ทำยังไงถึงจะหยุดเสียใจกับสิ่งที่เอาคืนมาไม่ได้คะ

สวัสดีค่ะ คือ เมื่อตอนเย็นฝนตก แล้วเรานั่งฟังอยู่ตรงระเบียงห้องเงียบๆ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลเฉยเลยค่ะ 😅 ไม่ได้มีเรื่องเศร้า ไม่มีปัญหาอะไรเป็นพิเศษ แค่รู้สึก “คิดถึง” อะไรบางอย่างที่พูดไม่ออก

ตอนแรกสนิทกันมาหลายปีค่ะ แต่บางอย่างไม่เข้าใจกันเลยห่างกันไปเป็นปี จนได้กลับมาเคลียร์ใจกันอีกครั้ง จนสุดท้ายก็ยังเหมือนว่าไม่โอเคเท่าไหร่ เพื่อนจึงพิมความรู้สึกฝั่งเขามา แล้วบอกมาประมาณว่า 'อยากพอ อยา

คือเราชอบมีปัญหากับครอบครัวฝั่งทางพ่อ พอได้ระบายออกมาก็รู้สึกดีแต่พอพูดถึงทีไรน้ำตาจะชอบไหลตลอดเลยรู้สึกไม่อยากพูดถึงหรือนึกถึงเลยอย่างเช่นตอนนี้ที่เรากำลังพิมอยู่อยูาน้ำตาก็ไหลอัตโนมัดเลย ตอนที่เรายั

คือเราโดนแม่ว่าต่างๆนาๆแรงมากก็เลยร้องไห้หรือไม่ก็เราร้องไห้เพราะเราเอง เราอยู่เฉยๆบางทีก็โดนเขาว่า พอเขาเห็นเราร้องเขาก็เอาแต่ด่าเราต่อไม่หยุด พอร้องหนักก็ด่าต่อ เรายอมรับค่ะว่าเป็นพวกบ่น้ำตาตื้น แต่

เราเคยตั้งใจทำสิ่งหนึ่งอย่างเต็มที่และดีที่สุดแล้ว แต่ผลที่ออกมาก็ "ยังดีไม่พอสำหรับใครบางคน ทำให้เขาไม่เลือกเรา " เสียใจอย่างมาก พูดไม่ออกน้ำตาไม่ไหลอออกมาทั้งๆที่อยากร้องไห้ ไม่อยากรับรู้อ

เลิกกะแฟนไปห้าเดือนแล้ว และในระยะเวลาที่เลิกกันไปก็มีคนเข้ามาเรื่อยๆ ตอนแรกมันก็เหมือนว่าเราจะโอเค แต่พอได้คุยกะคนใหม่ไปสักพัก กลายเป็นเราที่พยายามตีตัวออกห่างสุดท้ายก็ไม่ได้เริ่มต้นใหม่สักทีกับทุกคน

พึ่งเลิกกับแฟนที่คบมา5ปี ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไง น้ำตาไหลตลอดเวลา ทำไรก็นึกถึงเขา เห็นเสื้อผ้าเห็นของเขาในห้องเพราะเคยอยู่ด้วยกันก็ร้องไห้ ไม่รู้จะอธิบายยังไงจริงๆ อยากผ่านไป

เรื่องบางเรื่องที่เคยผิดพลาดมาแล้ว เคยเสียใจ เคยร้องไห้มาแล้ว กับสิ่งเหล่านั้น เมื่อมันผ่านไป และคิดถึงมัน น้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้ง เพราะว่ามันเป็นเรื่องจริง ที่อยู่ในความทรงจำ,,,,

คือเรามีความรู้สึกนี้ตลอดเลยเราเป็นมาเกือบ10ปีแล้ว ไม่ค่อยได้พูดเรื่องความรู้สึกกับใครเพราะรู้สึกว่าเป็นเหมือนการเอาพลังงานลบให้เขาและรู้สึกว่าพูดไปใครจะดข้าใจจริงๆคิดนานมากจะโพสดีมั้ยจนสุดท้ายก็โพสจน