เราเคยคบกับคนๆนึงมา3ปี แต่เลิกกันเมื่อ5ปีก่อนค่ะ ตอนนั้นเราสองคนเด็กมาก เป็นแค่เด็กมัธยม ความรักวัยรุ่นแรกแย้ม ช่วงคบกันได้1ปีเราก็ย้ายเข้าไปอยู่กับเขาค่ะ ญ/ญ ช่วงแรกๆแม่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พอเวลาผ่านไปเราก็ไปเรียนกลับมาก็ดึกกันทั้งคู่ เขาทำพาร์ทไทม์ เราก็มักจะไปทำการบ้านที่ทำงานรอเขาแล้วกลับพร้อมกัน หรือบางวันเราก็กลับมาก่อน เราก็ไม่ค่อยได้ช่วยอะไรทางบ้านเขาเท่าไหร่ค่ะ แต่ไม่เชิงว่าไม่ทำเลยนะ หยิบจับบ้างนานๆที เลี้ยงหลานช่วยอะไรแบบนี้ ทางบ้านเขาเป็นข้าราชการ แต่ทางบ้านเราก็แค่รับจ้างทั่วไป คือต่างกันอยู่มากเลยค่ะ แล้วแฟนก็มักมานอนบ้านเราติดๆกัน จนแม่เขามาตามที่บ้าน คงไม่พอใจระดับนึงแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร แม่เขาไม่ว่าอะไรเรา จะว่าผ่านแฟนเรา แต่แฟนเราก็รับฟังแล้วก็สอนๆเรา เราก็โอเคเข้าใจ แต่ก็พอรู้ว่าแม่เขาไม่ได้โอเคกับเราเท่าไหร่ แล้วเราก็เลิกกัน เพราะเขาหมดรักเราแล้ว เราก็รู้ว่าดีไม่พอเลยยอมเลิก หลังจากเลิกเราก็ไปมาหาสู่กันได้ปกติ เอาจริงๆคิดว่าเพราะตอนนั้นยังเด็กอยู่ด้วย เลยไม่คิดอะไร หลังจากนั้นเกือบครึ่งปี เราต้องไปเรียนต่อแล้ว เราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แล้วเราก็ได้กลับมาเจอกันตอนงานๆนึง ได้เจอกับแม่เขาด้วย แม่เขาก็ยิ้มทักทายพูดปกติได้ หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอกันอีกเลยค่ะ ติดตามกันใน Social มีพูดคุยอวยพรกันบ่อยครั้ง แล้วเห็นว่าเขาอกหัก เราก็เลยปลอบใจ หลังจากนั้นเราก็ได้คุยกันบ่อยขึ้น จนกลายเป็นคุยกันทุกวัน แต่ทั้งเราทั้งเขาต่างรู้ดีว่า เรากับเขาเข้ากันได้ แต่ครอบครัวคงเข้ากันยาก พ่อแม่เขาก็คงไม่ซัพพอร์ตเหมือนแต่ก่อนเพราะรู้จักนิสัยเราในตอนนั้นไปแล้ว แต่สำหรับเราเรารู้สึกว่าเรากับเขามีความรู้สึกตรงกัน แต่ต่างคนต่างลำบากใจ เราควรพัฒนาความสัมพันธ์นี้ต่อไหมคะ?
จะคืนดีกับแฟนเก่าที่คบเมื่อ5ปีที่แล้ว แต่ติดปัญหาครอบครัว