แฟนไม่คิดจะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เริ่มรู้สักอยากกลับไปเป็นเพื่อนทิ้งความทรงจำ5ปีไว้ตรงนี้

อายุ21ค่ะ อายุเท่ากันจะบอกว่าอายุยังน้อยก็ได้นะคะแต่ว่าแฟนเรียนภาควันอาทิตย์ค่ะซึ้งว่างค่ะวันอื่นๆ และที่เขาเรียนวันอาทิตย์เพราะตอนแรกเขาไม่อยากเรียนจะขอจบแค่ปวส.แต่ที่บ้านขอให้เรียนเลยได้เรียนวันอาทิตย์วันเดียว ที่เขาจะไม่เรียนตอนแรกเขาบอกเขาจะทำงานค่ะแต่นี้ก็ผ่านมาเดือนๆแล้วเขายังไม่เริ่มไรสักอย่างเลยค่ะ บอกงานบริษัทไม่อยากทำจะขายเสื้อเราก็ต้องคอยจี้ว่าหายังๆหาราคาขายส่งยังบอกทีหาทีค่ะแต่ตอนนี้ได้แล้วร้านขายส่ง เราเลยถามเขาต่อค่ะว่าเอามาจะขายยังไง ก็เป็นเขาตอบไม่ได้พอถามอีกก็บอกว่าจะซื้อวอลเปเปอมาติดฝาผนังแล้วถ่ายขายเอาเราก็ถามแล้วสั่งยังวอลเปเปอ ก็ยังค่ะเสื้อจะไปเอาอีก4วันนี้แล้ว สรุปเอาเสื้อมาก็ยังไม่ได้ขายต้องรอวอลเปเปออีก พอเราพูดไปเขาก็ใส่อารมแล้วก็บอกว่าถ่ายกับผนังบ้านก็ได้ พูดแบบใส่อารมเราที่อยากจะถามต่อก็ไม่อยากถามแล้วค่ะ รู้สึกเสียใจที่ต้องให้จี้ตลอด เขาอยากได้นู้นนี้เยอะไปหมดแต่ไม่หาเงินเลย เราไม่ได้คิดว่าถ้าเขาทำงานเราจะขอเลยสักนิดไปไหนมาไหนหารครึ่งมาตลอด เราอยากให้เขาทำงานมีไรทำเป็นชิ้นเป็นอันบ้างไม่ใช่เล่นแต่เกมๆ เรารู้สึกว่าเขาไม่โตบางทีก็ไม่อยากไปต่อไม่รู้ว่าถ้าอายุมากกว่านี้จะเป็นยังไง  แล้วเราเป็นคนเปิดเรื่องอนาคตอยู่คนเดียวเลยเขาไม่เคยเปิดก่อนเลย จะเออ ออตามยังนานๆที แต่อย่างอื่นเขาดีนะคะ หรือเราควรกลับไปเป็นเพื่อนดีคะ

(เราก็ทำงานนะคะไม่ใช่บังคับเขาอย่างเดียวเราทำมาตั้งแต่ก่อนคบเขาแล้วค่ะ)