สวัสดีครับ ผมมาต่อเรื่องของผมครับ แฟนเก่าของแฟนผมเขาได้ทักมาหาผมว่า....เลิกกับแฟนของผมเถอะแต่ผมไม่ได้ตอบอะไร จนแฟนผมเข้าไปเห้นข้อความนั้น แฟนผมเขาก็ได้ตอบไปว่า เลิกยุ่งกับเขาเถอะเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเเล้ว...แฟนผมเขาเป็นคนที่น้อยใจง่ายงอนง่ายแต่ผมก็ว่าเขาน่ารักดี เขาบอกผมเสมอว่าไม่ว่าอะไรเขาจะอยู่กับเทอ ผมรักเขามากแค่มันติดที่ผมกับเขาอยู่ไกลกันทำให้ตัวผมคิดมาก อ้อลืมบอกแฟนผมกับแฟนเก่าเขาอยู่โรงเรียนเดียวกัน มันเลยทำให้ผมคิดมาก มาฟังเรื่องของผมดีกว่า ตอนนี้หรือปัจจุบันนี่แหละครับ ผมท้อผมเหนื่อยทุกวัน ผมโดนที่บ้านกดดันผมในกลายๆเรื่องส่วนมาจะเป็นเรื่องเรียน กดดันจนผมคิดอยากตายทุกครั้งผมล้มเลิกความคิดนั้นไม่ได้เวลาที่ผมเครียด ผมพยายามเปลี่ยนตัวเองใหม่แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะคำว่าเป็นตัวของตัวเองดีที่สุด ทำให้ผมเลือกทำสิ่งที่ผมอยากทำ ช่วงนี้เป็นช่วงโควิท มีเรียนออนไลน์ แต่ผมไม่เข้าเพราะผมไม่ชอบ หลายคนอาจจะคิดว่าไม่ชอบก็ต้องเข้า แต่ผมไม่คิดแบบนั้น ตัวผมเองผมจะทำอะไรก็ได้ อ้ออีกอย่างผมโดนบังคับให้มาเรียนใน กทม. ผมเลยคิด้สมอว่าทำจะทำให้ทุกอย่างทั้งการเรียนผมไม่ดี แม่ผมมักจะด่าผมว่าทำไมไม่เข้าเรียนด่าผมเป้นคำแรงๆทุดครั้งผมจึงไม่อยากอยู่กับ เวลาที่แม่ด่าผมคิดเสมอว่าผมอยากตายทุกครั้งเวลาผมโมโหผมจะไม่กลัวความตาย...นี้แหละครับชีวิตผม เดียวผมจะมาเล่าให้ฟัง้รื่อยๆถึงอม้จะไม่มีใครอ่านก็ตาม......สวัสดีครับ
ความรักของผมและชีวิตของผมที่ไม่มีอะไรดีเลย