ใครเคยแต่งนิยายจนจบแล้ว มีฐานคนอ่านแต่อยากลบออกให้หมดทุกเรื่องบ้าง

               คือเราแต่งนิยายแชทแอปนึงซึ่งไม่ใช่แอปสีชมพู ขึ้นต้นด้วยอักษรภาษาอังกฤษR เราเขียนนิยายของด้อมการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับไสยศาสตร์ ที่บูมมากๆในไทยและมีในเน็ตฟลิกแล้ว แต่งมาครั้งแรกก็ได้รับความสนใจ แบบคาดไม่ถึงสูงสุดคอมเม้นของเราแค่20กว่าคอมเม้นก็ถือว่าเยอะมาก แนวที่แต่งคือตลกแต่รู้สึกว่าคนอ่านแค่มาทิ้งเม้นตอนแรกๆแต่งไปแต่งมา คนอ่านเริ่มหายนี่ใจแป้วมากยอดตก เพราะแนวเราตอนนั้นคือตลก

              นี่เลยไปส่องนิยายแมสๆส่วนใหญ่ออกไปทางดราม่ากับพอร์นกันหรือไม่ก็กุ๊กกิ๊กแบบไม่ซีเรียส หรือจะผิดที่เราแต่งมาไม่โดนใจคนอ่าน เราเลยฝืนแต่งให้จนจบ เอาแบบฮาๆเลย คนที่คอมเม้นก็มีแต่หน้าเดิมๆชมว่าสนุก ส่วนคนใหม่ๆไม่เห็นเลยหายไปไหนหมด

             พอเรื่องที่สองเราลองเปลี่ยนเป็นแต่งดราม่ากะว่า ใช่เลยคนต้องชอบแนวนี้คนต้องอ่าน สรุปคนอ่านหาย55555 เจอแต่คนใหม่มาอ่านแต่ไม่ปังเท่าเดิม ยอดคือ4-5คอมเม้นทุกตอน ข้อสันนิฐานเลยคือคนอ่านหน้าเก่าเขาติดว่าเราแต่งแนวตลกไปแล้วพอเปลี่ยนมาดราม่าเขาไม่มาอ่านกัน แต่ไปส่องเรื่องอื่น อ้าวไอ้คนนั้นไปอ่านเรื่องคนอื่นที่แต่งดราม่านี่เราเจ็บ เสียฐานคนอ่านทั้งๆเราไม่เคยขอเม้น ไม่กล้าที่จะดราม่าใส่คนอ่าน พอเราแต่งเรื่องที่2จบ คนหน้าเก่านั้นแหละถามว่าจะมีเรื่องอื่นต่อไหม ให้เราอะแต่งต่อ สรุปพอเรากลับมาแต่งตลกเรื่องที่3 แล้วเผอิญเราแต่งฟลุ๊คให้มีฉากกุ๊กกิ๊ก คนอ่านก็ชอบมาเม้นกันเยอะ สรุปจะให้ชั้นแต่งแนวไหน ดราม่าแนวฮิตคนก็ไม่มากัน พอแต่งตลกก็ไม่ฟิน คือเราชอบเสพมุกชอบดูตลก เลยแต่งให้มีมุกขำๆปั่นๆ แต่คนอ่านมาน้อยมาก 

             สรุปชอบแนวหวานๆ เราคิดในใจอือๆ ฝืนๆให้จบแล้วกะว่าจะลบทิ้ง (ปัจจุบันเราลบไปแล้ว )กันคนอื่นมาอ่านแล้วขโมยมุกเราไปแต่ง ต้องยอมรับว่านิยายแชทสามารถก็อปกันได้ง่ายๆมากเพียงคุณอ่านเรื่องของเขาแล้วมานำมาแต่งในนิยายคุณ เรากลัวมากนิยายเรามันไม่แมสถ้าคนแต่งที่เอามุกเราไปใช้แล้วแมสเราจะดูเป็นพวกก็อปแต่ดูเวลาด้วยใครแต่งจบก่อน ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง  ตอนนี้อยากคลอดเรื่องใหม่มาแต่คิดไปถ้าเรามานั่งนอยด์เอาใจคนอ่าน มานั่งคิดเม้นมันจะไม่สนุก ซึ่งนิยายตลกหลักๆเลยคือเราต้องมีเซ้นตลกพยายามหามุกที่ไม่ซ้ำกับคนอื่นๆแต่ง แต่ไม่สามารถดึงใจคนอ่านได้เลย ทั้งๆเขาเม้นว่าชอบกันแต่ยอดมีนิดเดียวไม่แมสสักที มันท้อมันไม่สนุก

             ใครแต่งนิยายให้เป็นงานอดิเรกได้คือเราสรรเสริญเลย เราแต่งจบมา3เรื่องเรานอยด์ทุกเรื่อง โคตรเครียดเฉพาะเวลาที่คนอ่านไม่มาอ่านกัน บอกจะตามแต่หายหน้า มันจะสนุกได้ถ้าคนอ่านมาเม้นซึ่งเราทำฟรี ขอแค่มาเม้นนันคือสิ่งที่อยากจะรับ ไม่ได้ขอมากไปและพอขอเหมือนคนอ่านจะแกล้งไม่มาเม้น พอเราไม่ชวนคุยดันมีเม้น เอ้า ยังไง   ถามว่าเสียดายไหมที่ต้องเสีย3เรื่องนี้ไปเสียยอด ก็เสียดายเพราะนิยายที่แต่งเราโคตรต้องขยันเสพมุก และขยันดูสื่อว่าเออมีอะไรให้พอเป็นมุกฮิตกับช่วงนี้บ้าง ใครจะรู้วันนึงเรานั่งดูบริษัทฮาไม่จำกัดไปต่ำกว่า10ตอน นั่งดูทุกวันดูมุกคาเฟ่สมัยก่อน หาเรื่องบรรเทิงใจให้ไม่เครียด จะไม่มีตอนมาคั่นนั่งระบายให้คนอ่านรู้ถึงความเครียดเราเลย สิ่งที่เราทำเลยคือลบทิ้งซะ ถ้าไม่มีคนอ่านจะให้อยู่ไว้ทำไม ลบไปเลย