ขออนุญาตเป็นระทู้ระบายนะคะ
อายุ 2X สายไอที บริษํทที่ทำเป็น บ. ไม่ใหญ่มากค่ะ ที่เก่าเป็น บ. ใหญ่ เห็นความเป็นระบบในองค์กรต่างกันราวเหวเลยค่ะ
ความรู้สึกอยู่ก็ได้ คือ เดินทางทำงานสะดวก เงินโอเค ได้ทำงานที่ท้าทาย(เพราะสมัครมาอย่างนึง ทำงานก็ได้ทำอีกอย่างนึง55)
ความรู้สึกออกก็ได้ คือ หน้าที่ที่ทำ หลากหลายเกินไป เหมือนไม่สุดสักทาง อนาคตเอาไปต่อยอดที่อื่นก็ไม่กล้าพูดเต็มปากว่าเราถนัดสายนี้
อยากเปลี่ยนงานที่เน้นเฉพาะทางไปเลย ก่อนจะอายุเยอะกว่านี้เเล้วเปลี่ยนยาก , และก็รู้สึกว่าที่ทำอยู่คงไม่ใช่ที่สุดท้ายของเรา
ที่เหลือก็เรื่องที่ทุกคนต้องเจอ ปวดหัวเรื่องคน ที่เก่าเหมือนเดินอควาเรียม ที่นี่เหมือนอยู่กลางป่าอเมซอน ไม่รู้จะโดนกัดเมื่อไหร่
หลายๆอย่างทำให้เผลอเทียบที่เก่าตลอด แต่ก็ไม่ถึงขนาดว่าทนไม่ได้สักวันเลยขนาดนั้น ไม่อยากให้คนมองว่าเปลี่ยนงานบ่อย
ถ้าไม่มีอะไรมากระตุ้นอย่าง สมมติ บ. บอกจะลดคน คัดคนออก เราก็อยู่ต่อได้ หรือถ้าให้ออกก็ออกได้เหมือนกัน
ส่วนความทุกข์ใจอื่นๆ ที่ไม่มีผลกับการลาออก
1. เรื่องเพื่อน
ไม่มีเลยค่ะ ในทีมมีแต่รุ่นพี่ ผช. คนที่พอสนิทหน่อยก็คนละทีม +ลาออกอีกต่างหาก
ที่เก่าเพื่อนรุ่นเดียวกันเยอะมากค่ะ ช่วงพักเที่ยงคือสนุกมาก
ตอนนี้ถ้าเปรียบเป็นรสชาติก็คือจืดสนิทเลย เวลากินข้าวก็เหมือนคนไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่มากินข้าวด้วยกัน
คุยได้เรื่อยๆนะคะ แต่มันไม่เหมือนคุยกับเพื่อน ไม่รู้จะคุยอะไรกัน สุดท้ายก็ต่างคนต่างแยกไปใช้เวลาว่างของตัวเอง
2.ช่องทางคุยงาน
คุยไลน์เป็นหลัก บางอย่างต้องมีหลักฐานเอกสารส่งออดิท ให้ส่ง mail ทีนี่ต้องกล่อม
ยิ่งพอในไลน์ก็ยิ่งพิมพ์ห้วน รูปรายละเอียด ติดอะไร ไม่มีขยายความเลย โทรมาอย่างนึง พรุ่งนี้เปลี่ยนเป็นอีกอย่างนึง
พอส่ง mail สรุป requirement ให้ก็ไม่ค่อยจะมาคอนเฟิมกัน เหมือนพิมพ์คุยคนเดียว
สรุปคือใจตอนนี้ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ทนได้ ไม่รู้ว่าตัวเองควร move on ไหม บางเรื่องก็อยู่กับโชคชะตา
ไปที่ใหม่ก็อาจจะเจอแบบนี้อีกอยู่ดี ก็ไม่รู้จะไปเจอดีกว่าหรือหนักกว่าเดิม ซึ่งไม่น่ามีที่ไหนใกล้บ้านได้เท่าที่ทำอยู่นี้ด้วยค่ะ
