ผมขอพูดในสิ่งที่ผมรู้สึกและเป็นอยู่ในตอนนี้นะครับ คือว่า ตอนนี้ผมอยู่ในวัยทำงาน (26 ปี) ผมโสดและไม่มีใครมา 2 ปีได้ละครับ ผมเคยมีแฟนตอนช่วงมหาวิทยาลัย แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกไป เพราะเหตุผลเรื่องของเวลา
ประเด็นคือว่าหลายๆคนเชียร์ให้ผมลองปรับความคิดในความรักใหม่ ผมเองก็อยากจะเริ่มต้นมีรักใหม่ แต่มันติดอยู่ที่ความคิดของผมแบบนี้
คือผมรู้สึกว่างานของผมในตอนนี้มันไม่ค่อยมั่นคง (ลูกจ้างบริษัท) แล้วตำแหน่งงานนี้อาจจะไม่ได้มีความก้าวหน้าและผมคงไม่ได้ทำที่นี่ไปนานๆ แต่ตอนนี้ก็ต้องทำไปก่อนเพื่อรายได้และประสบการณ์
เหมือนตอนนี้ผมมองอนาคตของตัวเองไม่ออกและไม่ชัดเจน มันทำให้ผมหันกลับมาคิดว่า "ผู้หญิงเขาก็ต้องอยากมีแฟนหรือคู่ชีวิตที่มีอนาคตการงานที่ดี"
สิ่งนี้เองมันทำให้ผมไม่กล้าที่เปิดใจคุยกับผู้หญิงแบบจริงจัง จึงรู้สึกไม่อยากให้เขามาลำบาก
ผมอยากขอกำลังใจจากเพื่อนๆและคำแนะนำให้เลิกความคิดแบบนี้ เพราะมันลำบากใจในการที่จะเริ่มต้นใหม่จริงๆครับ
เพราะอยู่กับความคิดแบบนี้หรือเปล่า ผมถึงไม่เริ่มต้นไปรักใคร???
ประเด็นคือว่าหลายๆคนเชียร์ให้ผมลองปรับความคิดในความรักใหม่ ผมเองก็อยากจะเริ่มต้นมีรักใหม่ แต่มันติดอยู่ที่ความคิดของผมแบบนี้
คือผมรู้สึกว่างานของผมในตอนนี้มันไม่ค่อยมั่นคง (ลูกจ้างบริษัท) แล้วตำแหน่งงานนี้อาจจะไม่ได้มีความก้าวหน้าและผมคงไม่ได้ทำที่นี่ไปนานๆ แต่ตอนนี้ก็ต้องทำไปก่อนเพื่อรายได้และประสบการณ์
เหมือนตอนนี้ผมมองอนาคตของตัวเองไม่ออกและไม่ชัดเจน มันทำให้ผมหันกลับมาคิดว่า "ผู้หญิงเขาก็ต้องอยากมีแฟนหรือคู่ชีวิตที่มีอนาคตการงานที่ดี"
สิ่งนี้เองมันทำให้ผมไม่กล้าที่เปิดใจคุยกับผู้หญิงแบบจริงจัง จึงรู้สึกไม่อยากให้เขามาลำบาก
ผมอยากขอกำลังใจจากเพื่อนๆและคำแนะนำให้เลิกความคิดแบบนี้ เพราะมันลำบากใจในการที่จะเริ่มต้นใหม่จริงๆครับ