คือโดยปกติเราเป็นคนอาภัพโชคมากๆ ยิ่งช่วงหลังๆมานี้ความรู้สึกเราแย่ลงเรื่อยๆ เจอแต่เรื่องร้ายๆ เช่น ทะเลาะกับเพื่อน ลงเรียนไม่ทันทำให้ต้องแยกเรียนกับเพื่อนมหาลัยที่มีน้อยมากๆอยู่แล้ว ต้องไปเรียนคนเดียวอีก แมวตัวโปรดที่คอยอยู่ข้างๆเวลาเศร้าหายไปทำให้ความรู้สึกเราแย่ลง ทะเลาะกับแม่บ่อยขึ้น เพราะความรู้สึกเรามันแย่จนไม่เป็นอันทำอะไร ซึ่งก็จะมีเรื่องพวกนี้โถมเข้ามาทุกอาทิตย์แรกๆ ก็ยังไม่ค่อยรู้สึกอะไรแต่พอมันนานๆเข้าก็ทำให้เราจากที่เคยยิ้ม กลายเป็นเรารู้สึกแย่มาตลอดทุกวันๆ กลัวการถูกจ้องมองจากคนรอบข้าง ซึ่งแต่ก่อนเราไม่ได้เป็นแบบนี้เลย เราจะจัดการความรู้สึกยังไงดี พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลืมเรื่องร้ายๆพวกนี้หลายครั้งก็ไม่ได้ผล จนบางทีเราระเบิดความรู้สึกออกมาหลายครั้ง ร้องไห้คนเดียวทุกอาทิตย์ คือตอนนี้รู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ
พ่อแม่ก็ไม่สนใจเรื่องเราทำแต่งานกลับบ้านมาก็กินข้าวนอนเราแทบไม่มีการพูดคุยกับคนในบ้านเลย เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีมันสุดแล้วจริงๆ
ปล.เราเข้าใจนะว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราเยอะในช่วงนี้ แต่นั่นก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องร้ายๆเหมือนกัน ที่ทำให้ความรู้สึกเราแย่ลง เล่นsocial ก็เจอแต่พลังงานลบ
แต่เราไม่รู้จะระบายมันยังไงกับใครเพราะช่วงนี้เราก็ไม่ได้คุยกับใครเลยเพื่อนที่มีก็ปรึกษาไม่ได้
เจอแต่เรื่องแย่ๆ ช่วงครึ่งปีหลังที่ผ่านมาจะจัดการความรู้สึกยังไงดี?
พ่อแม่ก็ไม่สนใจเรื่องเราทำแต่งานกลับบ้านมาก็กินข้าวนอนเราแทบไม่มีการพูดคุยกับคนในบ้านเลย เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีมันสุดแล้วจริงๆ
ปล.เราเข้าใจนะว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราเยอะในช่วงนี้ แต่นั่นก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องร้ายๆเหมือนกัน ที่ทำให้ความรู้สึกเราแย่ลง เล่นsocial ก็เจอแต่พลังงานลบ
แต่เราไม่รู้จะระบายมันยังไงกับใครเพราะช่วงนี้เราก็ไม่ได้คุยกับใครเลยเพื่อนที่มีก็ปรึกษาไม่ได้