ทำงานโดยมีความรู้สึกอยู่ก็ได้ ออกก็ได้ เทียบกับที่เก่าตลอด แบบนี้ควร move on ไหมคะ
อายุ 2X สายไอที บริษํทที่ทำเป็น บ. ไม่ใหญ่มากค่ะ ที่เก่าเป็น บ. ใหญ่ เห็นความเป็นระบบในองค์กรต่างกันราวเหวเลยค่ะ
ความรู้สึกอยู่ก็ได้ คือ เดินทางทำงานสะดวก เงินโอเค ได้ทำงานที่ท้าทาย(เพราะสมัครมาอย่างนึง ทำงานก็ได้ทำอีกอย่างนึง55)
ความรู้สึกออกก็ได้ คือ หน้าที่ที่ทำ หลากหลายเกินไป เหมือนไม่สุดสักทาง อนาคตเอาไปต่อยอดที่อื่นก็ไม่กล้าพูดเต็มปากว่าเราถนัดสายนี้
อยากเปลี่ยนงานที่เน้นเฉพาะทางไปเลย ก่อนจะอายุเยอะกว่านี้เเล้วเปลี่ยนยาก , และก็รู้สึกว่าที่ทำอยู่คงไม่ใช่ที่สุดท้ายของเรา
ที่เหลือก็เรื่องที่ทุกคนต้องเจอ ปวดหัวเรื่องคน ที่เก่าเหมือนเดินอควาเรียม ที่นี่เหมือนอยู่กลางป่าอเมซอน ไม่รู้จะโดนกัดเมื่อไหร่
หลายๆอย่างทำให้เผลอเทียบที่เก่าตลอด แต่ก็ไม่ถึงขนาดว่าทนไม่ได้สักวันเลยขนาดนั้น ไม่อยากให้คนมองว่าเปลี่ยนงานบ่อย
ถ้าไม่มีอะไรมากระตุ้นอย่าง สมมติ บ. บอกจะลดคน คัดคนออก เราก็อยู่ต่อได้ หรือถ้าให้ออกก็ออกได้เหมือนกัน
ส่วนความทุกข์ใจอื่นๆ ที่ไม่มีผลกับการลาออก
1. เรื่องเพื่อน
ไม่มีเลยค่ะ ในทีมมีแต่รุ่นพี่ ผช. คนที่พอสนิทหน่อยก็คนละทีม +ลาออกอีกต่างหาก
ที่เก่าเพื่อนรุ่นเดียวกันเยอะมากค่ะ ช่วงพักเที่ยงคือสนุกมาก
ตอนนี้ถ้าเปรียบเป็นรสชาติก็คือจืดสนิทเลย เวลากินข้าวก็เหมือนคนไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่มากินข้าวด้วยกัน
คุยได้เรื่อยๆนะคะ แต่มันไม่เหมือนคุยกับเพื่อน ไม่รู้จะคุยอะไรกัน สุดท้ายก็ต่างคนต่างแยกไปใช้เวลาว่างของตัวเอง
2.ช่องทางคุยงาน
คุยไลน์เป็นหลัก บางอย่างต้องมีหลักฐานเอกสารส่งออดิท ให้ส่ง mail ทีนี่ต้องกล่อม
ยิ่งพอในไลน์ก็ยิ่งพิมพ์ห้วน รูปรายละเอียด ติดอะไร ไม่มีขยายความเลย โทรมาอย่างนึง พรุ่งนี้เปลี่ยนเป็นอีกอย่างนึง
พอส่ง mail สรุป requirement ให้ก็ไม่ค่อยจะมาคอนเฟิมกัน เหมือนพิมพ์คุยคนเดียว
สรุปคือใจตอนนี้ไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ค่ะ แต่ก็ทนได้ ไม่รู้ว่าตัวเองควร move on ไหม บางเรื่องก็อยู่กับโชคชะตา
ไปที่ใหม่ก็อาจจะเจอแบบนี้อีกอยู่ดี ก็ไม่รู้จะไปเจอดีกว่าหรือหนักกว่าเดิม ซึ่งไม่น่ามีที่ไหนใกล้บ้านได้เท่าที่ทำอยู่นี้ด้วยค่ะ