คือโดนมาตั้งแต่เล็กจนโตค่ะ เรื่องหน้าเป็นสิว คือมันก็มีช่วงเวลาที่หน้าใสบ้าง สิวขึ้นบ้าง แล้วคำถามที่เจอประจำคือ "หน้าเป็นไรอะ" หรือ "หน้าไปโดนไรมาอะ" คือโง่รึป่าวไม่รุ้จักสิว แต่ที่รุ้ๆคือไม่มีมารยาท ส่วนใหญ่คนที่ถามจะเป็นคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อนหรือคนไม่สนิทกันนะคะ แถมเวลาถามชอบถามในที่ๆคนเยอะๆสาธารณะถามด้วยเสียงดังๆ เราเคยโดนที่ตลาดเรากำลังจะขึ้นสองแถวกลับบ้าน มีป้าคนนึงเดินสวนกับเรา แล้วแกก็เดินกลับมาดึงแขน ถามด้วยเสียงที่ดังมากๆว่า หน้าเป็นไรอะ ทำไมหน้าตาดูไม่ได้ เห้อเด็กสมัยนี้ไม่กินผัก เราก็คือแบบ ป้าเป็นใครอะ แล้วคนก็มองทั้งตลาด เราก็รีบเดินหนีขึ้นสองแถว ล่าสุดเพื่อนไลร์มาหา บอกนั่งอยุ่ร้านค้าดีๆ มนุษย์ป้าก็มาว่าเรื่องสิว อายมากคนก็เยอะ อยากจะแถมเรื่องตอนเด็กให้นิดนึง คือเราเป็นภูมิแพ้ขาเราก็ออกลายๆ คือปกติมันก็น่าอายอยุ่แล้ว ที่นี้ตอนพักกลางวันเดินผ่านครู ครูก็เรียก แล้วถกกระโปรงเราขึ้น(คนก็เยอะนะ)ว่ามันลายไปถึงไหนแล้ว แล้วก็วิพากวิจารขาเรากะครูอีกสองสามคน นักเรียนก็เดินผ่านไปมามองมาที่เรา ครูก็พูดแต่ว่าทำไมขาเป็นอย่างนี้ละไม่ดูแลยังงั้นยังงี้ คือตัวเราเองอะ ดูแลเต็มที่ละ แต่มันแพ้ไงเข้าใจคำว่ามันแพ้ปะ บอกตรงๆตอนนี้โตมาเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจเลย เพราะเจอคนแบบนร้เยอะมาก
จะแก้ไขและรับมือยังไง กับมนุษย์ที่ชอบบูลลี่สิวกะร่างกายคนอื่นคะ