เเย่+_+

เรื่องคือเราอยากระบายค่ะ จริงๆ เราเป็นคนค่อนข้างเฮฮา ใครๆ ก็บอกว่าเราตลก สนิทกับคนก็ง่าย กล้าที่จะเล่าเรื่องทุกข์ให้เราฟัง เรารับฟัง แล้วให้คำปรึกษาได้ แต่พอกลับกันเป็นเราทุกข์ เล่าให้เพื่อน ระบายกับ

น้องเรียนไม่ค่อยเก่งค่ะ จนบางทีครูต้องโทรมาหาผปค.เพื่อปรึกษาเรื่องการเรียนพ่อเเม่เราก็เครียดค่ะจะทำยังไงให้น้องเรียนดีขึ้นบ้างทั้งเรียนพิเศศเอยไรเอย ทำให้เค้าค่อนข้างคาดหวังกับเรามากว่าจะต้องเรียนต่อม

ถ้ามีคนพูดว่า อยากตาย ทุกคนจะคิดว่ายังไง ถ้าเป็นคนปกติพูดก็คงแค่ตลก ฮาๆ แต่ถ้าคนเป็นโรคซึมเศร้าพูดล่ะ..? ทุกคนคงจะเห็นใจแบะช่วยกันปลอบโยนคนนั้น จริงมั้ยล่ะ ทุกคนคงเห็นใจเพราะเป็นโรคนั้น แต่เรานี่ไม่รู

ตอนจะเข้ามาบอกอยากมีคู่ อยู่ไปซักพักกูต้องการอิสระ #หมายถึงคู่ตัวเองนะคะ

เราเป็นคนที่อ่อนเเอ มีจิตใจที่ละเอียดอ่อน ซ้ำเเล้วเรายังเป็นคนที่อาภัพ ไม่มีวาสนา อยู่กินเเบบลุ่มๆดอนๆ มันมักจะมีสิ่งที่มาทำให้ตัวเรา จิตใจของเราบอบช้ำอยู่เสมอ ผ่านมากี่ครั้งเเล้วตัวเราก็ไม่มีจิตใจเเข

เรามักจะเป็นที่พึ่งให้คนอื่นเสมอ ในเรื่องความช่วยเหลือต่างๆ รวมถึงกำลังใจให้แก่คนรอบข้าง ซึ่งเราก็เต็มใจมากที่จะช่วย จนวันหนึ่งเราท้อ เหนื่อย ต้องการกำลังใจกลับมาบ้าง แต่สิ่งที่ได้รับมันตรงข้าม มันไม่

เวลาเราอยู่คนเดียวเราชอบร้องไห้คนเดียวจนบางทีเราคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า เเต่พออยู่กับคนอื่นๆก็อยากจะทำตัวเหมือนว่าเราเข็มเเข็ง เพราะเราไม่อยากให้คนอื่นเขามองเราว่าเราอ่อนเเอ เพราะที่ผ่านมาเรารู้สึกมา