อนอีกคน
ครูที่ท่านนึงมาเรียกเราออกไปนอกห้องแล้วพยายามพูดโน้มน้าวให้เรารับผิด
ถ้าเธอเอาไปเธอก็บอกนะถ้าเธอไม่กล่าเอาทองมาคืนก็เอามาคืนใที่ครูก็ได้ครูจะไม่บอกว่าเธอเอาไป
เราก็พยายามเราเราไม่ได้เอาไป  ครูก็พยายามพูด
เธอไม่สงสารพ่อแม่หรอตอนนี้เขาแจ้งความแล้วนะถ้าพรุ้งนี้หาทองไม่เจอเธอถูกจับนะ  นี่หรือคำพูดของคนที่เป็นครู
พอครูกับครูฝึมาถึงโรงเรียน
ครูฝึกที่เขาเป็นบุคคลภายนอกที่เข้ามาฝึกให้กลับเดินเข้ามากอดและปลอบใจเราบอกพ่อกับแม่เราไม่ต้องห่วงเดี๋ยวจัดการให้
ผมดูท่าทางแววตาตั้งแต่น้องมาถึงแล้วว่าเด็กไม่ได้เป็นคนเอาไป นี่คือคำพูดของครูฝึก แต่กลับครูเราแท้ๆยัดเยียดความผิดให้
กว่าจะได้กลับบ้านก็เที่ยงคืนพ่อแม่ตายายนอนไม่หลับ
ตอนเช้าเปิดกองลูกเสือพี่ม.ปลายก็มีการค้นประเป๋า คณะที่กำลังเปิดกองอยู่รถตำรวจวิ่งเข้ามาในโรงเรียนเราร้องไห้ออกมาเลยในใจคิดว่าโดนจับแน่ๆ
แต่ไม่ถึง1ชั่งโมงพี่เขาก็บอกว่าเจอแล้วเพื่อนอีกคนเป็นคนเอาไปถึงทองหายคือหายทั้งกรเป๋านักเรียนเพื่อนพี่เขาเอาไปกะว่าจะเอาไปให้แต่หากันไม่เจอ
เจอทองแล้วแต่ครูก็ยังไม่ได้บอกพ่อกับแม่เราพอดีแม่เราเอาของที่ลืมมาให้พี่ประธานเลยบอกแม่ว่าเจอทองแล้ว
สิ่งพ่อแม่คิดคือเจอทองแล้วทางโรงเรียไม่คิดจะแจ้งเลยหรอทำไมไม่รีบแจ้ง
ครูก็เรียกเราไปขอโทษแต่ครูที่พยายามยัดเยียดคำขอโทษไม่เคยได้ยินหลุดออกจากปากเขาเลย
และครูก็ได้เอากระเช้าไปขอโทษพ่อกับแม่ที่บ้าน
แม่เลยสอนครูว่านี่คือบทเรียนราคาแพงของครูและของลูก
 
 
#ถ้าคุณเป็นพ่อแม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้กับลูกคุณคุณจะทำยังไง
 
#ถ้าคุณเป็นครูคุณจะทำยังไงเมื่อเกิดเหตุการณ์ของสำคัญหายแบบนี้