ในบรรดาหนังสือ ที่ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าตลกที่สุด
ตัวท๊อปเลยคือ พล นิกร กิมหงวนครับ
เรียกสั้นๆว่า สามเกลอ ของ ป.อินทรปาลิต
คนรุ่นใหม่ๆอาจไม่ทันนะครับ สามเกลอมีหลายช่วงมาก ที่ผมบอกว่าตลกสุดนี่คือช่วงวัยหนุ่มครับ
ตลกขนาดที่ว่า อ่านแล้วขำมีเสียงเลยนะครับ หัวเราะออกมาเลย ไม่ใช่แค่ยิ้มๆหรือหึๆ
พล เค้าจะพระเอกครับ หล่อ เก่ง คารมคมคาย
นิกร นี่พระรอง ทะเล้นๆ ชอบกิน ชอบนอน ชอบจิ๊กของคนอื่น
กิมหงวน คนนี้ไร้สาระสุด ทะลึ่งตึงตัง ไม่รู้กาละเทศะ แต่รวยกว่าเพื่อน
และก็มีตัวละครอื่นๆอีก เพิ่มเติมเข้ามาเรื่อยๆ
แม้จะเป็นหนังสืออ่านเล่น ตลกๆ แต่ผมก็ได้เรียนรู้หลายอย่างเลยครับ
อย่างแรก อะไรที่ดึงดูดให้เรารู้สึกสนใจจริงๆ ไม่ว่าหนังสือ หนัง หรือใครสักคน สิ่งนั้นมักจะมีมิติของตนเองชัดเจน ไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟ็ค หรือดีที่สุด
ตัวละครในสามเกลอทุกตัว จะมีมิติชัดเจนมาก ทั้งด้านดี และด้านแย่ มันเลยกลมกล่อม และน่าสนใจ
สอง เนื่องจากสามเกลอ ป.อินทรปาลิตเขียนยาวนานมาก จากสามเกลอตอนหนุ่ม จนแก่ มีลูกมีหลาน จึงมีทั้งช่วงสนุกและไม่ค่อยสนุก
บางคนอาจไปเริ่มอ่านโดนเล่มไม่สนุก แล้วตัดสินว่าไม่เห็นสนุกตรงไหน ก็อาจพลาดโอกาสดีๆไปเลย การตัดสินคนก็เช่นกัน คนเรามักมีช่วงท็อปฟอร์ม และช่วงฟอร์มไม่ค่อยดี การตัดสินคนจากเหตุการณ์สั้นๆ ก็อาจทำให้มองพลาดอะไรดีๆอย่างน่าเสียดายได้เหมือนกัน
สาม สิ่งใดที่ดีมากๆ เราศึกษาหลายครั้งได้ และจะได้รายละเอียดไม่เท่าเดิม ได้แง่คิดที่เติบโตต่างออกไป ไม่ว่าหนังสือ หนัง หรือบุคคล
ผมอ่านสามเกลอรอบแรก กับรอบสุดท้าย ก็เห็นความลึกไม่เท่ากัน รายละเอียดของภาษาก็เก็บได้ต่างกันมาก (ป.อินทรปาลิต สร้างคำใหม่ขึ้นมาเองเยอะมากครับ)
สุดท้าย ชีวิตควรมีเรื่องตลกครับ
แม้ว่าการไปสู่เป้าหมายต้องอาศัยความทุ่มเทและวินัย ก็จริงอยู่ แต่ความตลกก็คล้ายน้ำมันหล่อลื่น คือเครื่องจักรที่ไม่มีน้ำมันหล่อลื่นเพียงพอ มันก็รันได้ แต่รันได้ไม่นานเครื่องก็ไหม้ ความตลกก็เช่นกัน มันทำให้ชีวิตเดินได้ราบรื่น ไม่ร้อนเกินไป
ฝากหนังสือดีๆนะครับ เผื่อใครสนใจลองหาอ่านดู
นอกจากได้ความตลกแล้ว ยังได้แง่คิดดีๆ และความรู้รอบตัวมากมายเลยครับ
[ปล. สามเกลออยู่ใน หนังสือดี 100 เล่มที่คนไทยควรอ่าน ด้วยนะครับ]
https://www.blockdit.com/neo.positive
