คือเราคบกับแฟนมาเป็นเวลา7เดือนเขาพาไปเราไปหาแม่ที่บ้านพาไปหาเพื่อนและเขาก็มาหาเราที่บ้าน แต่ในโลกโซเชียลเขาไม่เคยเปิดตัวเลยจะมีแค่เราที่อัพรูปหาอัพสตอรี่รูปคู่กับเขา ช่วงแรกเขาก็แอบไปมีคนอื่นจนเราจับได้เขาก็ยอมบล็อกไม่คุยกับผู้หญิงคนนั้นอีกเลยแรกๆเขาก็ให้เราเล่นโทรศัพท์เขาเช็คได้ตลอดแต่มาช่วงหลังๆเขาเปลี่ยนรหัสหนีเราไม่ให้เราเล่นโทรศัพท์เขาเหมินเมื่อก่อนจนได้ประมาน2เดือนเขาก็แอบคุยกับคนอื่นอีกเราจับได้เขาก็เลิกคุย แล้วก็มาเทคแคร์สนใจเราไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้นขอแค่มีเวลาว่าง แต่พอมาช่วงนึงเขาเริ่มเปลี่ยนไปจากที่มีเวลาว่างเขาจะมาหาเขาก็ไม่มาโกหกว่าไม่ว่างนู้นนี่และมีความลับจนวันนึงเราก็อดใจไม่ได้ไปหาเขาแล้วก็แอบเช็คเฟสเขาตอนทีเผลอก็เห็นเขาคุยกับสาวๆและก็แฟนเก่าเขาคือเขาก็บอกว่าจบได้ด้วยดีเลยเป็นเพื่อนกันมาตลอดหลังเลิกกันแต่ด้วยความหวงของเรา เราก็ทักไปหาแฟนเก่าเขา @เฟสสาวๆที่เขาแอบไปคุย ด้วยและก็ทักไปหาเพื่อนสนิทเขา จนเขาจับได้เขาโมโหมากส่วนเราก็ไม่ต่างจนเราร้องไห้เราหนีออกจากห้องเขาเขาก็ง้อให้เรากลับมาแล้วเขาบอกครั้งสุดท้ายจริงๆจะไม่ทำอีก เราก็ลองเชื่อใจดู แต่พอหลังจากวันนั้นจจากคนที่เคยบอกรัก บอกคิดถึงตื่นเช้ามาบอกมอนิ่ง ก่อนนอนบอกฝันดีก็เปลี่ยนเป็นคนละคนไม่สนใจเราเลย ไม่โทรหาไม่คอลหาไม่บอกรักบอกคิดถึง เราถามว่ารักมั้ยคิดถึงมั้ยเขาก็พูดว่าจะถามทำไมก็รู้แก่ใจอยู่แล้ว เขาก็รู้ว่าเราคิดถึงเรารักแต่เขาก็ไม่เคยถามแต่เราอ่ะเป็นคนชัดเจนรักก็บอกรักคิดถึงก็บอกคิดถึงตรงๆ ชอบอัพรูปคู่ในสตอรี่แท็กเขาตลอด แต่เขาไม่เคยเลย พอเราถามว่าว่างไหมมาหากันหน่อยเขาก็โกหกว่าไม่ว่างนู้นนี่ จนมาวันนึงเขาบอกเราว่าอย่าตามได้ไหมทำไมต้องมาจับผิดอะไรตลอดเวลาอึดอัด อันนี้เราก็ยอมรับตั้งแต่เขานอกใจครั้งแรกคือเราก็ระแวงมาตลอด จนมาวันนึงเขาบอกว่าขอถอยคนละก้าวได้ไหม ถ้ารักกันแล้วมันเหนื่อยจะรักต่อทำไมขอน่ะขอถอยคนละก้าว แต่ก่อนที่เขาจะขอถอยคือเพื่อนเขาเคยบอกเราว่าเขามีคนของใจอยู่แล้วเราจึงพุ่งถามไปเลยว่ามีคนของใจแล้วใช่ไหมเขาบอกว่าใช่ เขาไม่งี่เง่าเป็นคนดีไม่ตาม แต่เขาบอกเราว่าเมื่อก่อนเขามีแค่เราคนเดียวและรักเรามากแต่ตอนนี้เบื่อมากส่วนคนของใจของเขาตั้งแต่มีเราก็ไม่ได้คบกันแต่มีคุยกันบ้างนานทีเพราะเขามีหน้าที่ของเขาเราก็ถามเขาว่าจะเลือกใครเขาบอกว่าเขาไม่เลือกใครทั้งนั้นแต่อยากให้เราไปตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดพอ ตอนนี้สถานะเรากับเขาก็ยังเป็นแฟนกันอยู่แต่เราถอยออกมาอยู่ในจุดที่เขาสบายใจ ให้อิสระเขาอยากทำอะไรไปไหนเราไม่ตาม คือเขาก็ยังซัพพอร์ตเราอยู่ ถ้าเงินไม่มีใช้ก็ขอได้ยืมได้ ถ้าโน๊ตบุ๊คไม่มีใช้ก็เอาไปใช้ได้ แต่แยกกันอยู่ไม่ได้ไปไหนมาไหนเหมือนเดิม ไม่ทักหากัน แต่ถ้าเราทักไปเขาก็ตอบ แต่ไม่มีคำว่ารักคิดถึง ฝันดีเหมือนเมื่อก่อน สำหรับเราอ่ะไม่โอเคหรอกจากคนที่เอาใจใส่คุยกันทุกวันต้องห่างกันแบบไม่ตั้งตัวอ่ะมันไม่โอเคเลยแต่คืออยากรู้ว่าเราควรถอยดีไหมหรือเราต้องทำยังไงต่อกับเหตุการครั้งนี้ดีคะ
อยากรู้ว่าเราควรทำยังไงต่อดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นครั้งนี้