เหมือนโดนเพื่อนรุม เพราะเราหมุนเงินไม่ทันแล้วไปขอพ่อแม่

วันนั้นไปกินเนื้อย่างกันเพื่อนแล้วบ่นๆเรื่องหมุนเงิน สุดท้ายเราบอกว่าคลี่คลายด้วยพ่อแม่ช่วย เดิมทีบ้านเราค้าขาย พ่อแม่มีรายได้มากกว่าเราน่าจะเท่าหนึ่ง เรามีงานมีเงินเดือนต้องใช้จ่ายผ่อนรถผ่อนคอนโด พอมาโควิดรายจาจากเวรลดลงครึ่งนึงทำให้มันไม่คล่องตัวมากนัก และเราก็ไม่ได้ส่งรายเดือนให้ที่บ้านเพราะมันยังบีบๆ ถ้าผ่อนรถหมดคงไม่ยากอะไร  พอเราพูดว่าเราคลี่คลายด้วยเงินพ่อแม่

เพื่อนคน เอ "บอกส่งให้ที่บ้านตลอดไม่พอก็หมุนเองไม่เคยไปขอเงินเลยตั้งแต่เราทำงานเดือนแรกๆ ส่งน้องเรียนทั้งครอบครัว"
เพื่อน บี "เรากับพี่สาวไม่เคยๆปขอเหมือนทำงานเองหมุนเองไม่เคยไปรบกวนหรอก"

แล้วแบบสีหน้าเพื่อนเหมือนโกรธเรามาก อารมณ์แบบเลวจังงี้ ไม่กตัญญูแบบพวกเขา ...

ตอนนั้นที่เพื่อนพูดเราไม่ได้พูดตอบกลับคนเพื่อน ซี บอกว่าจะพูดอะไรกันเยอะแค่นี้มันก็ดูเลวมากแล้ว

แต่พ่อกับแม่บอกเราตลอดว่าเอาตัวให้รอด พ่อกับแม่ไม่อยากได้ของเรา อยากให้ทุกคนโบยบิน เหนื่อยไม่ไหวให้กลับบ้าน พ่อแม่เรามีเงินเตรียมไว้แล้วไม่ลำบากอะไร เราก็ให้บ้างตามโอกาสแต่ไม่ทุกเดือน ปีแรกที่ทำงานก็ให้ทุนแม่หมดนะ ที่เราได้มา 1แสนบาท ปลดหนี้ช่วยบ้าง แต่มันอาจจะไม่สม่ำเสมอ แบบพวกเขา เวลาทุกข์ยากมีแต่พ่อแม่ทั้งนั้น