ไม่อยากขออะไรจากพ่อแม่ แต่ก็ไม่มีทางออกอื่นแล้วค่ะ

ไม่อยากขออะไรจากพ่อแม่แล้วค่ะแต่หาทางออกอื่นไม่เจอเลยเหมือนกันค่ะ ปกติเวลาจะขอตังหรืออะไรก็จะขอกับคุณพ่อค่ะ เพราะคุณพ่อทำงานคนเดียวทั้งบ้าน แต่ส่วนมากเวลาที่ขอท่านดูเหมือนไม่ค่อยอยากให้เท่าไหร่เลยค่ะ แต่เราเองไม่ได้ขอตังท่านบ่อยขนาดนั้นนะคะแรกๆขอบ่อยค่ะ แต่พอทะเลาะกันพ่อจะชอบพูดประมาณว่าขอตังเขาใช้อยู่ก็ไม่ควรทำตัวแบบนี้ แต่บางครั้งเราว่ามันไม่ได้ผิดที่เรานะคะ อย่างเวลานั่งกินข้าวเหนื่อยงานกลับมาก็จะมาลงที่เรากับน้องว่าไม่ทำอะไรกันเลยเนอะ อยู่บ้านสบายจริงๆ แต่พวกหนูเองก็มีหน้าที่ของพวกหนู หนูเลยไม่อยากนั่งกินต่อค่ะ ไม่ค่อยพูดตอบโต้เท่าไหร่เพราะเหมือนคุณพ่อเรามายเซ้ตเขาเขายึดประมาณพ่อแม่ถูกเสมออะคะ หลายครั้งเราเลยจะไปเงียบๆเลยทำให้ไม่ได้พูดกันเขาก็น่าจะรู้แหละค่ะ พอหลังๆเลยไม่ได้ขออะไรเลยค่ะ เลี่ยงที่จะขอได้ก็เลี่ยงค่ะ พอส่วนตัวครีมโลชั่นถ้าหมดเราก็ต้องเก็บเงินซื้อเองค่ะ ตอนนี้โทรศัพท์เรามันจะพังแล้วค่ะแบตเสื่อมหนักมาก ถอดสายชาร์จแล้วเครื่องดับค่ะ แถมต้องใช้เรียนออนไลน์ ก่อนหน้านั้นเราคุยเรื่องนี้กับคุณพ่อแล้วค่ะก่อนที่จะทะเลาะกันพ่อบอกจะเปลี่ยนแบตให้ เราไม่อยากใช้เงินเขาค่ะเรารู้สึกไม่อยากฟังคำพูดนั้นแล้ว เราเลยบอกขอคิดก่อนคุณพ่อก็เหมือนโมโหขึ้นมาว่าคิดอะไรซื้อให้ไม่เอาอีกหรอ เราเลยเงียบเพราะคิดว่าทำไมถึงต้องโมโหเราเองไม่เข้าใจ ถึงตอนนี้เครื่องดับบ่อยมากค่ะแย่ลงเรื่อยๆแล้วเราก็ต้องเรียน คาดว่าอีกนานเลยค่ะ แถมไม่ได้ไปรร.เงินเก็บเราไม่มีเงินค่ะ แม้แต่ธนาคารเราก็ไม่มีบัญชี อีกอย่างเรายังไม่บรรลุนิติภาวะเลยค่ะ