ผมจะพยายามเล่าสั้นๆนะ คือเวลาที่ผมเศร้าเวียใจกับบางสิ่ง เวลาผ่านไปเเค่1ชั่วโมง มันรู้สึกว่าคือผมรู้สึกเสียใจกับสิ่งนั้นจริงหรอ เพราะมันหายไปเลยจนตัวผมตั้งคำถามว่า?
ทำไมต้องร้องไห้ หรือโกรธ คือเศร้าหรือโกรธ หายเร็วอาจจะเป็นเรื่องดีเเต่ผมคิดว่ามันไม่ใช่อะ😥 มันทำให้ผมไม่รู้ว่าตกลงผมโรธหรือเกลียด เศร้ากับเนื่องนั้นจริงไหม มันเเย่มากที่ไม่รู้อะไรกับตัวเอง
เป็นบ่อยมากจะผมว่ามันไม่ใช่ละ เรื่องล่าสุดคือ ผมทะเลาะกับพ่อ ผมทะเลาะกับพ่อหลายเรื่องเลยเเหละ อันล่าสุดคือ ตอนช่วง17.00น.พ่อผมเรียกให้ผมไปทำความสะอาดบ้าน เพราะพ่อจะไปซื้อของมาทำอาหาร ผมก็ทำ พอ18.30น. พ่อผมกลับบ้านขึ้นห้องไปเล่นเกม จู่ๆพ่อผมก็เรียกผมไปทำอาหาร เอ้า คือไร ผมเลยบอกทำไปเลย พ่อผมเลยตะโกนบอก"ห่วงเเต่เล่น ลงมาช่วยก่อน" (ห่วงเเต่เล่น=เล่นเกม)ผมเกลียดคำนี้มาก บางครั้งเออผมเล่นจริง เเต่บางครั้งผมก็ทำการบ้านหรือซ้อมกีตาร์ มันเหมือนเเบบ เข้าใจง่ายๆ คือผมไม่ใช่เล่นตลอดเวลาทำไมต้องกำหนดว่า ผมต้องเล่นตลอดเวลาอะ ตอนเด็กผมเล่นติดเกมใช่ เเต่มันตอนเด็ก ผมเล่นจริงเเค่บางครั้งไม่ใช่เล่นตลอดเวลา ผมเลยโมโหมาก เลยบอก"ทำการบ้านคือเล่นหรอ"เออ เเล้วคือพ่อบอก "ไปฉีดวัคซีนมา เลยไม่ค่อยสบายทำไม่ได้บางเวลามาช่วยบ้าง" ผมงงเลยเอ้า คือถ้ามีเหตุผลดีๆอะผมช่วยนะ เเต่มาบอกเหตุผลตอนที่ทะเลาะเสียงดังกันไปเเล้วอะ โครตเเย่อะ ยังงี้ผมผิดใช่ไหม ผมเลยเดินไปช่วย เเละโมโหด้วยเเหละ สุดท้ายพ่อบอก"ไม่ทำใช่ไหมไม่กินใช่ไหม จะทิ้ง " คือเอ้า จะช่วยเเล้วมาพูดงี้อีก ตอบไปตรงๆเลย ไม่กินจบ เเต่ตอนเเรกผม
ก็รู้สึกเเย่นะพอคิดไปคิดมาอะ ทำไมต้องมาบอกว่าเล่น ทั้งที่จะทำการบ้าน บอกกันดีๆเเต่เเรกก็จบ รู้สึกอึดอัดตั้งเเต่ย้ายมาอยู่กับพ่อเเม่ เเต่ผ่านไปเเค่5นาทีอารมณ์เศร้า
โกรธมันหายไปหมดเลยอะ รู้สึกเเบบตัวเองโกรธ เศร้าทำไมจะร้องทำไม โดนด่าเเค่นี้เศร้าทำไม มันทำให้ผมงงเลย??? คือมันทำให้ผมไม่รู้ว่าผมชอบ เศร้า หรือเกลียดเรื่องอะไรบ้าง เอาจริง ผมรู้สึกว่าคงจะผิดที่ทำไปใช่ไหม🤦🤦🤦 เเต่ที่รู้คือผมค่อนข้างเกลียดพ่อ
