ในบทที่7/17 เรื่องปัฏฐาน ก็จะจบปัจจัย24
- เรื่องนี้ หาคนสอนก็ยาก หาคนเรียนก็ยาก หาพระที่สอนก็ยากแสนยาก แต่ผมสามารถเรียนได้เข้าใจ จึงเป็นหลักประกันได้ว่า คนธรรมดา ก็สามารถศึกษาคัมภีร์ปัฏฐานได้อย่างง่ายๆโดยอาศัยท่านอาจารย์ ท่านพระอาจารย์ ท่านกัลยาณมิตร ทั้งหลายที่เกิดร่วมชาติ สหชาติ ซึ่งมีเมตตากรุณาซึ่งกันและกัน
- คือ ไม่ยากที่จะเรียนเลยครับ
- ถามว่า เรียนทำไม ตอบ อยากรู้ว่ามันยากเย็นหรือเปล่า เมื่อเรียนแล้วก็จะว่ายากก็ยากจะว่าไม่ยากก็ไม่ยาก
- ถามว่า เรียนแล้วบรรลุธรรมไหม ตอบผมว่าเกือบๆบรรลุธรรมนะครับ แต่ยังไม่บรรลุธรรม เพราะถ้าไม่เรียนก็จะไม่รู้ว่าที่ว่าบรรลุธรรมเป็นอย่างไร แต่ถ้าไม่เรียนก็จะมักมโนเกิดขึ้นเสมอๆว่าบรรลุธรรมนานแล้วบรรลุธรรมหลายครั้งแล้วเป็นต้น แล้วก็ไปมโนบรรเจิดเผยแพร่พระธรรมที่ผิดบิดเบือนไปทั่ว ทำให้ยากสำหรับผู้สนใจศึกษาธรรมมะก็จะพลอยหลงทางไปเพราะความไม่มีสติไตร่ตรองได้เองด้วยปัญญาตนเองว่าผิดหรือถูก อุปมาเหมือนไปเป็นครูสอนหนังสือคนอื่นเขาไม่มีความรู้ดีพอก็สอนได้นะครับแต่ลองคิดดูว่าตลอดทางจะมีตะกอนขุ่นไปตลอดแนวทางขนาดไหน พออ้างเหตุผลผ่านไปหน่อยก็จะไม่ได้ พอต้องอ้างอีกก็อ้างอันใหม่ เหมือนไม้หลักปักบนเลน วนไปเรื่อยหมุนไปเรื่อยไม่แน่นอนชัดเจนฉันใด
- เมื่อเรียนไม่ได้ยาก ก็ลองเรียนดูนะครับ เมื่อเรียนจบแล้วก็จะรู้ด้วยตนเองว่า สบายใจเป็นอย่างไร เรียนแล้วจะกลับมาต่อว่าว่าคนที่เรียนแล้วด้วยกัน เขาก็จะเข้าใจได้เพราะสื่อสารด้วยช่องทางความเข้าใจที่เป็นช่องทางเดียวกัน เช่นคำว่า ธรรม เป็นต้น
- ส่วนคนพาล ไม่รู้ไม่ศึกษาแล้วทะลึ่งวิจารณ์ ก็ไม่รู้จะพูดยังไง อุปมาเหมือนกับโบสถ์แถวเชียงรายเก่าแก่โบราณ ไม่ให้ผู้หญิงเข้าไป แต่ดื้อถือดีรั้นทะนงตนด้วยมานะและทิฏฐิด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ก็ก้าวเข้าไป ส่งผลให้เกิดมลทินมัวหมองเกิดอกุศลจิตแก่ผู้นับถือศรัทธาอย่างนั้นแบบสะเทือนใจด้วยโทสะอกุศลจิต และโมหะอกุศลจิต ฉันใด แต่เมื่อพิจารณาไตร่ตรองโดยรอบคอบแล้ว ก็พิจารณาได้ว่า มันเป็น กาย วาจา ใจ ที่เขาสร้าง เป็นสหชาตกรรมที่สำเร็จลงอย่างดีแล้วในปัจจุบันกาล ส่งผลแน่นอนในภพนี้ และในภพหน้าในกาลต่อๆไป ตามหลักกัมมัสสกตาญาน
- ก็บอกแล้วว่า หาคนสอนยาก หาคนเรียนก็ยาก ดังนั้นไม่แปลกใจหรือทำไมจึงเป็นแบบนั้น ทีนี้ผมเรียนแล้วมันไม่ยากก็เลยมาบอกต่อว่าพอจะเรียนให้เข้าใจได้ เป็นการสร้างสมอินทรีย์ให้แก่กล้า อินทรีย์แก่กล้าก็ทำให้เกิดพละ มีกำลังพอที่จะเผาอกุศลและกิเลสได้ จนหมดสิ้นต่อไป
- เรียนแล้วมีความสุขกายสบายใจครับ
