เหนื่อยจังเลยค่ะเรามาขอกำลังใจจากเพื่อนๆใน pantipหน่อยค่ะ

สวัสดีเราขอใช้น้ำามสมมุตว่าชื่อเตวิชเราจบป. 6 และเข้าม. 1 ที่โรงเรียนหนึ่งคนเดียวแบตที่ไม่รู้จักใครเลยและเราก็เริ่มมีเพื่อนจนตอนนี้เรามีเพื่อนถือว่าเยอะมากคือเรามีเพื่อนคนหนึงเราเจอเขาตอนม.1ความรู้สึก

เวลาอยู่ต่อหน้าคนที่เราแอบชอบแล้วสารภาพรักกะเค้าไป แล้วกับโดนปฏิเสธรักกับมา ทุกวันนี้ต้องได้พบได้เจอได้เห็นน่า ได้พูดคุย ได้ประสานงานกันแทบทุกวัน ผมต้องค่อยฝืนยิ้ม ฝืนทำตัวให้มีความสุข ทำตัวให้เหมือนป

ตามหัวข้อเลยค่ะ เราย้ายมาเรียนมัธยมปลายที่โรงเรียนอื่น เพราะโรงเรียนเก่ามีถึงมัธยมต้น เพื่อนๆต่างก็เข้าโรงเรียนอื่นหมด เราคิดไว้ตั้งแต่เนิ่นๆแล้วค่ะ กลัวหาเพื่อนไม่ได้ เครียด พยายามซ้อมการทักทาย หาวิ

เวลาที่เราเจอกับปัญหารอบด้าน ที่พึ่ง กำลังใจ ที่ไม่มี นอกจากตัวเรา พยายามาหลายสัปดาห์แล้ว จนวันนี้ยอมแพ้ ฝืนยิ้มไม่ไหวแล้ว บางทีคนเราก็ไม่ได้เข้มแข็งได้ตลอดเวลา 1.อยู่ที่เรียนรู้ Live and learn http

ชีวิตทุกวันก็ดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ มีแฟนที่รักและเอาใจเราทุกอย่าง ช่วยกันทำมาหากิน ชีวิตก็ถือว่าดีและพอใจกับสิ่งที่เป็น...แต่ในใจทำไมอึดอัด เศร้าใจ และไม่มีความสุขเลย ทุกวันก็รักแฟนไม่เปลี่ยนและไม่เ

สวัสดีค่ะ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร อยู่ดีๆ ก็รู้สึกเหมือนตัวเอง “หายไป” ทั้งที่ทุกอย่างรอบตัวก็โอเคดีนะ มีเพื่อน มีครอบครัว พูดคุยหัวเราะตามปกติ แต่พอกลับมาคนเดียว เหมือนใจมันเงียบแบบแปลกๆ

วันนี้เป็นอีกวันที่ใจมันอ่อนแรงหน่อย ๆ เหมือนพลังในตัวค่อย ๆ หมดไปโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ยังอยากเขียนอะไรเล็ก ๆ ไว้ให้ตัวเอง… เพื่อเตือนว่า ถึงเราจะเหนื่อยแค่ไหน เราก็ยังอยู่ตรงนี้นะ ยังหายใจ ยังมีเ