ตกลงผมรู้สึกยังไงครับ สับสน
ทำไมต้องร้องไห้ หรือโกรธ คือเศร้าหรือโกรธ หายเร็วอาจจะเป็นเรื่องดีเเต่ผมคิดว่ามันไม่ใช่อะ😥 มันทำให้ผมไม่รู้ว่าตกลงผมโรธหรือเกลียด เศร้ากับเนื่องนั้นจริงไหม มันเเย่มากที่ไม่รู้อะไรกับตัวเอง
เป็นบ่อยมากจะผมว่ามันไม่ใช่ละ เรื่องล่าสุดคือ ผมทะเลาะกับพ่อ ผมทะเลาะกับพ่อหลายเรื่องเลยเเหละ อันล่าสุดคือ ตอนช่วง17.00น.พ่อผมเรียกให้ผมไปทำความสะอาดบ้าน เพราะพ่อจะไปซื้อของมาทำอาหาร ผมก็ทำ พอ18.30น. พ่อผมกลับบ้านขึ้นห้องไปเล่นเกม จู่ๆพ่อผมก็เรียกผมไปทำอาหาร เอ้า คือไร ผมเลยบอกทำไปเลย พ่อผมเลยตะโกนบอก"ห่วงเเต่เล่น ลงมาช่วยก่อน" (ห่วงเเต่เล่น=เล่นเกม)ผมเกลียดคำนี้มาก บางครั้งเออผมเล่นจริง เเต่บางครั้งผมก็ทำการบ้านหรือซ้อมกีตาร์ มันเหมือนเเบบ เข้าใจง่ายๆ คือผมไม่ใช่เล่นตลอดเวลาทำไมต้องกำหนดว่า ผมต้องเล่นตลอดเวลาอะ ตอนเด็กผมเล่นติดเกมใช่ เเต่มันตอนเด็ก ผมเล่นจริงเเค่บางครั้งไม่ใช่เล่นตลอดเวลา ผมเลยโมโหมาก เลยบอก"ทำการบ้านคือเล่นหรอ"เออ เเล้วคือพ่อบอก "ไปฉีดวัคซีนมา เลยไม่ค่อยสบายทำไม่ได้บางเวลามาช่วยบ้าง" ผมงงเลยเอ้า คือถ้ามีเหตุผลดีๆอะผมช่วยนะ เเต่มาบอกเหตุผลตอนที่ทะเลาะเสียงดังกันไปเเล้วอะ โครตเเย่อะ ยังงี้ผมผิดใช่ไหม ผมเลยเดินไปช่วย เเละโมโหด้วยเเหละ สุดท้ายพ่อบอก"ไม่ทำใช่ไหมไม่กินใช่ไหม จะทิ้ง " คือเอ้า จะช่วยเเล้วมาพูดงี้อีก ตอบไปตรงๆเลย ไม่กินจบ เเต่ตอนเเรกผม
ก็รู้สึกเเย่นะพอคิดไปคิดมาอะ ทำไมต้องมาบอกว่าเล่น ทั้งที่จะทำการบ้าน บอกกันดีๆเเต่เเรกก็จบ รู้สึกอึดอัดตั้งเเต่ย้ายมาอยู่กับพ่อเเม่ เเต่ผ่านไปเเค่5นาทีอารมณ์เศร้า
โกรธมันหายไปหมดเลยอะ รู้สึกเเบบตัวเองโกรธ เศร้าทำไมจะร้องทำไม โดนด่าเเค่นี้เศร้าทำไม มันทำให้ผมงงเลย??? คือมันทำให้ผมไม่รู้ว่าผมชอบ เศร้า หรือเกลียดเรื่องอะไรบ้าง เอาจริง ผมรู้สึกว่าคงจะผิดที่ทำไปใช่ไหม🤦🤦🤦 เเต่ที่รู้คือผมค่อนข้างเกลียดพ่อ