ก็ยังมีคนธรรมดาสามารถเรียนคัมภีร์ปัฏฐานได้เข้าใจอยู่ นะจ๊ะ
- เรื่องนี้ หาคนสอนก็ยาก หาคนเรียนก็ยาก หาพระที่สอนก็ยากแสนยาก แต่ผมสามารถเรียนได้เข้าใจ จึงเป็นหลักประกันได้ว่า คนธรรมดา ก็สามารถศึกษาคัมภีร์ปัฏฐานได้อย่างง่ายๆโดยอาศัยท่านอาจารย์ ท่านพระอาจารย์ ท่านกัลยาณมิตร ทั้งหลายที่เกิดร่วมชาติ สหชาติ ซึ่งมีเมตตากรุณาซึ่งกันและกัน
- คือ ไม่ยากที่จะเรียนเลยครับ
- ถามว่า เรียนทำไม ตอบ อยากรู้ว่ามันยากเย็นหรือเปล่า เมื่อเรียนแล้วก็จะว่ายากก็ยากจะว่าไม่ยากก็ไม่ยาก
- ถามว่า เรียนแล้วบรรลุธรรมไหม ตอบผมว่าเกือบๆบรรลุธรรมนะครับ แต่ยังไม่บรรลุธรรม เพราะถ้าไม่เรียนก็จะไม่รู้ว่าที่ว่าบรรลุธรรมเป็นอย่างไร แต่ถ้าไม่เรียนก็จะมักมโนเกิดขึ้นเสมอๆว่าบรรลุธรรมนานแล้วบรรลุธรรมหลายครั้งแล้วเป็นต้น แล้วก็ไปมโนบรรเจิดเผยแพร่พระธรรมที่ผิดบิดเบือนไปทั่ว ทำให้ยากสำหรับผู้สนใจศึกษาธรรมมะก็จะพลอยหลงทางไปเพราะความไม่มีสติไตร่ตรองได้เองด้วยปัญญาตนเองว่าผิดหรือถูก อุปมาเหมือนไปเป็นครูสอนหนังสือคนอื่นเขาไม่มีความรู้ดีพอก็สอนได้นะครับแต่ลองคิดดูว่าตลอดทางจะมีตะกอนขุ่นไปตลอดแนวทางขนาดไหน พออ้างเหตุผลผ่านไปหน่อยก็จะไม่ได้ พอต้องอ้างอีกก็อ้างอันใหม่ เหมือนไม้หลักปักบนเลน วนไปเรื่อยหมุนไปเรื่อยไม่แน่นอนชัดเจนฉันใด
- เมื่อเรียนไม่ได้ยาก ก็ลองเรียนดูนะครับ เมื่อเรียนจบแล้วก็จะรู้ด้วยตนเองว่า สบายใจเป็นอย่างไร เรียนแล้วจะกลับมาต่อว่าว่าคนที่เรียนแล้วด้วยกัน เขาก็จะเข้าใจได้เพราะสื่อสารด้วยช่องทางความเข้าใจที่เป็นช่องทางเดียวกัน เช่นคำว่า ธรรม เป็นต้น
- ส่วนคนพาล ไม่รู้ไม่ศึกษาแล้วทะลึ่งวิจารณ์ ก็ไม่รู้จะพูดยังไง อุปมาเหมือนกับโบสถ์แถวเชียงรายเก่าแก่โบราณ ไม่ให้ผู้หญิงเข้าไป แต่ดื้อถือดีรั้นทะนงตนด้วยมานะและทิฏฐิด้วยความไม่รู้ไม่เข้าใจ ก็ก้าวเข้าไป ส่งผลให้เกิดมลทินมัวหมองเกิดอกุศลจิตแก่ผู้นับถือศรัทธาอย่างนั้นแบบสะเทือนใจด้วยโทสะอกุศลจิต และโมหะอกุศลจิต ฉันใด แต่เมื่อพิจารณาไตร่ตรองโดยรอบคอบแล้ว ก็พิจารณาได้ว่า มันเป็น กาย วาจา ใจ ที่เขาสร้าง เป็นสหชาตกรรมที่สำเร็จลงอย่างดีแล้วในปัจจุบันกาล ส่งผลแน่นอนในภพนี้ และในภพหน้าในกาลต่อๆไป ตามหลักกัมมัสสกตาญาน
- ก็บอกแล้วว่า หาคนสอนยาก หาคนเรียนก็ยาก ดังนั้นไม่แปลกใจหรือทำไมจึงเป็นแบบนั้น ทีนี้ผมเรียนแล้วมันไม่ยากก็เลยมาบอกต่อว่าพอจะเรียนให้เข้าใจได้ เป็นการสร้างสมอินทรีย์ให้แก่กล้า อินทรีย์แก่กล้าก็ทำให้เกิดพละ มีกำลังพอที่จะเผาอกุศลและกิเลสได้ จนหมดสิ้นต่อไป
- เรียนแล้วมีความสุขกายสบายใจครับ