สวัสดีคะนี่เป็นทู้แรกของเรา
เรามีเรื่องอยากปรึกษาทุกคนที่เข้ามาอ่าน เริ่มเลยละกัน คิดว่าสาเหตุน่าจะเป็น เมื่อหลายคืนก่อน เราขับรถไปข้างนอก ระหว่างทางก็มีแมลงมาบินเข้าตา(ขวา)
แสบตาเคืองตาตาแดงมาก
ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะทุกครั้งก็กลับมาเป็นปกติแต่หลังจากคืนนั้น เราเริ่มรู้สึกเคืองตาแสบตาเหมือนมีอะไรดิ้นอยู่ในตาตลอด
ก็ไม่ได้ใส่ใจมาก ปล่อยผ่านมันไป หลังจากนั้นประมาณ
3-4วันก็ยังคงมีอาการเดิม
ยิ่งขยี้ตามันก็ยิ่งแสบยิ่งเคือง
ตาเริ่มเบลอๆมองไม่ค่อยชัดช่วงนี้ก็เรียนออนไลน์ทั้งวันด้วยมันยิ่งเบลอเข้าไปอีกล่าสุดวันที่29/6/64 เราไปรับยาหยอดตาแค่ที่อนามัย
ไปตอนใกล้พักเที่ยง(แฟนบังคับให้ไปเพราะเราเล่าให้แฟนฟังตลอด) แล้วต้องรีบกลับมาสอบอีก ได้ยามาก็หยอดวันละ3เวลา หยอดมาสามวันแล้ว จนถึงวันนี้2/7/64
ก็ยังไม่ดีขึ้น การมองเห็นมันแย่ลง ขนาดอ่านหนังสือมองใกล้ๆยังไม่ชัดเลย แฟนบอกว่าไปหาหมอที่รพ.เราก็บอกว่าไม่ไป ไม่อยากขาดเรียน
กลัวคะแนนไม่ครบ ถ้าเป็นแบบนั้นมันไม่มีสิทธ์ไปฝึกงาน ลาอาจารย์ได้แต่ไม่อยากลา แล้วแฟนก็บ่นไปเรื่อยด้วยความที่เขาเป็นห่วงเรา แต่ยิ่งแฟนรู้เขาก็จะยิ่งเป็นห่วงเรา คอดมากเรื่องเรา เราก็เลยบอกเลิกแฟน ไม่อยากให้แฟนต้องมารู้สึกแบบนี้ ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากกับเรา เพราะตาเราเหมือนใกล้จะบอดเต็มที เขาก็บอกว่าไม่เลิกๆๆๆๆ
เขาพูดว่า จะอยู่กับเราจะไม่ทิ้งเราไปไหน จะช่วยเราทุกอย่าง อยากอยู่ทุกช่วงเวลาที่เรารู้สึกแย่ ขาดเราเขาอยู่ไม่ได้ (เราเองก็ขาดเขาไม่ได้เหมือนกัน) เราบอกว่าอย่าเสียเวลากัยคนแบบเราเลยเจาบอกว่าไม่เคยคิดแบบนั้นแต่เราจำเป็นต้องทำ ต่อให้เสียใจมากแค่ไหนก็ตามอะ เพราะไม่อยากให้เขามาลำบากกับเราด้วย
คนในครอบครัวก็เหมือนกัน
ปัจจุบันเราอยู่กับแม่ แม่จะเป็นคนที่เฉยๆ เงียบๆ
ดูเย็นชา ไม่แสดงออก เวลามีเรื่องอะไรไม่สบายใจเราจะบอกเขาคนแรก แต่เขาไม่ค่อยเข้าใจ ไม่สนใจมีปัญหาอีกก็ไม่เดินไปปรึกษาเขาละ เวลาบอกว่าป่วยเป็นงั้นเป็นงี้ เขาก็ไม่ค่อยสนใจเหมือนกัน
ต้องรอให้เป็นหนักๆก่อนถึงจะสนใจ แล้วพอเป็นหนักจริงๆก็มาถามว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนนั้น ต้องรอใหเป็นหนักก่อนถึงจะมาบอก อยากเถียงแม่แต่กลัวทะเลาะกัน
ชินกับความรู้สึกแบบนี้มาก
เรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน
เราไม่เคยคิดจะบอกแม่
ต่อให้เป็นหนักก็ตาม
เราอยากจัดการด้วยตัวเราเอง เรื่องก็ประมาณนี้คะ
อยากถามทุกคนว่า
ที่เราทำกับแฟน
มันถูกไหม เกินไปหรือเปล่าเราเองก็เสียใจเราผิดมากไหม ที่ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากกับคนใกล้ตาบอดแบบเรา ใครมีคำปรึกษาอื่นๆอยากให้ก็ว่ามาเลย
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ
