เเย่+_+

เราไม่แน่ใจว่าควรมาตั้งกระทู้นี้ไหม แต่เมื่อคืนมันเจ็บมากจนต้องระบายที่ไหนสักที่ เราคุยกับคนๆ นึงมาเกือบปีค่ะ ไม่ได้มีสถานะอะไรชัดเจน แต่เราคุยกันทุกวันจริงๆ ทักตอนเช้า เล่าทุกเรื่อง แชร์เพลง ดูหนังพร

น้องเรียนไม่ค่อยเก่งค่ะ จนบางทีครูต้องโทรมาหาผปค.เพื่อปรึกษาเรื่องการเรียนพ่อเเม่เราก็เครียดค่ะจะทำยังไงให้น้องเรียนดีขึ้นบ้างทั้งเรียนพิเศศเอยไรเอย ทำให้เค้าค่อนข้างคาดหวังกับเรามากว่าจะต้องเรียนต่อม

เราเป็นคนที่อ่อนเเอ มีจิตใจที่ละเอียดอ่อน ซ้ำเเล้วเรายังเป็นคนที่อาภัพ ไม่มีวาสนา อยู่กินเเบบลุ่มๆดอนๆ มันมักจะมีสิ่งที่มาทำให้ตัวเรา จิตใจของเราบอบช้ำอยู่เสมอ ผ่านมากี่ครั้งเเล้วตัวเราก็ไม่มีจิตใจเเข

เรามักจะเป็นที่พึ่งให้คนอื่นเสมอ ในเรื่องความช่วยเหลือต่างๆ รวมถึงกำลังใจให้แก่คนรอบข้าง ซึ่งเราก็เต็มใจมากที่จะช่วย จนวันหนึ่งเราท้อ เหนื่อย ต้องการกำลังใจกลับมาบ้าง แต่สิ่งที่ได้รับมันตรงข้าม มันไม่

เราเชื่อว่าทุกๆ คนมีความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้หรือระบายกับใครได้เลย เรายินดีรับฟังและแลกเปลี่ยนความคิดกันได้นะคะ ไม่ว่าจะความรู้สึกผิด กดดัน เศร้า อยากระบายกับใครสักคน ยินดีที่จะรับฟังมาแบ่งปันกันได้น

อยากหากลุ่มคนที่เศร้าคนที่มีปัญหาชีวิตปัญหาความรักหรือเรื่องราวต่างๆมาพูดคุยกันระบายกันเป็นที่ปรึกษาที่ระบายให้กำลังใจกัน พอจะมีกลุ่มแบบนี้ไหมค่ะควรหาเพื่อนคุยจากไหนดี ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

คือหนูเหมือนได้ยินเสียงคนว่าหนูตลอดเลยค่ะมันไม่ได้เป็นบ่อยนะคะแต่มันก็เป็นตลอกเวลาดิ่งหรือเศร้ามันคืออะไรหรอคะหนูต้องทำให้ตัวเองเจ็บมันถึงหายบางทีมันก็หายไปเองหนูไม่ได้ทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสน

ไม่ว่าจะอกหัก หรือไปหักอก มันเป็นความรู้สึกที่จุกจากข้างใน ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเสียใจ หรือเรารู้สึกยังไง อยากทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บางทีอยากจะแชร์เพลง หรือคำคมที่มันตรงกับสถานก

น้องเเมวเราเพิ่งเสีย เเล้วเรารู้สึกสภาพจิตใจเราตอนนี้อ่อนเเอมาก เจอเรื่องผิดหวังเช่นเพื่อนเทนัด หรืออะไรก็ตามเราก็จะเสียใจเเล้วทั้งๆที่ปกติเราไม่เป็น เหมือนตอนนี้ ทำอะไร ก็คิดเเต่เรื่องเเมว รูปน้องเต็