เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้ ผมได้รับสายโทรศัพท์เสนองานมา โดยเขาพูดว่ามองคนมาทำงานอยู่ เขาก็ถามว่าเราเก่งไหมในภาษานี้ ผมก็บอกว่าผมเพิ่งศึกษาภาษานี้ยังนับว่าไม่เก่ง เพราะผมก็เพิ่งเรียนจบไม่นาน จะให้บอกไปว่าผมเก่งก็คงไม่ได้ ก่อนหน้านี้ผมทำได้งานกับบริษัทหนึ่งมา ซึ่งก็รู้กันอยู่ว่าโปรแกรมเมอร์หายาก ทำให้ผมกับพี่ที่ต้องทำงานด้วยรับงานหนักมากๆ โปรเจ็คขนาดใหญ่ แต่มีกันสองคน workload เลยมากเกินไป ผมทำได้สามเดือน สู้เต็มที่ล่ะแต่สุขภาพจิตไม่ไหว ทางบ้านเลยบอกว่าออกมาเถอะ เลยตัดสินใจลาออก แล้วมาหางาน พอคราวนี้ผมบอกเขาไปแบบนี้เขาก็บอก คือเราชอบงาน"สบายๆ" หรอครับ ผมก็แอ่ะ ทำไมเขาพูดแบบนี้หล่ะ เราไม่เกี่ยวหรอกสบายๆ งานยากคือความท้าทายและประสบการณ์ แต่งานที่มากเกินไปมันไม่ใช่ประสบการณ์เลยคนมันน้อยเกินไป ผมก็ไม่ได้พูดอะไร คราวนี้ ผมเลยถามว่าที่ทำงานอยู่แถวไหนครับ เขาบอก อยู่แถว เอกมัย ซึ่งบ้านผมอยู่แถว สะพานใหม่ทางไปรังสิต ซึ่งไกลมาก ผมเลยบอกว่า อาจเดินทางไม่สะดวกครับ เพราะไกลไปหน่อย ผมเลี้ยงสัตว์ด้วย ก็ต้องรอให้อาหารอีก ต้องกลับมาดูแล เขาเลยพูดว่า คือน้องต้องการงานสบายๆ อยากอยู่กับสัตว์เลี้ยงมากกว่ส เงินเยอะๆ เดินทางง่ายๆ 5 นาทีถึง ใช่มั้ยที่น้องชอบ ผมเลยงง อะไรของเขา เงินเดือนผมก็ยังไม่ได้พูด แล้วผมก็แค่พูดว่ามันไกลไปหน่อยเฉยๆ ยังไม่ได้บอกเลยว่าผมจะหาทางไปไม่ได้ ผมเลยอยากถามว่าเดี่ยวนี้เสนองานกันแบบนี้หรอครับ ตลอดที่ผ่านมาทุกคนที่โทรมาพูดสุภาพทุกท่าน ผมก็สุภาพกับทุกคนที่โทรมา แม้เขาจะพูดไม่ดี ผมยังสวัสดีครับก่อนเขาตัดสายไปเลย ที่มาโพสลงเพราะผมไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลยครับ เลยอยากทราบมุมมองต่างๆครับ ไว้เป็นบทเรียน พัฒนาตนเองในการพูดการสื่อสารให้ดีขึ้นครับ
ขอบคุณครับ
โทรมาเสนองานต้องพูดแบบนี้เลยหรอครับ
ขอบคุณครับ