โดนคนอิจฉา น่ารำคาญมาก

คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราเจอคนนึงอยู่ในรร เดียวกันเเล้วเราก็คิดว่าเราไม่ได้ไปทำอะไรให้เค้ามากนะคะคือเค้าเคยยิ้มให้เราเเต่เราคิดว่าเค้าไม่ได้ยิ้มให้เราค่ะเลยหันหน้าไปทางอื่นละคือเค้าคงคิดว่าเราหยิ่งมั้งคะเเล้ววันนั้นตอนเย็นเค้าก็เหมือนไปว่าเราในโวเชียลค่ะว่าเเบบสวยเเล้วหยิ่งประมาณนี้เเต่คือเราก้ปล่อยผ่านค่ะเเต่มันเริ่มมาหนักขึ้นเรื่อยๆคือเค้าเริ่มว่าเราทางโซเชียลค่ะเเบบว่าเเชร์คำคมคมหรือโพสว่าเราไรเงี้ยค่ะประมาณว่าเราไปดูถูกหน้าตาเค้าอ่ะค่ะว่าไม่สวยอย่างนู้นอย่างงี้ทั้งๆที่เราไม่เคยไปพูดดูถูกอะไรเค้าเลยค่ะเเทบจะไม่ได้ด่าเราเลยด้วยซ้ำซึงเราก็พยายามปล่อยผ่านนะคะผ่านไปหลายเดือนเค้าก้เริ่มข้ามเส้นค่ะเเบบทำมาเป็นเดินเเบบจะหาเรื่องเเต่เราก็ทำเป็นมองไม่เห็นค่ะเเบบเค้าทำเเบบนี้บ่อยมากน่ารำคาญมากคือเรานั่งอยู่บนศาลากะเพื่อนสองคนละอยู่ๆเดินมาวิ่งเล่นบนศาลาเฉยเลยเเบบว่าไม่มีมารยาทอ่ะเราเรยเเกล้งถามเค้าดีว่าเรามีปัญหาไรกันรึเปล่าไม่พอใจไรกันรึเปล่าเค้าตอบเเบบดูเฟคมากเลยค่ะว่าไม่มีอะไร ละคือพอตกเย็นวันนั้นเค้าก็ไปโพสว่าการจับเข่าคุยกันมันดีซึ่งก่อนหน้านี้เค้าเเขวะเราในโซเชียลเยอะมากเเต่ส่วนใหญ่เค้าจะชอบเเชค่ะคือเราสังเกตุอ่ะค่ะเเบบว่าเวลาเราเเชอะไรเล่นๆเค้าจะชอบเเชเเบบว่าเราหรือตำหนิเราที่เห็นบ่อยสุดเลยคือเรื่องการบูลลี่หน้าตาไรงี้ค่ะคือเราก้ปล่อยผ่านจนผ่านไปเปนปีเค้าไม่เลิกยุ่งค่ะทำตัวน่ารำคาญมากเวลาเดินผ่านคือจะชอบทำหน้าบึ้งใส่ค่ะจนเราเริ่มทนไม่ไหวเราเลยลองเเชด่ากลับไปบ้าง(ละคือเราเเชว่าอะไรไปเค้าจะมีการเเชที่ตรงประเดนกับเรามากเลยค่ะ)เเต่คือบางครั้งเราว่าเค้าไปเเบบอธิบายว่าเราไม่ได้ไปว่าอะไรเลยเค้าก็เหมือนไม่เข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อออกไปกลับกลายเป็นว่าเค้ารู้สึกเหมือนโดนด่ามากกว่าเราเคยบอกไปในโพสอ่ะค่ะว่าเเบบอย่าคิดไปเองเเต่เค้าก้ยังไม่เลิกยุ่งอยู่ดีพอเราเเชอะไรที่เเบบเกี่ยวกับความสวยเค้าจะเริ่มเหมือนรู้สึกเสียใจไรงี้อ่ะค่ะ