พล นิกร กิมหงวน
ในบรรดาหนังสือ ที่ผมอ่านแล้วรู้สึกว่าตลกที่สุด
ตัวท๊อปเลยคือ พล นิกร กิมหงวนครับ
เรียกสั้นๆว่า สามเกลอ ของ ป.อินทรปาลิต
คนรุ่นใหม่ๆอาจไม่ทันนะครับ สามเกลอมีหลายช่วงมาก ที่ผมบอกว่าตลกสุดนี่คือช่วงวัยหนุ่มครับ
ตลกขนาดที่ว่า อ่านแล้วขำมีเสียงเลยนะครับ หัวเราะออกมาเลย ไม่ใช่แค่ยิ้มๆหรือหึๆ
พล เค้าจะพระเอกครับ หล่อ เก่ง คารมคมคาย
นิกร นี่พระรอง ทะเล้นๆ ชอบกิน ชอบนอน ชอบจิ๊กของคนอื่น
กิมหงวน คนนี้ไร้สาระสุด ทะลึ่งตึงตัง ไม่รู้กาละเทศะ แต่รวยกว่าเพื่อน
และก็มีตัวละครอื่นๆอีก เพิ่มเติมเข้ามาเรื่อยๆ
แม้จะเป็นหนังสืออ่านเล่น ตลกๆ แต่ผมก็ได้เรียนรู้หลายอย่างเลยครับ
อย่างแรก อะไรที่ดึงดูดให้เรารู้สึกสนใจจริงๆ ไม่ว่าหนังสือ หนัง หรือใครสักคน สิ่งนั้นมักจะมีมิติของตนเองชัดเจน ไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟ็ค หรือดีที่สุด
ตัวละครในสามเกลอทุกตัว จะมีมิติชัดเจนมาก ทั้งด้านดี และด้านแย่ มันเลยกลมกล่อม และน่าสนใจ
สอง เนื่องจากสามเกลอ ป.อินทรปาลิตเขียนยาวนานมาก จากสามเกลอตอนหนุ่ม จนแก่ มีลูกมีหลาน จึงมีทั้งช่วงสนุกและไม่ค่อยสนุก
บางคนอาจไปเริ่มอ่านโดนเล่มไม่สนุก แล้วตัดสินว่าไม่เห็นสนุกตรงไหน ก็อาจพลาดโอกาสดีๆไปเลย การตัดสินคนก็เช่นกัน คนเรามักมีช่วงท็อปฟอร์ม และช่วงฟอร์มไม่ค่อยดี การตัดสินคนจากเหตุการณ์สั้นๆ ก็อาจทำให้มองพลาดอะไรดีๆอย่างน่าเสียดายได้เหมือนกัน
สาม สิ่งใดที่ดีมากๆ เราศึกษาหลายครั้งได้ และจะได้รายละเอียดไม่เท่าเดิม ได้แง่คิดที่เติบโตต่างออกไป ไม่ว่าหนังสือ หนัง หรือบุคคล
ผมอ่านสามเกลอรอบแรก กับรอบสุดท้าย ก็เห็นความลึกไม่เท่ากัน รายละเอียดของภาษาก็เก็บได้ต่างกันมาก (ป.อินทรปาลิต สร้างคำใหม่ขึ้นมาเองเยอะมากครับ)
สุดท้าย ชีวิตควรมีเรื่องตลกครับ
แม้ว่าการไปสู่เป้าหมายต้องอาศัยความทุ่มเทและวินัย ก็จริงอยู่ แต่ความตลกก็คล้ายน้ำมันหล่อลื่น คือเครื่องจักรที่ไม่มีน้ำมันหล่อลื่นเพียงพอ มันก็รันได้ แต่รันได้ไม่นานเครื่องก็ไหม้ ความตลกก็เช่นกัน มันทำให้ชีวิตเดินได้ราบรื่น ไม่ร้อนเกินไป
ฝากหนังสือดีๆนะครับ เผื่อใครสนใจลองหาอ่านดู
นอกจากได้ความตลกแล้ว ยังได้แง่คิดดีๆ และความรู้รอบตัวมากมายเลยครับ
[ปล. สามเกลออยู่ใน หนังสือดี 100 เล่มที่คนไทยควรอ่าน ด้วยนะครับ]
https://www.blockdit.com/neo.positive