ของเราเองรอมา 14 ปีแล้ว  อดทนเก่งดีไหมคะ 55555
ไม่รู้เลยว่าตอนนี้จุดมุ่งหมายเรายังเหมือนกันอยู่ไหม
เวลาใครถามเรื่องเมื่อไหร่จะแต่งงาน เมื่อก่อนเราจะตลกกลบเกลื่อนไป ผ่านมาระยะหนึ่งเราอึดอัด ผ่านมาอีกนิดเราร้องให้กับคำถามนี้ ตอนนี้เราขอร้องให้ใครเหล่านั้นอย่าถามเราเลย เราไม่รู้จริงๆ ทั้งไม่รู้จะตอบยังไง และไม่รู้ว่ามันจะจบยังไง
 
ตอนนี้บางครั้งก็อดจะทึ่งในความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ เหมือนไม่ใช่เริ่มเข้าใกล้ แต่เป็นความรู้สึกของคนหมดใจแล้ว
รักเหมือนเดิม แต่เราเหมือนหมดแรงแล้ว
ถ้าให้เล่ารายละเอียดความรัก 14 ปีที่ผ่านมา คงเล่าไม่ไหว คงต้องใช้เวลาเรียบเรียงพักหนึ่งเลย
 
แค่อยากได้กำลังใจ และเผื่อมีใครรอความชัดเจนเหมือนกันจะได้เป็นเพื่อนกันค่ะ 
กับความรักที่ไม่นอกใจ ไม่มีใคร และอาจไม่เคยมีกันและกัน 5555555555 เหน่ยเนอะ
 
อยากฟังความคิดเห็นของผู้ชายด้วยเหมือนกันนะคะ
ว่าเพราะอะไร ถึงให้คนคนหนึ่งรอนานๆ  (ซึ่งจริงๆ คุณก็อาจไม่ได้ขอร้องหรอก พวกเรามันไม่ไปเอง)