ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ ถ้าจำไม่ผิดปีนี้ก็น่าจะปีที่7แล้ว เรื่องราวของเรามันสุดแสนจะยาวมากเล่า3วัน3คืนคงไม่หมด เดี๋ยวจะย่อสั้นๆแล้วกัน คือเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1 จนถึงปัจจุบัน เราเป็นผู้หญิงนะ เราเป็นคนไปชอบมันก่อน ตอนนั้นมันก็รู้นะคะแต่มันทำเป็นไม่รู้ จนวันนึงเราก็เปิดใจคุยกันเรื่องนี้ (ก็ตอนม.1เลยค่ะ) เราก็ตกลงกันว่า เป็นเพื่อนกันแหละดีแล้ว ตอนนั้นเราก็โอเคเพราะเราก็ยังไม่ได้รู้สึกมากขนาดนั้น แต่หลังจากนั้นสิ เราเรียนด้วยกันแค่2ปี ใน2ปีนี้เราก็เจอกันแค่ในห้องเรียนแต่ในแชทเราก็คุยกันตลอด (แบบเพื่อน) แล้วมันก็ย้ายไปเรียนที่กทม.จนถึงปัจจุบันนี้ ตลอดเวลาที่มันไปเราก็คุยกันเป็นประจำ ยังติดต่อกันอยู่จนถึงตอนนี้ แต่พอมันไปมีแฟนอยู่กทม.เราก็เริ่มห่างๆกัน ไม่ค่อยได้คุยกัน แต่พอปิดเทอมมันก็จะกลับมาที่นี่(บ้านเกิดมันอยู่นี่) แรกๆเราก็ไม่ได้มาหากันเลย พอเราห่างกันตอนนั้นเราก็เหมือนจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแล้ว จนประมาณเราอยู่ม.6 พอถึงช่วงปิดเทอมมันกลับมาที่นี่อีก ทีนี้เราก็เริ่มมาหากัน นัดกันไปกินนั่นนี่ มันจะเข้ามาเล่นที่บ้านเรา ทุกวัน มาทำไรกิน มานั่งเล่นแล้วมันก็กลับบ้าน ทุกวัน!! ช่วงนั้นมีความสุขมากกกกกกกกๆๆ ก.ไก่ล้านตัว เรากับมันนิสัยคล้ายๆกัน เป็นคนเฮฮาบ้าๆบอๆ ยิ่งอยู่ด้วยกัรยิ่งรั่วใหญ่เลย จนเรากลับไปรู้สึกกับมันเหมือนเดิม ตอนนั้นมันมีแฟนอยู่นะ แต่เราไม่มี เราพึ่งเลิกกับแฟนได้สักพัก พอถึงเวลาที่มันต้องกลับกทม.ตอนนั้นคือเราเศร้ามากแบบว่าเสียใจสุดๆๆๆ แล้วเราก็เริ่มห่างกันเหมือนเดิมเพราะว่ามันกลับไปอยู่กับแฟน(มันกับแฟนคบกันแบบกินนอนด้วยกัน) พอมันกลับไปได้สักพักเราก็เริ่มมูฟได้แล้วแบบว่าบอกกับตัวเองว่าเป็นเพื่อนกันแหละดีแล้ว!! จนปิดเทอมอีกรอบแล้วมันก็กลัยมาเหมือนเดิม แต่มันกลับมารอบนี้มันบอกว่ามันเลิกกับแฟนมันแล้ว แต่เราก็หักห้ามใจตัวเอง บอกตัวเองว่านี่เพื่อนกูนี่เพื่อนกูตลอด แต่คราวนี้มันเริ่มออกอาการกับเรา พฤติกรรมของมันเริ่มเปลี่ยนไป เราคุยกันเยอะขึ้น อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้น บางทีมันก็หยอดนั่นหยอดนี่ บางทีมันหยอดต่อหน้าแม่เราเลย (แม่เรารู้เรื่องนี้นะ) แต่เราก็ยังคงหักห้ามใจตัวเองอยู่ จนมันไปพูดกับเพื่อนสนิทเราอีกคนที่เป็นผู้หญิงว่า มันรู้สึกกับเราเหมือนกัน แต่มันกลัวว่าถ้าเราเป็นแฟนกันแล้วเลิกกันเราจะเสียคำว่าเพื่อนไป เพราะเราสนิทกันมาก ตั้งแต่ที่เราเปิดใจคุยกันตอนม.1 หลังจากนั้นเราก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กันอีกเลยจนถึงตอนนี้ ตอนนี้เราอยู่ ปี1 มันก็โสดเราก็โสด แต่เหมือนมันจะมีคนคุยอยู่นะ แต่เราไม่มี🥲 พอเราเห็นโพสที่มันแชร์ออกแนวมีความรัก เราก็ดันไปรู้สึกเศร้า เสียใจ ไม่อยากให้มันมีแฟน แต่เราก็ไม่ได้แสดงอาการเหล่านี้ให้มันรู้ ตอนนี้มันเรียนออนไลน์ มันยังไม่ได้กลับกทม. เราก็ยังอยู่ที่บ้านเกิดเหมือนกัน บ้านเราอยู่ห่างกันนิดเดียวเอง แต่เราก็ไม่ค่อยได้มาเจอกันบ่อยเหมือนรอบที่แล้ว ตอนนี้เราคิดถึงมันมาก อยากมานั่งเล่นนั่งคุยกันอีกแต่เราก็ไม่ได้บอกมันไป แล้วเราก็มานอนคิดถามคำถามกับตัวเองว่าเรายังรู้สึกกับมันมั้ย ตอบเลยค่ะว่า ยังรู้สึก😭😭 แต่มันเคยพูดกับแม่เราแบบขำๆเล่นๆว่า เดี๋ยวพออายุ20มันจะมาคบกับเรา ยกขันหมากมาขอเรา พูดต่อหน้าแม่เราเลยนะพูดแบบเอาฮา แต่ว่ามันไม่เคยพูดแบบนี้กับเราเลยยยย เรายัง งงว่าทำไมอยู่ดีๆมันถึงพูดออกมาแบบนั้น (ตอนนี้เราอายุ19) ตอนนี้เราก็ยังรอมันนะ แต่ไม่รู้ว่าเราควรรอไปอีกนานแค่ไหนอะบอกตัวเองไม่ได้เลย เรารู้สึกดีกับมันแบบนี้แล้วคงจะตลอดไป ตลอดเวลาที่เรามีแฟนเราก็รักแฟนนะ แต่เรายังมีมันอยู่ในใจตลอดเลยไม่เคยลบมันออกได้ ในอนาคตเราอยากมีมันอยู่ไม่อยากเสียมันไปเลย แต่เราไม่สามารถคิดกับมันแค่เพื่อนได้แล้วจริงๆ เราควรทำยังไงดี เรารู้สึกว่าเรื่องของเรากับมัน มันยังค้างคา เราอยากพูดเรื่องนี้อีกครั้งกับมัน แต่เราไม่อยากบอกตอนนี้ แล้วก็มีอะไรหลายๆอย่างที่จะพูดตอนนี้ไม่ได้ เราเลยอยากบอกตอนที่เราเรียนจบกันแล้ว เรากลัวว่าถ้าบอกตอนนี้แล้วมันพัง เราจะมองหน้ากันไม่ติด แต่ถ้ามันสมหวังตอนนี้ เรายังเรียนกันไม่จบ ยังอยู่คนละที่ เราก็จะระแวงมันอยู่ดี เลยยังไม่บอกดีกว่า แล้วตอนนี้เราอึดอัดมากกกกกกกกกกกกก อยากให้ถึงเวลานั้นเต็มทีแล้วว ทุกวันนี่เราก็ยังคุยกันเกือบจะทุกวันอยู่ มีทั้งแบบหวานๆน่ารักๆ แต่ส่วนมากจะด่ากัน5555 วันก่อนมันก็ทักมาหาเราบอกให้เราตั้งใจเรียน ยังเป็นห่วงเสมอเพื่อนรัก

เราไม่สามารถคิดกับมันแค่เพื่อนได้แล้วจริงๆ เราไม่สามารถเอาการกระทำและคำพูดของมันทั้งหมดออกจากหัวได้เลย เราได้แต่คิดว่าที่มันพูดออกมาแบบนั้นมันจะยังรู้สึกกับเราอยู่มั้ยนะ แล้วทุกคนคิดว่า เราควรเปิดใจคุยกันเรื่องนี้อีกครั้งไหม เรายังพอมีความหวังอยู่ไหม🥺
* ใครมีสตอรี่คล้ายๆกันก็มาแชร์กันได้นะคะอยากอ่าน
* ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ นี่ขนาดย่อแล้วนะ5555
* ถ้าใครนึกถึงเรื่องเราของเราไม่ออก ให้นึกถึงหนังเรื่องเฟรนโซนค่ะ แต่เรื่องของเราแค่ยังไม่ถึงตอนจบ5555
เฟรนโซนมา7ปี ควรไปต่อหรือพอแค่นี้🥲
* ใครมีสตอรี่คล้ายๆกันก็มาแชร์กันได้นะคะอยากอ่าน
* ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ นี่ขนาดย่อแล้วนะ5555
* ถ้าใครนึกถึงเรื่องเราของเราไม่ออก ให้นึกถึงหนังเรื่องเฟรนโซนค่ะ แต่เรื่องของเราแค่ยังไม่ถึงตอนจบ5555