ใครเคยมีแฟนที่เห็นเราเหมือนเป็น มาม่า มั้ยคะ

มาม่าก็เหมือนอาหารที่จำเป็นต้องมีติดไว้ที่บ้านเผื่อประทังชีวิต กินตอนที่ไม่รู้จะกินอะไร หรือไม่มีอะไรกิน
เหมือนจะให้ความสำคัญที่ต้องมีไว้ แต่จริงๆกลับเป็นสิ่งสำคัญท้ายสุด เลือกเพราะไม่มีทางเลือก

มีแฟนที่ให้ความสำคัญเราเป็นลำดับสุดท้าย ว่างจากงานค่อยโทรหา คุยกับเราอยู่ คนโทรมาก็ต้องรีบวางสายเราไป มาเจอก็ต่อเมื่อว่างจริงๆ หรือมีธุระมาทางนี้

หลังๆไม่เคยวางแผนว่าจะพาไปไหนหรือไม่เคยบอกให้เราไปหา บอกต้องทำงานเยอะเพราะภาระเยอะ แต่เป็นภาระจากการลงทุนที่ต้องการรวย ไม่รู้ถึงจุดไหนจะพอ

งอนทีก็ค่อยง้อที ดีขึ้นแป้ปเดียว จะไปหลายทีก็เจอโน้มน้าวเก่ง แต่พอมาถึงจุดๆนึงก็ตกผลึก ที่เค้าบอกเราว่าเราเป็นคนสำคัญกับชีวิตเค้า แต่จริงๆแล้ว ก็แค่สำคัญลำดับท้ายสุด ไว้ให้อุ่นใจ ว่ายังมีเราให้แก้เหงา

ความสุข เดี่ยวมันก็ผ่านไป ความทุกข์ก็เช่นกัน อะไรที่ทำให้เราหมดความมั่นใจ รู้สึกลดคุณค่าในตัวเองลง จงเดินออกมา อย่าไปกลัวความทุกข์เพราะสุดท้ายก็จะผ่านไป และเราจะได้ใช้ทุกช่วงเวลาที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีคุณค่าได้แท้จริง โดยไม่ต้องแคร์ว่าตนเองโสดหรือไม่ เพราะแก่นแท้อยู่ที่จิตใจ ไม่ใช่สถานะทางสังคม