เราทำแบบนี้ถูกแล้วใช่ไหม
เรามีเรื่องอยากปรึกษาทุกคนที่เข้ามาอ่าน เริ่มเลยละกัน คิดว่าสาเหตุน่าจะเป็น เมื่อหลายคืนก่อน เราขับรถไปข้างนอก ระหว่างทางก็มีแมลงมาบินเข้าตา(ขวา)
แสบตาเคืองตาตาแดงมาก
ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะทุกครั้งก็กลับมาเป็นปกติแต่หลังจากคืนนั้น เราเริ่มรู้สึกเคืองตาแสบตาเหมือนมีอะไรดิ้นอยู่ในตาตลอด
ก็ไม่ได้ใส่ใจมาก ปล่อยผ่านมันไป หลังจากนั้นประมาณ
3-4วันก็ยังคงมีอาการเดิม
ยิ่งขยี้ตามันก็ยิ่งแสบยิ่งเคือง
ตาเริ่มเบลอๆมองไม่ค่อยชัดช่วงนี้ก็เรียนออนไลน์ทั้งวันด้วยมันยิ่งเบลอเข้าไปอีกล่าสุดวันที่29/6/64 เราไปรับยาหยอดตาแค่ที่อนามัย
ไปตอนใกล้พักเที่ยง(แฟนบังคับให้ไปเพราะเราเล่าให้แฟนฟังตลอด) แล้วต้องรีบกลับมาสอบอีก ได้ยามาก็หยอดวันละ3เวลา หยอดมาสามวันแล้ว จนถึงวันนี้2/7/64
ก็ยังไม่ดีขึ้น การมองเห็นมันแย่ลง ขนาดอ่านหนังสือมองใกล้ๆยังไม่ชัดเลย แฟนบอกว่าไปหาหมอที่รพ.เราก็บอกว่าไม่ไป ไม่อยากขาดเรียน
กลัวคะแนนไม่ครบ ถ้าเป็นแบบนั้นมันไม่มีสิทธ์ไปฝึกงาน ลาอาจารย์ได้แต่ไม่อยากลา แล้วแฟนก็บ่นไปเรื่อยด้วยความที่เขาเป็นห่วงเรา แต่ยิ่งแฟนรู้เขาก็จะยิ่งเป็นห่วงเรา คอดมากเรื่องเรา เราก็เลยบอกเลิกแฟน ไม่อยากให้แฟนต้องมารู้สึกแบบนี้ ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากกับเรา เพราะตาเราเหมือนใกล้จะบอดเต็มที เขาก็บอกว่าไม่เลิกๆๆๆๆ
เขาพูดว่า จะอยู่กับเราจะไม่ทิ้งเราไปไหน จะช่วยเราทุกอย่าง อยากอยู่ทุกช่วงเวลาที่เรารู้สึกแย่ ขาดเราเขาอยู่ไม่ได้ (เราเองก็ขาดเขาไม่ได้เหมือนกัน) เราบอกว่าอย่าเสียเวลากัยคนแบบเราเลยเจาบอกว่าไม่เคยคิดแบบนั้นแต่เราจำเป็นต้องทำ ต่อให้เสียใจมากแค่ไหนก็ตามอะ เพราะไม่อยากให้เขามาลำบากกับเราด้วย
คนในครอบครัวก็เหมือนกัน
ปัจจุบันเราอยู่กับแม่ แม่จะเป็นคนที่เฉยๆ เงียบๆ
ดูเย็นชา ไม่แสดงออก เวลามีเรื่องอะไรไม่สบายใจเราจะบอกเขาคนแรก แต่เขาไม่ค่อยเข้าใจ ไม่สนใจมีปัญหาอีกก็ไม่เดินไปปรึกษาเขาละ เวลาบอกว่าป่วยเป็นงั้นเป็นงี้ เขาก็ไม่ค่อยสนใจเหมือนกัน
ต้องรอให้เป็นหนักๆก่อนถึงจะสนใจ แล้วพอเป็นหนักจริงๆก็มาถามว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่ตอนนั้น ต้องรอใหเป็นหนักก่อนถึงจะมาบอก อยากเถียงแม่แต่กลัวทะเลาะกัน
ชินกับความรู้สึกแบบนี้มาก
เรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน
เราไม่เคยคิดจะบอกแม่
ต่อให้เป็นหนักก็ตาม
เราอยากจัดการด้วยตัวเราเอง เรื่องก็ประมาณนี้คะ
อยากถามทุกคนว่า
ที่เราทำกับแฟน
มันถูกไหม เกินไปหรือเปล่าเราเองก็เสียใจเราผิดมากไหม ที่ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากกับคนใกล้ตาบอดแบบเรา ใครมีคำปรึกษาอื่นๆอยากให้ก็ว่ามาเลย
ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