ขอเกริ่นก่อนนะคะ:ว่าผู้ชายคนนี้เคยทำเราเสียใจหลายครั้ง แต่เพื่อนเรารับรู้ทุกอย่าง และคอยปลอบใจเราตลอด
เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบผู้ชายคนนึงอยู่ แล้วเราอยากทักไปมากๆ เพื่อนก็บอกว่าทักไปเลย เหมือนยุๆ
แต่พอเราทักไป ก็คุยกันได้สักพัก ระหว่างคุยเราก็พูดให้เพื่อนฟังตลอดว่าเค้าพิมพ์มาว่าอะไร แต่พอเราคุยกับผู้ชายคนนั้นเหมือนจะคุยโอเค เพื่อนเราก็มีอาการ และ ท่าทางที่เปลี่ยนไปจากเดิม อารมณ์แบบดูนิ่งๆ พอพูดอะไรก็เฉยๆ ไม่ตอบ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ถามอะไรเพื่อนเราก็ตอบ คือเราค่อนข้างจะสนิทกัน พอท่าทางเพื่อนเราเปลี่ยนไปคือมันรับรู้ได้เลย แล้วเราก็ถามคำถามเพื่อนไปว่า"เค้าพิมพ์แบบนี้มาตอบว่าไรดี" เพื่อนก็นิ่งเงียบ เราไม่รุ้นะว่าเพื่อนเราไม่ได้ยินรึป่าว เราเลยถามอีกครั้ง เพื่อนเราก็ตอบแบบไม่ใช่น้ำเสียงปกติ ตอนนั้นเรารู้สึกว่าทำไมเพื่อนดูไม่ดีใจกับเราเลย
พอมาวันที่เพื่อนเรามีความสุข สมหวังกับคนที่ชอบ เรายังดีใจกับเพื่อน ถามไถ่ว่าเป็นไงบ้าง แต่พอเรากับมาคิดเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา เรารู้สึกน้อยใจมากเลย หรือ เป็นเพราะเพื่อนไม่อยากให้เรากับไปเจ็บอีก
(เพื่อนเราเป็นผู้หญิงนะ)
ทำไมเวลาเรามีความสุข เพื่อนดูไม่ดีใจกับเราเลย
เรื่องมีอยู่ว่าเราแอบชอบผู้ชายคนนึงอยู่ แล้วเราอยากทักไปมากๆ เพื่อนก็บอกว่าทักไปเลย เหมือนยุๆ
แต่พอเราทักไป ก็คุยกันได้สักพัก ระหว่างคุยเราก็พูดให้เพื่อนฟังตลอดว่าเค้าพิมพ์มาว่าอะไร แต่พอเราคุยกับผู้ชายคนนั้นเหมือนจะคุยโอเค เพื่อนเราก็มีอาการ และ ท่าทางที่เปลี่ยนไปจากเดิม อารมณ์แบบดูนิ่งๆ พอพูดอะไรก็เฉยๆ ไม่ตอบ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ถามอะไรเพื่อนเราก็ตอบ คือเราค่อนข้างจะสนิทกัน พอท่าทางเพื่อนเราเปลี่ยนไปคือมันรับรู้ได้เลย แล้วเราก็ถามคำถามเพื่อนไปว่า"เค้าพิมพ์แบบนี้มาตอบว่าไรดี" เพื่อนก็นิ่งเงียบ เราไม่รุ้นะว่าเพื่อนเราไม่ได้ยินรึป่าว เราเลยถามอีกครั้ง เพื่อนเราก็ตอบแบบไม่ใช่น้ำเสียงปกติ ตอนนั้นเรารู้สึกว่าทำไมเพื่อนดูไม่ดีใจกับเราเลย
พอมาวันที่เพื่อนเรามีความสุข สมหวังกับคนที่ชอบ เรายังดีใจกับเพื่อน ถามไถ่ว่าเป็นไงบ้าง แต่พอเรากับมาคิดเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรา เรารู้สึกน้อยใจมากเลย หรือ เป็นเพราะเพื่อนไม่อยากให้เรากับไปเจ็บอีก
(เพื่อนเราเป็นผู้หญิงนะ)